De Tweede Wereldoorlog is een van de bloederigste oorlogen in de menselijke geschiedenis. Miljoenen soldaten én burgers stierven in deze zes jaar durende strijd. Het misschien wel afschuwelijkste front was dat in het Oosten, waar vanaf 1941 Duitsland en de Sovjet-Unie tegen elkaar vochten. Letterlijk miljoenen soldaten werden opgeofferd op deze slagvelden. Catherine Merridale, een Britse academicus, schreef Ivan’s Oorlog en belichtte daarin de Russische kant van de strijd. Een regelrechte eyeopener, dat kunnen we nu alvast verklappen.
Merridale interviewde ruim 200 veteranen en struinde vele archieven af om haar boek te completeren. Haar boek belicht de rol van Jan Soldaat, oftewel Ivan in het Russisch. Haar relaas doet de mond soms openvallen. De militairen in het Rode Leger streden niet alleen tegen de Duitse vijand. Ook de twijfel over het thuisfront, overspel, de weersomstandigheden, maar vooral ook de eigen communistische partij speelden Ivan en zijn kameraden parten. Die partij kon in een oogwenk ervoor zorgen dat soldaten in de goelag terechtkwam. Daarvoor was slechts twijfel over de politieke opvattingen van de soldaten nodig. In de gelederen van het Rode Leger heerste daardoor angst, maar vooral ook haat. En de zorgen over het gebrekkige materiaal waarmee Ivan het slagveld op wordt gestuurd doen ook afbreuk aan de kwaliteit van het leger. Een ding waarover de Sovjet-Unie daarentegen wél beschikte, was onuitputtelijke menskracht. Tientallen miljoenen jongens, mannen en ook vrouwen werden naar het Oostfront gestuurd, soms simpelweg als kanonnenvoer. Nogmaals, Merridale’s verhaal is indrukwekkend, soms afschuwelijk maar altijd interessant.
Merridale heeft door haar grondige research een prachtig document weten neer te zetten. De rol en het leven van en binnen het Rode Leger is nog nooit op deze schaal blootgelegd. Het doet een boekje open over de gruwelijke strijd, maar ook over de rol van de communistische partij in de oorlog. Een van de zwakke punten van het boek is echter de herhaling. Soms denk je dat je een passage al eerder hebt gelezen en meer dan eens is dat ook zo. Verder wordt Ivan de Soldaat wel erg de hemel ingeprezen. Overwinningen worden aan zijn conto toegeschreven, maar de gruwelijkheden aan het front liggen vaak aan de communistische partij. De waarheid is waarschijnlijk niet zo simpel: er zijn veel verhalen bekend van de afschuwelijke dingen die gewone soldaten in 1945 in Duitsland aanrichtten: groepsverkrachtingen, massamoorden en plunderingen waren aan de orde van de dag.
Maar ondanks deze tekortkomingen is Ivan’s Oorlog wel degelijk een zeer indrukwekkend verhaal over de strijd in het Oosten. Elke lezer die maar enigszins geïnteresseerd is in oorlog en vrede, dient dit boek eigenlijk te lezen.
Merridale interviewde ruim 200 veteranen en struinde vele archieven af om haar boek te completeren. Haar boek belicht de rol van Jan Soldaat, oftewel Ivan in het Russisch. Haar relaas doet de mond soms openvallen. De militairen in het Rode Leger streden niet alleen tegen de Duitse vijand. Ook de twijfel over het thuisfront, overspel, de weersomstandigheden, maar vooral ook de eigen communistische partij speelden Ivan en zijn kameraden parten. Die partij kon in een oogwenk ervoor zorgen dat soldaten in de goelag terechtkwam. Daarvoor was slechts twijfel over de politieke opvattingen van de soldaten nodig. In de gelederen van het Rode Leger heerste daardoor angst, maar vooral ook haat. En de zorgen over het gebrekkige materiaal waarmee Ivan het slagveld op wordt gestuurd doen ook afbreuk aan de kwaliteit van het leger. Een ding waarover de Sovjet-Unie daarentegen wél beschikte, was onuitputtelijke menskracht. Tientallen miljoenen jongens, mannen en ook vrouwen werden naar het Oostfront gestuurd, soms simpelweg als kanonnenvoer. Nogmaals, Merridale’s verhaal is indrukwekkend, soms afschuwelijk maar altijd interessant.
Merridale heeft door haar grondige research een prachtig document weten neer te zetten. De rol en het leven van en binnen het Rode Leger is nog nooit op deze schaal blootgelegd. Het doet een boekje open over de gruwelijke strijd, maar ook over de rol van de communistische partij in de oorlog. Een van de zwakke punten van het boek is echter de herhaling. Soms denk je dat je een passage al eerder hebt gelezen en meer dan eens is dat ook zo. Verder wordt Ivan de Soldaat wel erg de hemel ingeprezen. Overwinningen worden aan zijn conto toegeschreven, maar de gruwelijkheden aan het front liggen vaak aan de communistische partij. De waarheid is waarschijnlijk niet zo simpel: er zijn veel verhalen bekend van de afschuwelijke dingen die gewone soldaten in 1945 in Duitsland aanrichtten: groepsverkrachtingen, massamoorden en plunderingen waren aan de orde van de dag.
Maar ondanks deze tekortkomingen is Ivan’s Oorlog wel degelijk een zeer indrukwekkend verhaal over de strijd in het Oosten. Elke lezer die maar enigszins geïnteresseerd is in oorlog en vrede, dient dit boek eigenlijk te lezen.
Image
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Merridale interviewde ruim 200 veteranen en struinde vele archieven af om haar boek te completeren. Haar boek belicht de rol van Jan Soldaat, oftewel Ivan in het Russisch. Haar relaas doet de mond soms openvallen. De militairen in het Rode Leger streden niet alleen tegen de Duitse vijand. Ook de twijfel over het thuisfront, overspel, de weersomstandigheden, maar vooral ook de eigen communistische partij speelden Ivan en zijn kameraden parten. Die partij kon in een oogwenk ervoor zorgen dat soldaten in de goelag terechtkwam. Daarvoor was slechts twijfel over de politieke opvattingen van de soldaten nodig. In de gelederen van het Rode Leger heerste daardoor angst, maar vooral ook haat. En de zorgen over het gebrekkige materiaal waarmee Ivan het slagveld op wordt gestuurd doen ook afbreuk aan de kwaliteit van het leger. Een ding waarover de Sovjet-Unie daarentegen wél beschikte, was onuitputtelijke menskracht. Tientallen miljoenen jongens, mannen en ook vrouwen werden naar het Oostfront gestuurd, soms simpelweg als kanonnenvoer. Nogmaals, Merridale’s verhaal is indrukwekkend, soms afschuwelijk maar altijd interessant.
Merridale heeft door haar grondige research een prachtig document weten neer te zetten. De rol en het leven van en binnen het Rode Leger is nog nooit op deze schaal blootgelegd. Het doet een boekje open over de gruwelijke strijd, maar ook over de rol van de communistische partij in de oorlog. Een van de zwakke punten van het boek is echter de herhaling. Soms denk je dat je een passage al eerder hebt gelezen en meer dan eens is dat ook zo. Verder wordt Ivan de Soldaat wel erg de hemel ingeprezen. Overwinningen worden aan zijn conto toegeschreven, maar de gruwelijkheden aan het front liggen vaak aan de communistische partij. De waarheid is waarschijnlijk niet zo simpel: er zijn veel verhalen bekend van de afschuwelijke dingen die gewone soldaten in 1945 in Duitsland aanrichtten: groepsverkrachtingen, massamoorden en plunderingen waren aan de orde van de dag.
Maar ondanks deze tekortkomingen is Ivan’s Oorlog wel degelijk een zeer indrukwekkend verhaal over de strijd in het Oosten. Elke lezer die maar enigszins geïnteresseerd is in oorlog en vrede, dient dit boek eigenlijk te lezen.