Jochem en Rosalin verruilen de Amsterdamse stad voor de geboorteplaats van Jochem: Haarwoude. In dit dorp kopen ze een vrijstaand huis, met een mooie grote tuin. De perfecte plek om een gezin te stichten en kinderen op te laten groeien. Rosalin vindt, door een ongelukje op straat, al gauw een baan bij een dokterspraktijk en hoopt dat haar wens om zwanger te raken ook snel vervuld zal gaan worden. Dat dit niet zo makkelijk gaat als ze had gedacht, gaat Rosalin niet in de koude kleren zitten. Als de ex van Jochem, die pas ook in Haarwoude is komen wonen, wel zwanger blijkt te zijn haalt Rosalin zich de meest gekke scenario's in haar hoofd als niet bekend is wie de vader is. Dan krijgt Rosalin te horen dat de vorige bewoonster zelfmoord heeft gepleegd. Waarom weet zij hier niets vanaf? Heeft de makelaar dit voor hun verzwegen? Ze ontdekt al snel dat Jochem dit wel wist. Waarom heeft hij haar dit niet verteld? Als Rosalin dan ook nog hoort dat de bewoonster de moeder was van de 17-jarige Melanie, die jaren geleden vermoord is in Haarwoude begint er iets aan haar te knagen.

Tussen Jochem en Rosalin loopt het door de spanning en gebeurtenissen die haar ter ore zijn gekomen niet zo lekker en ze besluiten om even afstand van elkaar te nemen. Wat is er gebeurd in dit huis? Waarom heeft Melanie haar moeder zelfmoord gepleegd ? Is de dader die vast zit voor de moord op Melanie wel de moordenaar? En waarom heeft Jochem een oud krantenbericht bewaard? Zou hij meer met deze gebeurtenissen te maken hebben? Rosalin gaat op onderzoek uit en wil het verleden uitpluizen. Dat niet iedereen hier op zit te wachten wordt duidelijk als ze wordt bedreigd in haar eigen huis. Hoe ver zal dit gaan? En de belangrijkste vraag: Krijgt Rosalin boven tafel wat er in het verleden is gebeurd?

Svea Ersson schrijft het boek vanuit verschillende perspectieven. Het heden 2012/2013 waarin we worden meegenomen in het leven van Rosalin en Jochem en het verleden dat zich afspeelt in 1999/2000. Ook krijgen we af en toe een blik door de ogen van de moordenaar. Het wisselen van perspectief doet de schrijfster goed. Doormiddel van datumaanduiding en een ander lettertype voor de dader blijft het overzichtelijk waar en wanneer het verhaal zich afspeelt.

Het boek opent met een passage uit het verleden en het duurt een tijd voordat de lezer duidelijk is wie deze persoon is. De eerste hoofdstukken, ook het heden, zijn traag geschreven en kunnen je als lezer nog weinig boeien. Het verhaal moet echt op gang komen.

Gedurende het boek wordt de spanning door Ersson echter opgevoerd en dat maakt dat je door wilt lezen. Dat er veel toevalligheden zijn, maakt dat je soms denkt "ja, hoor". Toch stoort dit niet om door te lezen. Het verhaal zit zo in elkaar dat je als lezer wilt weten wat er in het verleden is gebeurt en wie de moordenaar van Melanie is. De schrijfster heeft veel personages toegevoegd aan het verhaal, wat in mijn ogen niet nodig was geweest want sommige voegen weinig toe aan het verhaal. Het maakt zelfs dat het verhaal wat rommeliger en onoverzichtelijker wordt en dat is jammer.

In Na Melanie was sprake van de welbekende rode haring. Als lezer werd ik door de schrijfster meerdere keren op het verkeerde been gezet. Ik dacht tot twee keer toe door te hebben hoe de vork in de steel zat, maar bij het plot werd duidelijk dat ik toch op het verkeerde been was gezet. Dit maakt Na Melanie een bij tijd en wijlen interessante thriller!

Errson heeft met Na Melanie een spannende thriller geschreven die in de tweede helft van het boek lekker vlot wegleest en een verrassende twist heeft!