Metro 2034 is het vervolg op Metro 2033 (eerder op deze website besproken) dat een paar jaar geleden uitkwam en een zogeheten verboeking was van een zeer succesvolle videogame. De twee boeken laten zich nog het beste samenvatten door de eerste paar zinnen uit de proloog van Metro 2034: "...De wereld ligt in puin. De mensheid is nagenoeg vernietigd. Steden zijn half verwoest en door straling onbewoonbaar. Buiten de steden beginnen - zo zegt men althans - eindeloze verschroeide woestijnen en de wildernis van gemuteerde bossen..." 

Kijk, als een mens daar niet warm voor loopt dan kan hij maar beter niet beginnen aan Metro 2033 en Metro 2034. Aangezien ik zelf erg enthousiast werd van Metro 2033 hoefde ik sowieso niet lang na te denken over deze aanschaf. 

Dmitry Glukhovsky bewijst dat je niet perse over een groot schrijverstalent hoeft te beschikken om toch een spannend verhaal te kunnen schrijven. Dat heeft hij wat mij betreft met Metro 2033 haarfijn aangetoond. Het is dan ook jammer dat het niveau van dit boek in Metro 2034 nergens wordt gehaald. Het verhaal is natuurlijk niet bijzonder, maar dat hoeft ook niet, dat was bij Metro 2033 ook niet het geval. Het probleem is eerder dat 2034 veel te tam is gebleven. De hoofdpersonages vervallen wat al te vaak in sombere overpeinzingen. Het is een verboeking van een videogame, dammit! Ik verwacht wat meer knallende actie. Als ik had willen lezen over existentialistische filosofieën en levensvragen had ik wel iets anders gekocht. 

2034 is weliswaar breder van scope dan zijn voorganger en wordt minder lineair verteld, maar juist dat lineaire karakter paste zo goed bij 2033. De dwalingen van de hoofdpersoon door de metrobuizen van Moskou droegen extra bij aan het claustrofobische gevoel dat je ongetwijfeld onder de grond moet voelen. Door de aandacht dit keer tussen verschillende personen te verdelen krijg je weliswaar een beter overzicht van wat er in de onderwereld gebeurt, maar het doet toch afbreuk aan de spanning. Alles bij elkaar lijkt het er op alsof Glukhovsky gewoon niet voldoende materiaal had dat een nieuw boek rechtvaardigde en dat hij het succes van zijn Metro 2033 nog een extra staartje wilde geven en daarvoor nog wat overgebleven aantekeningen van het eerste boek heeft gebruikt. 

Tot slot wil ik opmerken dat er best iets meer aandacht had mogen worden besteed aan de redactie van het boek. De zinnen lopen niet altijd even lekker en er is op elke bladzijde sprake van rare witregels.