Na het succes van haar in 2015 verschenen thriller Memento is nu het tweede boek van de Zweedse Emelie Schepp verschenen, wederom met een korte en bondige titel: Narcotica.
In eigen land is Schepp razend populair: op 21 augustus won ze op het Crimetime Gotland festival in Visby nog een belangrijke lezersprijs. De serie rondom officier van justitie Jana Berzelius is inmiddels al aan 27 landen verkocht.

In Narcotica wordt in de trein bij Norrköpping een dood Aziatisch meisje aangetroffen. De bolletjes die ze had ingeslikt zijn opengesprongen en dat is haar fataal geworden. Het meisje was echter niet alleen in de trein, maar haar medereizigster lijkt van de aardbodem verdwenen. Tijdens de zoektocht naar dit meisje komt de naam Danilo bovendrijven, dezelfde Danilo die Jana maar al te goed kent uit haar jeugd…

Net als in Memento loopt de jeugd van Jana als een rode draad door het boek. Stukje bij beetje wordt steeds meer over het verleden van Jana ontrafeld. Ook de relatie met haar adoptievader speelt een belangrijke rol. Doordat Schepp steeds kleine stukjes over Jana’s verleden prijsgeeft blijft de lezer nieuwsgierig wat er vroeger precies met haar is gebeurd. Hoewel het voor het verhaal niet per sé noodzakelijk is, is het leuker om deel één wel eerst gelezen te hebben.

Naast Jana spelen ook agenten Henrik Levin en Mia Bolander weer een belangrijke rol. Ook hen leren we weer wat beter kennen. Het is echter moeilijk om veel sympathie voor de karakters op te brengen. Mia is meer bezig met het versieren van mannen dan met het oplossen van de zaak en Jana doet dingen die voor een officier van justitie wel erg onrealistisch en vergezocht zijn. Neem nu het met een mes op zak lopen, inbreken en mensen in elkaar slaan. Ook het constant benadrukken dat ze in een BMW 6 rijdt en een Louis Vuitton sjaal draagt voegt niks toe. Henrik is de normaalste van het stel: een goede, toegewijde agent en een echte familieman.

Tot zover de negatieve punten van Narcotica. Natuurlijk zijn er ook de nodige pluspunten te noemen aan dit boek: zo is de schrijfstijl prettig en door de korte hoofdstukken is het boek snel uit. De zaak rondom de vermoorde en verdwenen meisjes zit goed in elkaar. Alle losse eindjes komen aan het einde mooi bij elkaar en de uiteindelijke dader kwam onverwachts. Het laatste kwart van het boek maakt het gebrek aan spanning in het eerste deel ruimschoots goed.

Voor mij behoort Schepp nog niet tot de top van de Scandinavische thrillerauteurs maar dit boek is met 3,5 ster zeker de moeite van het lezen waard!