De in Temse (België) woonachtige Belinda Aebi heeft inmiddels zeven avonturen met de Gentse onderzoeksrechter Maud Gelderman in de hoofdrol op papier gezet als ze besluit de serie tijdelijk on hold te zetten. Vanaf 2011, dus relatief nog maar een korte periode, is ze succesvol als auteur en lukt het haar om in vijf jaar zeven boeken met haar naam op de cover te laten verschijnen.
Haar achtste is een stand alone en haar inspiratie voor dit verhaal deed ze bijna letterlijk op aan de voordeur van haar woning. In Temse dus, met een titel die voor meerdere uitleg mogelijk is, Troebel water.
De 38-jarige Jos Van Acker is machinist op een bouwkraan en zit alle werkdagen op grote hoogte, moederziel alleen in zijn cabine. Na enige weken op een locatie kent hij de omgeving als geen ander en ziet alle onregelmatigheden binnen zijn zicht-spectrum. Een inmiddels rituele actie is de dagelijkse afsluiting van de werkdag met een blik door zijn verrekijker. Een korte draai over de Schelde laat plotseling alles stilstaan omdat hij meent een lichaam op de kant te zien liggen. Als hij zijn vriend en kaartmaatje Rik Van Raemdonck, commissaris van de recherche Kruibeke-Temse informeert, kan die niets anders dan het vermoeden van Jos bevestigen. Temse wordt opgeschrikt door de vondst van een dood vrouwenlichaam.
De basis van het verhaal is de zoektocht naar de doodsoorzaak van het gevonden lichaam. Wie is het en hoe is het lichaam te water geraakt? Een misdaadroman? Jawel maar niet een waar de politie een allesbepalende en dominante rol in speelt. Nee, in Troebel water is het overduidelijk dat Aebi spelleider is en dolt met haar personages en niet minder met haar lezers. In een schrijfstijl die figuurlijk uitstijgt boven een HD-TV dat synoniem staat voor een glashelder beeld waarop alles tot in detail loepzuiver zichtbaar is, dient ze de lezer een zeer aangenaam leesbaar verhaal op. Vanuit het personage van kraanmachinist Jos, zelf een goed verteller waarbij zijn fantasie soms verder gaat als zijn visueel beeld stopt, krijgt de lezer alles, om mee te denken over het gevonden lichaam. Met goed neergezette en soms aangename personages Jos, Rik, Edouard Vermeiren en Fons Willox dat als zeer close vriendengroepje door het leven gaat en voor elkaar door het vuur gaan, geen geheimen hebben maar wel met verschillende agenda’s werken. Lijkt ingewikkeld maar Aebi weet op deskundige wijze alle draadjes uit de ogenschijnlijke warboel te ontwarren en langzaam naar een oplossing te werken. En die is natuurlijk verrassend.
Met Troebel water beschikt Aebi over een voortreffelijk papieren ambassadeur die makkelijk nog twijfelende lezers zal overtuigen om met terugwerkende kracht ook aan de serie met haar protagonist Maud Gelderman te beginnen. Het leesplezier is te groot om dat achterwege te laten.
Als recensent vanaf 2006 begonnen bij Crimezone, later Hebban. Daar juryvoorzitter voor de Hebban debuutprijs geweest, ook tot 2015 recensent geweest bij Hebban. Bij beide platforms leesclubs gecoördineerd, op dit moment doe ik dat alweer ruim 6 jaar bij ThrillZone. Bij ThrillZone lever ik ad hoc ook recensies voor de site. Naast dit alles heb ik op Facebook nog WatCeesleest, waar al mijn recensies op verschijnen.
Haar achtste is een stand alone en haar inspiratie voor dit verhaal deed ze bijna letterlijk op aan de voordeur van haar woning. In Temse dus, met een titel die voor meerdere uitleg mogelijk is, Troebel water.
De 38-jarige Jos Van Acker is machinist op een bouwkraan en zit alle werkdagen op grote hoogte, moederziel alleen in zijn cabine. Na enige weken op een locatie kent hij de omgeving als geen ander en ziet alle onregelmatigheden binnen zijn zicht-spectrum. Een inmiddels rituele actie is de dagelijkse afsluiting van de werkdag met een blik door zijn verrekijker. Een korte draai over de Schelde laat plotseling alles stilstaan omdat hij meent een lichaam op de kant te zien liggen. Als hij zijn vriend en kaartmaatje Rik Van Raemdonck, commissaris van de recherche Kruibeke-Temse informeert, kan die niets anders dan het vermoeden van Jos bevestigen. Temse wordt opgeschrikt door de vondst van een dood vrouwenlichaam.
De basis van het verhaal is de zoektocht naar de doodsoorzaak van het gevonden lichaam. Wie is het en hoe is het lichaam te water geraakt? Een misdaadroman? Jawel maar niet een waar de politie een allesbepalende en dominante rol in speelt. Nee, in Troebel water is het overduidelijk dat Aebi spelleider is en dolt met haar personages en niet minder met haar lezers. In een schrijfstijl die figuurlijk uitstijgt boven een HD-TV dat synoniem staat voor een glashelder beeld waarop alles tot in detail loepzuiver zichtbaar is, dient ze de lezer een zeer aangenaam leesbaar verhaal op. Vanuit het personage van kraanmachinist Jos, zelf een goed verteller waarbij zijn fantasie soms verder gaat als zijn visueel beeld stopt, krijgt de lezer alles, om mee te denken over het gevonden lichaam. Met goed neergezette en soms aangename personages Jos, Rik, Edouard Vermeiren en Fons Willox dat als zeer close vriendengroepje door het leven gaat en voor elkaar door het vuur gaan, geen geheimen hebben maar wel met verschillende agenda’s werken. Lijkt ingewikkeld maar Aebi weet op deskundige wijze alle draadjes uit de ogenschijnlijke warboel te ontwarren en langzaam naar een oplossing te werken. En die is natuurlijk verrassend.
Met Troebel water beschikt Aebi over een voortreffelijk papieren ambassadeur die makkelijk nog twijfelende lezers zal overtuigen om met terugwerkende kracht ook aan de serie met haar protagonist Maud Gelderman te beginnen. Het leesplezier is te groot om dat achterwege te laten.