De Britse Clare Mackinthosh debuteerde vorig jaar met de aangrijpende thriller Mea Culpa, een debuut dat hoge ogen gooide. Ze wordt in thuisland Engeland vergeleken met Nicci French en SJ Watson, ongetwijfeld een grote eer. Het onvermijdelijke feit wil dat een tweede boek dan ook hoge verwachtingen met zich meebrengt en misschien zelfs wat druk oplevert. Ik zie jou is het boek dat Mackinthosh definitief op de kaart moet zetten en haar reputatie als thrillerauteur moet vestigen.

Stel je voor dat jouw dagelijkse reis naar werk wordt vastgelegd door een anonieme website, waarvan de eigenaren de beschikking hebben tot camera’s die jouw stappen volgen. Elke dag dezelfde route naar het station, wachtend op dezelfde plek op het perron en plaatsnemend op dezelfde stoel in de trein. Je stapt uit op het station waar je moet zijn om je weg te vervolgen naar jouw werkadres. Wat zou jij doen als je weet dat jouw route, maar ook jouw uiterlijke kenmerken, worden geregistreerd?

Het overkomt Zoë Walker. Tijdens de treinrit naar haar werk, ontdekt ze pardoes dat er een foto van haar prijkt onder een seksadvertentie in de krant. Is het een flauwe grap of moet ze dit serieus nemen? Wanneer ze per toeval stuit op een diefstal en hier verband ziet met een soortelijke advertentie, zet ze haar argwaan om in daden. Ze schakelt de politie in en komt in contact met politieagente Kelly Swift, die na een incident op een zijspoor is belandt bij de British Transport Police. Er zijn weinig aanknopingspunten, dus de zaak wordt op de achtergrond geschoven. Toch laat het de beide dames niet los en ze zetten ieder afzonderlijk hun onderzoek voort. Dan blijkt dat er een link bestaat tussen de seksadvertenties en de mysterieuze site www.findtheone.com, dat profielen van vrouwelijke reizigers online zet om hen te kunnen stalken. Wat volgt is een klopjacht op de beheerders van deze site, die niet voor de gevolgen van hun informatie instaan. Als er ook moorden worden gepleegd, ontstaat er een race tegen de klok…

Startend vanuit een interessant en urgent uitgangspunt, bouwt Mackintosh ietwat geforceerd aan haar verhaal. De plot is redelijk rechttoe-rechtaan, al laat het zich vlot lezen. De spanning zit voornamelijk in het idee van het stalken van routinematige forenzen; de reflectie op jouw eigen route en de gewoontes die je daarbij aanhoudt is een beangstigend idee. Wat zou jij doen in zo’n situatie?

Het perspectief wisselt van Kelly naar Zoë, waardoor stapje voor stapje de climax wordt genaderd. De bij verhalen om het werkelijke verhaal heen – gescheiden van Matt; de door de kinderen moeilijk te accepteren nieuwe partner Simon; ijverige puberdochter Katie; luie puberzoon Justin; vriendelijke, hardwerkende buren Melissa en Neil – zijn goed opgebouwd en spelen ieder een eigen rol in het geheel. Toch zal de ervaren thrillerlezer snel doorhebben welke kant het op gaat en maakt het verhaal inderdaad die bekende, maar toch redelijk uitbundige wending. In de epiloog weet Mackintosh er toch nog een verrassende twist aan te geven.

Ik zie jou is zodoende een prima thriller, maar niet onderscheidend genoeg om uit het grote aanbod te springen. Het leest fijn, het uitgangspunt is verontrustend en de personages zitten goed in elkaar, maar de exceptionele suspense ontbreekt. Ideaal voor in de vakantiekoffer, zodat je – tussen het plonsen door – het verhaal in één ruk uit kan lezen zonder je enorm te hoeven focussen.