De Vlaamse auteur Petra Spark zegt trots te zijn op haar levenslange goede relatie met haar pen. Het volgende citaat van haar maakt dat helemaal duidelijk: ‘Maar een ding weet ik wel, het schrijven zit onder mijn huid, het zit in mijn bloed. Het heeft lang geduurd voordat ik en mijn personages elkaar hebben gevonden, maar we hebben elkaar gevonden en dat is al wat telt. Zij hebben de deur geforceerd naar mijn hoofd en naar mijn hart. En geen kracht op aarde die ons uit elkaar haalt, al moet ik er mijn ziel voor verkopen’. Einde citaat. Met die instelling kon het niet anders zijn of haar eerste boek zou ooit gaan verschijnen. En met haar voorliefde voor bloedstollende verhalen is het niet zo vreemd dat dit in het thrillergenre zou zijn. Het verbond tussen haar en Houtekiet is gesloten, Artikel 13 is een feit.

In het uit de overlevering als bourgondisch bekend staande België is daar in 2050 weinig meer van terug te vinden. De thema’s ‘gezondheid’ en ‘levensverlenging’ is het meest belangrijke wat de klok slaat en de maatschappij is ook ingericht om het bereiken van die doelstellingen voor iedereen mogelijk te maken. Het Ministerie van Volksgezondheid heeft haar verantwoordelijkheid genomen door eet- en leefgewoontes te veranderen en normen voor de bevolking vastgesteld. Verplichte medische tests moeten aantonen of de brave burger deze niet overschrijdt en als dat het geval is volgen er sancties. Maar een aantal burgers heeft heimwee naar de tijd van weleer, zijn niet altijd zo braaf en proberen ‘ondergronds’ toch te genieten van de geneugten des levens. Een van deze burgers is Crystal Theron, overdag een brave huismoeder maar ’s nachts verdwijnt ze met regelmaat een paar uurtjes van de radar. Ze geniet intens van dit verborgen leven buiten de lijntjes maar maakt zich wel zorgen om haar dochter. De 16-jarige Melissa is recalcitrant en de relatie tussen moeder en dochter verslechtert zienderogen. Ten einde raad besluit ze om Melissa mee te nemen naar de gelegenheid waar ze zelf zoveel plezier beleeft in een ultieme poging weer wat dichter tot elkaar te komen.

Met de verschijning van Artikel 13 geeft Spark direct haar visitekaartje af. Maar feitelijk is dat niet nodig want de lezers van dit debuut zullen haar naam niet zo snel uit hun geheugen wissen. Inhoudelijk is Artikel 13 een geheimzinnig verhaal waar niet veel voortijdig van openbaar gemaakt mag worden. De auteur is daar zelf ook goed van doordrongen en laat de fantasie van de lezers hun werk doen en de ene na de andere illusie wandelt over de leestafel. Maar daarnaast speelt ook de pijnlijke verhouding tussen moeder en dochter waarbij de onderlinge afstand zienderogen toeneemt. Om dit goed neer te zetten, worden er hoge eisen aan personages gesteld. Daar heeft de auteur geen enkele moeite mee. Een scala aan personages komt langs en met weinig inspanning schept de lezer er een helder beeld bij. Dat impliceert een goede inkleuring van de karakters. Het spannende element wordt toegevoegd door de steeds weer terugkerende dreiging als dingen anders lopen dan dat ze verondersteld worden te doen. Veel wordt verteld maar minstens evenveel laat de auteur over aan de fantasie van de lezer. Spark is een auteur die snel door ‘meedenkende’ lezers zal worden gevonden en omarmt.

Tenslotte kan worden geconcludeerd dat het met de relatie tussen de auteur en haar pen echt wel goed zit en ze daar geen woord in heeft overdreven. Haar geschreven taalgebruik is een plezier om te lezen. Met tempowisselingen, gepaste humor en een kleurrijke woordenschat verstaat ze de kunst om lezers op elk moment van het verhaal aan haar te binden. Wegzakken van aandacht is niet aan de orde omdat een rustig moment in het verhaal volledig wordt gecompenseerd door haar schrijfstijl. Geconcludeerd kan worden dat Petra Spark met haar debuut Artikel 13, zich presenteert als een auteur met een verfrissende schrijfstijl, een creatieve geest bezit die dwingt om gelezen te worden.