Tijdens de uitvaart van hun moeder treffen de zussen Emily en Jessica (Jess) elkaar weer. Jarenlang waren ze elkaar uit het oog verloren. Een geheim staat tussen hen in. De zussen lijken de band te herstellen en komen weer nader tot elkaar. De band blijkt zo goed te zijn hersteld dat Jess intrekt bij Emily en haar gezin. Ze helpt het gezin met het huishouden en draagt zorg voor dochter Daisy en stiefdochter Chloë.
Het geluk lijkt teruggekeerd, zowel voor Emily als Jess. Maar dat duurt niet lang. Als James en Emily tijdens oud & nieuw feest vieren, verdwijnt hun dochtertje Daisy terwijl Jess oppast.
Iedereen staat machteloos. Wie is de dader? Waar is Daisy? Wie is er nog te vertrouwen?
Isabel Ashdown schrijft met Kleine zus een fijne psychologische thriller. Met een spannende proloog staat de lezer op scherp. Wie daarna verwacht een bloedstollende thriller te lezen, komt echter bedrogen uit. Het boek is opgebouwd in twee delen, die een samenhangend geheel vormen. Jaloezie, geheimen en wantrouwen spelen de hoofdrol in Kleine zus. De verhoudingen staan op scherp en het vertrouwen in elkaar zwakt af. Wat volgt is tintelende onderhuidse spanning en een unheimisch gevoel die bezit neemt van de lezer.
Vanuit drie personages wordt het verhaal verteld. Emily en Jess spelen in beide delen de hoofdrol. De personages lijken weinig ontwikkeling door te maken in het eerste deel. Het boek komt wat weifelend op gang, waardoor de twijfel ontstaat om het weg te leggen. Toch weet de auteur de lezer te triggeren om door te lezen. En als je van psychologische thrillers houdt dan moet je dat ook zeker doen!
De auteur werkt met korte hoofdstukken die zonder al te veel poespas zijn geschreven. De omgeving beperkt zich tot het eiland en het huis van het gezin van Emily. Isabel Ashdown levert sfeerimpressies middels foto's waardoor de lezer zich waant op het eiland. Dit geeft misschien ook aan dat de auteur zich meer heeft gericht op de personages, hun karakters en de onderlinge verhoudingen dan aan de entourage die er omheen hangt.
In het tweede deel wordt een derde personage toegevoegd. Hierdoor weet de lezer al vrij snel hoe de vork in de steel zit betreffende de verdwijning van Daisy. Een keuze gemaakt door de auteur waar een ieder een mening over zal hebben, maar wat het lezen niet stagneert. De schrijver weet de lezer weer te binden door het tweede deel te starten met de identieke proloog. En juist in het tweede deel wordt de lezer nieuwsgierig naar het ware geheim achter deze verdwijning. De lezer wordt niet teleurgesteld, want langzaam maar zeker worden alle losse draden aan elkaar geregen en ontvouwt zich een groot raadselachtig web vol intriges.
Resumé: Kleine zus is een fijne psychologische zonder veel poespas. Ashdown weet de lezer na een weifelend aan zich te binden met een goed opgebouwd verhaal.
Isabel Ashdown schrijft met Kleine zus een fijne psychologische thriller. Met een spannende proloog staat de lezer op scherp. Wie daarna verwacht een bloedstollende thriller te lezen, komt echter bedrogen uit. Het boek is opgebouwd in twee delen, die een samenhangend geheel vormen. Jaloezie, geheimen en wantrouwen spelen de hoofdrol in Kleine zus. De verhoudingen staan op scherp en het vertrouwen in elkaar zwakt af. Wat volgt is tintelende onderhuidse spanning en een unheimisch gevoel die bezit neemt van de lezer.
Vanuit drie personages wordt het verhaal verteld. Emily en Jess spelen in beide delen de hoofdrol. De personages lijken weinig ontwikkeling door te maken in het eerste deel. Het boek komt wat weifelend op gang, waardoor de twijfel ontstaat om het weg te leggen. Toch weet de auteur de lezer te triggeren om door te lezen. En als je van psychologische thrillers houdt dan moet je dat ook zeker doen!
De auteur werkt met korte hoofdstukken die zonder al te veel poespas zijn geschreven. De omgeving beperkt zich tot het eiland en het huis van het gezin van Emily. Isabel Ashdown levert sfeerimpressies middels foto's waardoor de lezer zich waant op het eiland. Dit geeft misschien ook aan dat de auteur zich meer heeft gericht op de personages, hun karakters en de onderlinge verhoudingen dan aan de entourage die er omheen hangt.
In het tweede deel wordt een derde personage toegevoegd. Hierdoor weet de lezer al vrij snel hoe de vork in de steel zit betreffende de verdwijning van Daisy. Een keuze gemaakt door de auteur waar een ieder een mening over zal hebben, maar wat het lezen niet stagneert. De schrijver weet de lezer weer te binden door het tweede deel te starten met de identieke proloog. En juist in het tweede deel wordt de lezer nieuwsgierig naar het ware geheim achter deze verdwijning. De lezer wordt niet teleurgesteld, want langzaam maar zeker worden alle losse draden aan elkaar geregen en ontvouwt zich een groot raadselachtig web vol intriges.
Resumé: Kleine zus is een fijne psychologische zonder veel poespas. Ashdown weet de lezer na een weifelend aan zich te binden met een goed opgebouwd verhaal.
Image
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Isabel Ashdown schrijft met Kleine zus een fijne psychologische thriller. Met een spannende proloog staat de lezer op scherp. Wie daarna verwacht een bloedstollende thriller te lezen, komt echter bedrogen uit. Het boek is opgebouwd in twee delen, die een samenhangend geheel vormen. Jaloezie, geheimen en wantrouwen spelen de hoofdrol in Kleine zus. De verhoudingen staan op scherp en het vertrouwen in elkaar zwakt af. Wat volgt is tintelende onderhuidse spanning en een unheimisch gevoel die bezit neemt van de lezer.
Vanuit drie personages wordt het verhaal verteld. Emily en Jess spelen in beide delen de hoofdrol. De personages lijken weinig ontwikkeling door te maken in het eerste deel. Het boek komt wat weifelend op gang, waardoor de twijfel ontstaat om het weg te leggen. Toch weet de auteur de lezer te triggeren om door te lezen. En als je van psychologische thrillers houdt dan moet je dat ook zeker doen!
De auteur werkt met korte hoofdstukken die zonder al te veel poespas zijn geschreven. De omgeving beperkt zich tot het eiland en het huis van het gezin van Emily. Isabel Ashdown levert sfeerimpressies middels foto's waardoor de lezer zich waant op het eiland. Dit geeft misschien ook aan dat de auteur zich meer heeft gericht op de personages, hun karakters en de onderlinge verhoudingen dan aan de entourage die er omheen hangt.
In het tweede deel wordt een derde personage toegevoegd. Hierdoor weet de lezer al vrij snel hoe de vork in de steel zit betreffende de verdwijning van Daisy. Een keuze gemaakt door de auteur waar een ieder een mening over zal hebben, maar wat het lezen niet stagneert. De schrijver weet de lezer weer te binden door het tweede deel te starten met de identieke proloog. En juist in het tweede deel wordt de lezer nieuwsgierig naar het ware geheim achter deze verdwijning. De lezer wordt niet teleurgesteld, want langzaam maar zeker worden alle losse draden aan elkaar geregen en ontvouwt zich een groot raadselachtig web vol intriges.
Resumé: Kleine zus is een fijne psychologische zonder veel poespas. Ashdown weet de lezer na een weifelend aan zich te binden met een goed opgebouwd verhaal.