De Vlaamse auteur Johan Deseyn staat bekend om zijn verhalen die veelal een loopje nemen met de realiteit. Niet alleen de schrijver moet beschikken over een rijke en overactieve fantasie, om zijn verhalen enigszins te kunnen begrijpen en meeliften in zijn avonturen, wordt dat ook van de lezer verwacht. De meeste verhalen van Deseyn spelen zich af in Amerika, zo ook het al wat oudere Westhaven, dat door de jury van De Gouden Strop voldoende werd bevonden om in 2003 een plaats op de longlist te krijgen.

Het Amerikaanse plaatsje Westhaven zal nooit een rol van enige importantie spelen. Dat is niet in het verleden gebeurd en gezien haar ontwikkelingen, ziet het er niet naar uit dat daar in de nabije toekomst verandering in komt. Toch maken de bewoners binnen de gemeente wel degelijk grote veranderingen mee en het is niet voor een aantal burgers niet moeilijk om het startpunt van alle ellende aan de komst van Sela Wincer te koppelen. Nadat Sela zich door een trucker heeft laten afzetten bij een tankstation, duurde het niet lang of de eerste merkwaardige dingen vonden plaats. De plaatselijk sheriff Scott Delmass voelt zich verantwoordelijk voor de plaatselijke orde maar hoe hij alle ontwikkelingen en gebeurtenissen moet gaan stoppen, is nog geen uitgemaakte zaak.

'Snotterend stond hij op. Zijn benen voelde alsof ze wekenlang dubbel geplooid hadden gezeten. Aanvankelijk kwam het niet in zijn hoofd op om zich ook maar op één trede van die trap te wagen, maar omdat ineens iemand naast hem stond wiens halve gezicht was weggeslagen, holde hij gillend, met zwaaiende armen, de trappen af’

Lezers van de boeken van Deseyn moeten vooraf weten dat de auteur in België op eenzame hoogte staat voor wat betreft horrorverhalen. Vanuit de donkere fantasie van de auteur borrelen de meest ongelovige en bizarre situaties naar boven. Ook het dorpje Westhaven gaat, nadat de knappe Sela Wincer is gearriveerd, gebukt onder haar grillen en grollen. Ze is in staat om de meest bizarre situaties te creëren om haar doelen te bereiken. Doelen die lang onduidelijk blijven en ook niet zichtbaar mogen zijn voor Volger, die de opdracht heeft om ze te elimineren. Dat ze, indien het haar helpt, ruimschoots gebruik maakt van haar vrouwelijke talenten om het mannelijk deel van de bevolking in haar net te vangen, is meer logisch dan het verrast.

Het schrijftalent van Deseyn is onomstreden. Maar hoe de opbouw van een verhaal gaat, is van een andere orde. In Westhaven kiest de auteur voor een sterke detaillering van alles en iedereen die onderwerp van het totaal zijn. Dat resulteert in personages die eenmaal genoemd, tot in detail worden beschreven. Hetzelfde treft men aan bij gebeurtenissen. Vanzelfsprekend heeft dat consequenties voor de snelheid van het verhaal dat ten gevolge daarvan wordt geslachtofferd. Resteert het onverwachte en het onvoorstelbare dat liefhebbers van horror en fantasy in het verhaal willen lezen en gretig wordt verorberd. Dat seks daar een niet onbelangrijke rol in speelt is niet onlogisch maar dat daarom de beschrijving zo expliciet moet zijn dan nu het geval is, is niet perse van belang voor een hoge waardering. Daar gelden andere normen voor. Liefhebbers zullen ervan smullen als was het een delicatesse.