Alweer ruim 15 jaar geleden verscheen het boek Donkere kamers van de Belgische schrijfster Anja Feliers. Donkere kamers was oorspronkelijk het emotionele verhaal van Anja over het verlies van haar moeder. Alvorens het verhaal uitgegeven zou worden had zij echter wel besloten om het verhaal te herschrijven in een fictief verhaal. Na Donkere kamers volgde nog tientallen boeken (lees hier onze recensies). Een groot deel van deze boeken zijn geschreven rondom de psychologe Kathleen Verlinden. Met Wat hij mij zei is niet alleen een nieuw boek verschenen maar ook een nieuw personage. Wat hij mij zei is het eerste deel in de mystieke thrillerreeks rondom met medium Caro Westerhof.
Het verhaal kent een chronologische opbouw waarbij de schrijfster meerdere perspectieven belicht door de gebeurtenissen te beschrijven vanuit het oogpunt van de verschillende personages. De plot is éénvoudig, maar goed uitgewerkt. De schrijfster heeft veel aandacht gestoken in de emotionele beleving van het verhaal. Als lezer wordt vanaf de eerste pagina gegrepen dat de emoties van Caro. De pijn en onmacht zijn gewoon voelbaar. Het boek laat zich lezen als een emotionele rollercoaster.
Uw recensent wordt niet snel aangetrokken door een thriller van een vrouwelijke auteur uit de lage landen (over onverklaarbaar gesproken). Daarentegen laat eenieder zich wel graag verrassen en Wat hij mij zei heeft me zeer positief verrast!
“Hoe meer ik de beelden in mijn hoofd ontleedde, hoe meer ik overtuigd raakte. Het antwoord was er en ik wist bijna zeker wat de vraag was.”Op een warme zomerdag zijn Caro Westerhof, haar man Cas en hun dochters Loïs en Nouk een dagje naar Leuven geweest. Moe maar voldaan gaan zij aan het eind van de dag weer met de trein terug naar huis. Op het station wordt het gezin op verschrikkelijke wijze uit elkaar getrokken. Terwijl Caro met hun jongste dochter Nouk naar het toilet is wordt Cas aangereden door een trein en komt te overleiden. Direct na het ongeval blijkt ook Loïs spoorloos te zijn verdwenen. Caro wordt verscheurd door verdriet. Zij is in één klap niet alleen haar man, maar ook haar dochter kwijt geraakt. Onmacht neem haar leven over, maar onverwacht maakt het verdriet ook nieuwe krachten in haar los. Caro leert contact te leggen met haar verloren liefde over de grenzen van de dood heen. Aan de hand van zijn aanwijzingen gaat Caro op zoek naar Loïs, maar kan zij vermijden dat bij deze zoektocht ook andere familiegeheimen aan het licht komen?
“Het leven leeft je… We hebben geen keuze. We moeten het nemen zoals het komt. Hoe zwaar, hoe onrechtvaardig het ook is.”Soms worden wij verrast door kleine, onverklaarbare gebeurtenissen. Iedereen heeft zich wel eens afgevraagd of er meer is tussen hemel en aarde. Deze vraag heeft de schrijfster ook gebruikt bij de uitwerking van de plot en bij de ontwikkeling van een nieuwe thrillerreeks.
Het verhaal kent een chronologische opbouw waarbij de schrijfster meerdere perspectieven belicht door de gebeurtenissen te beschrijven vanuit het oogpunt van de verschillende personages. De plot is éénvoudig, maar goed uitgewerkt. De schrijfster heeft veel aandacht gestoken in de emotionele beleving van het verhaal. Als lezer wordt vanaf de eerste pagina gegrepen dat de emoties van Caro. De pijn en onmacht zijn gewoon voelbaar. Het boek laat zich lezen als een emotionele rollercoaster.
Uw recensent wordt niet snel aangetrokken door een thriller van een vrouwelijke auteur uit de lage landen (over onverklaarbaar gesproken). Daarentegen laat eenieder zich wel graag verrassen en Wat hij mij zei heeft me zeer positief verrast!
Image
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Het verhaal kent een chronologische opbouw waarbij de schrijfster meerdere perspectieven belicht door de gebeurtenissen te beschrijven vanuit het oogpunt van de verschillende personages. De plot is éénvoudig, maar goed uitgewerkt. De schrijfster heeft veel aandacht gestoken in de emotionele beleving van het verhaal. Als lezer wordt vanaf de eerste pagina gegrepen dat de emoties van Caro. De pijn en onmacht zijn gewoon voelbaar. Het boek laat zich lezen als een emotionele rollercoaster.
Uw recensent wordt niet snel aangetrokken door een thriller van een vrouwelijke auteur uit de lage landen (over onverklaarbaar gesproken). Daarentegen laat eenieder zich wel graag verrassen en Wat hij mij zei heeft me zeer positief verrast!