“Een koude wind snijdt in mijn gezicht, ik zuig de lucht diep in mijn longen en laat mijn blik over de nevel van asgrauwe wolken dwalen, die over de toppen van de kale bomen hangt. De stilte van de diepzwarte nacht maakt me bang.”Vier jaar geleden werd het gezin van Esmee en Arend geconfronteerd met een verschrikkelijke gebeurtenis. Hun dochter Vera verdwijnt spoorloos nadat zij buiten in de tuin aan het spelen was. Nu raakt er opnieuw een meisje van dezelfde leeftijd vermist en tegelijkertijd wordt een ander ontvoerd meisje teruggevonden. Esmee is ervan overtuigt dat er een verband bestaat tussen de verdwijningen.
“Nu is elke vezel in mijn lijf gericht op dat ene sprankje hoop. Nooit zal ik afscheid kunnen nemen van haar leven, nooit zal ik kunnen rusten en berusten. Het is als een oorlog waar nooit vrede uit zal voortvloeien.”Het verhaal wordt verteld vanuit meerdere perspectieven, waaronder het perspectief van de uiteindelijke dader. Bij de dader wordt veelal teruggegrepen op het verleden, om op die wijze de aanleiding voor zijn daden te verduidelijken. De tijdswijzigingen vinden echter niet altijd op de meest logische momenten in het verhaal plaats, waardoor dit af en toe verwarrend uitpakt. De plot is verder goed geconstrueerd, maar de uitkomst laat zich al vrij snel raden en dat gaat naar onze mening wel ten koste van de spanning. Desondanks slaagt Jacqueline Coppens er toch in om met een magistrale plotwending aan het eind voor een verassende climax te zorgen. Waar Omdat ik je mis in uitblinkt is de wijze waarop Jacqueline Coppens de emoties van een verscheurd gezin, en dan met name de emoties van Esmee, heeft omgezet in woorden. Door de impact van de ontvoering van hun dochter groeien Esmee en Arend uit elkaar. Zij vervallen in verwijten, waardoor het schuldgevoel van Esmee groeit. Hun puberende zoon heeft zijn eigen problemen en biedt daarom ook weinig steun. Als lezer wordt je verscheurd door de gevoelens van Esmee, die geen steun vindt bij haar gezin en er helemaal alleen voorstaat. Gaandeweg het verhaal ontwikkelt zich een knoop in je maag die met het omslaan van de pagina’s groter en groter wordt.
“Maar deze dag, dat voel ik tot in mijn botten, zal mijn leven voorgoed veranderen. Ons leven veranderen. De reikwijdte kan ik nog niet overzien, maar het voelt alsof ik op de rand van een afgrond sta en er aan twee kanten aan me getrokken wordt.”
Write your review!