De Amerikaanse Taylor Adams is een geboren schrijver die niet genoeg heeft aan één medium om zijn verhalen te vertellen. Hij schrijft namelijk niet alleen boeken, maar ook scripts voor de film- en televisie-industrie. De vertaalrechten van zijn thriller Geen uitweg werden aan 28 landen verkocht en een verfilming is in de maak.

Vier vreemdelingen, een sneeuwstorm. Een ontvoerd meisje, en een jonge vrouw die een psychopaat probeert af te troeven. Het verhaal gaat over Ed en nicht Sandy, ‘Rattenkop’ Lars, jonge Ashley en de studente Darby, die onderweg is naar haar moeder met terminale alvleesklierkanker. Ze zijn door een hevige sneeuwstorm terecht gekomen in een verlaten wegrestaurant vlak bij de Backnone Pass in de Rocky mountains. Een gebouwtje (infocentrum, toiletten, soms een door vrijwilligers gerunde winkel of koffiehoek) in de beschutting van scheefgegroeide naaldbomen en ruige rotspartijen.

Door de hevige sneeuwstorm kan de hulp pas de volgende ochtend komen en zijn ze door het verlies van het mobiele netwerk aangewezen op elkaar. Darby doet nog een poging om met de laatste percentages van haar mobiele telefoon contact te zoeken met haar familie. Ze loopt met haar mobiel over het parkeerterrein en ziet kleine handen zich terugtrekken achter een raampje van een minivan. Vol ongeloof keert ze terug naar het wegrestaurant; Heeft ze het goed gezien? Is iemand daartoe in staat en waarom? Ze ontdekt dat in de minivan een meisje, Jay, opgesloten zit. Darby besluit alles op alles te zetten om Jay te bevrijden...maar hoe? Darby is geen heldhaftig type, juist iemand die het goede wilt doen, puur intuïtief, of ze zich daar nu bewust van is of niet. In tegenstelling tot wat de meeste mensen denken is dat geen goede eigenschap. Het is een teken van zwakte, want het maakt je volkomen voorspelbaar… Darby maakt een plan en zoekt hierin hulp van de anderen. Maar wie kan ze vertrouwen? Hierdoor volgt een reeks van ontwikkelingen waarin het de vraag is of ze de ochtend gaan halen.

Geen uitweg neemt je mee in een nacht vol ongeloofwaardigheden. De hoofdstukken worden aangegeven in tijdsblokken waardoor je meegenomen wordt in iedere minuut van deze onheilspellende nacht. De karakters hebben weinig diepgang en komen daardoor niet tot leven. Bovendien wordt het geduld van de lezers danig op de proef gesteld door de manier van schrijven; er zit geen verdieping in en het verhaal blijft aan de oppervlakte. Als filmmateriaal zou Geen uitweg waarschijnlijk best geschikt zijn maar als boek mis je de diepgang en wordt het boek langdradig en ongeloofwaardig. Door de reeks aan gebeurtenissen wordt er geprobeerd een spanning te creëren die echter aan elkaar hangen van clichés. Het boek wordt hierdoor voorspelbaar. De climax past perfect in dit plaatje, helaas.

Geen uitweg is een thriller die wellicht best potentie had, maar door de uitwerking een enorme teleurstelling blijkt. Jammer.