Mark van Dijk (1979, Katwijk) houdt enorm van boeken. Om te lezen, te verzamelen en te schrijven. Hij heeft een baan als chef werkplaats in een machinefabriek en zijn boekenbezigheden zijn een hobby. Hij leest graag horror en thrillers, maar ook wel andere genres. Hij verzamelt klassieke 1e drukken van zijn favoriete schrijvers, liefst gesigneerd. Inspiratie voor de boeken die hij schrijft haalt hij uit het leven om hem heen, krantenartikelen, facebook, of wat hij hoort.

In 2010 debuteerde met hij de Young Adult thriller Kwade geest. In 2012 kwam Bloeddorst, een volwassen thriller, uit. In 2014 kwam zijn eerste kinderboek uit: Het mysterie van de poldergruwel. Hij herschrijft kerstverhalen van Charles Dickens (een van zijn favoriete schrijvers), in begrijpelijke taal en met mooie illustraties. Inmiddels zijn er meer thrillers en nog een kinderboek van zijn hand verschenen.

Op de voorkant van Bloeddorst staat een mens gekleed in een grijze mantel, met een rode capuchon op zijn hoofd. Hij staat voor een gelig vlak, met aan de onderzijde wazig rood, met daarin de titel van het boek.

Bijna het hele boek wordt gevuld met de beschrijving van acht dagen. Het verhaal start met Sylvia, een vrouw die gaat oppassen voor de eerste keer op Jack, een 10-jarige jongen. Op deze oppasavond gebeuren meteen al lugubere dingen en worden de eerste moorden gepleegd. Jim wordt ontvoerd en opgesloten in een bunker in de duinen van Katwijk. Een geheim genootschap speelt een rol in deze ontvoering, want Jack zou op een van hun huiveringwekkende avonden verschijnen. Mark schrijft met veel oog voor detail, waardoor je dingen voor je ziet en het extra spannend gemaakt wordt.

‘Er klonk opnieuw geritsel, gevolgd door een korte grom, als van een hond. Jack stond meteen muisstil. Hij durfde nauwelijks nog te ademen. Er klonk een snuivend geluid onder het raam, alsof het beest Jacks lucht probeerde op te snuiven om te zien hoe hij zou smaken.’

De politie, onder leiding van Jim (een rechercheur), gaat op zoek naar Jack. Maar ook het genootschap probeert hem te vinden. Gaandeweg Bloeddorst worden steeds nieuwe feiten onthuld, waardoor mensen anders blijken te zijn, dan je in eerste instantie dacht. Lugubere gebeurtenissen worden uitvoerig en bloederig beschreven, wat het lezen soms bijna onsmakelijk maakt.

‘Het was de eerste keer dat hij iemand zag ’zonder bovenlip en met maar één oor. Zijn dichtgeslagen oog en de ontbrekende voortand in de bloederige rij tanden, maakten dat hij het als zombie in een horrorfilm niet slecht zou hebben gedaan.’

Tegelijk wordt het zo verteld, dat het ook bijna gewoon lijkt. Je wilt als lezer weten hoe het nu echt in elkaar steekt en vooral hoe het verder gaat met Jack. De laatste hoofdstukken spelen zich respectievelijk 12 en 22 jaar later af en deze maken Bloeddorst echt af! In het nawoord geeft de auteur aan wat hem tot dit verhaal geïnspireerd heeft en dat is een leuke toevoeging.

De titel van dit boek geeft goed aan voor wie dit verhaal bedoeld is: voor mensen met ‘bloeddorst’, lezers die genieten van een spannend boek, waar angstig makende zaken tot in detail in beschreven worden. Geen boek voor het slapen gaan, tenzij je van nachtmerries houdt!