Jerrad Hoff is geboren in Indonesië, maar woont al sinds zijn babytijd in Nederland. Door zijn ouders is hij in aanraking gekomen met, vooral Amerikaanse, boeken en films. Hij beschrijft zijn eigen werk dan ook als ‘Amerikaanse verhalen in het Nederlands geschreven’. Hoff is serieus met schrijven begonnen toen hij begin dertig was. Uitgeverijen waren enthousiast, maar zagen desondanks geen brood in het uitgeven van zijn manuscripten. In 2018 besloot hij daarom om zijn manuscripten in eigen beheer uit te geven. Tegenwoordig schrijft hij fulltime en is hij onder andere bezig met het derde deel rondom Madeline Dawson.
In Zon van de nacht maken we kennis met Madeline Dawson, een jonge vrouw die na een auto-ongeluk haar geheugen kwijt is. Ze wordt echter geplaagd door nachtmerries, stemmen in haar hoofd en morbide gedachten en Madeline begint te beseffen dat ze allerminst de vrouw is die ze denkt te zijn. Met hulp van een privédetective komt Madeline steeds meer te weten over haar verleden en ze blijkt deel uit te maken van een levensgevaarlijk plan. In deel twee, Dag van de zon, zet deze zoektocht zich voort en komt Madeline nog meer te weten over haar leven voor het ongeluk. Ze blijkt een beslissende rol te spelen in een wereldwijd conflict.
Dag van de zon is een direct vervolg op Zon van de nacht, dus het is aan te bevelen om deel 1 als eerste te lezen. Sterker nog, boek twee begint direct waar boek één is gestopt. Hierdoor valt de lezer meteen middenin de actie. En actie zit er volop in deze boeken. Actie en het nodige geweld en gruwelijkheden, dus voor de hele tere zieltjes zijn deze boeken minder geschikt.
Beide boeken zijn geschreven vanuit het perspectief van Madeline en dat maakt dat de lezer meteen wordt meegenomen in het verhaal. Madeline is een sterk karakter en ondanks een aantal dubieuze keuzes uit haar verleden kun je niets anders dan sympathie voor haar voelen. Na het ongeluk moet ze een nieuw leven zien op te bouwen en het is bovendien niet niks wat ze allemaal te weten komt over haar verleden. Madeline maakt een duidelijke ontwikkeling door in deze twee boeken en het is te verwachten dat deze ontwikkeling zich in boek drie doorzet.
Beide boeken spelen zich af in Amerika en het komt niet vaak voor dat Nederlandse auteurs hun boeken daar laten afspelen. Hoff schrijft zeer beeldend en filmisch: het boek trekt als een film aan de lezer voorbij. Enige minpuntje is dat het onderscheid tussen droom en werkelijkheid soms een beetje vaag is, waardoor de lezer niet meteen weet waar hij/zij mee te maken heeft. Gelukkig verpest dit het leesplezier verder niet.
Boek twee eindigt wederom met een enorme cliffhanger, dus het is te hopen dat we niet al te lang op deel drie hoeven te wachten.
Jerrad Hoff is (nog) niet zo’n bekende naam in het Nederlandse thrillerlandschap, maar wellicht komt daar met deze boeken verandering in. Hoff verdient het om door een groot publiek ontdekt te worden!
In Zon van de nacht maken we kennis met Madeline Dawson, een jonge vrouw die na een auto-ongeluk haar geheugen kwijt is. Ze wordt echter geplaagd door nachtmerries, stemmen in haar hoofd en morbide gedachten en Madeline begint te beseffen dat ze allerminst de vrouw is die ze denkt te zijn. Met hulp van een privédetective komt Madeline steeds meer te weten over haar verleden en ze blijkt deel uit te maken van een levensgevaarlijk plan. In deel twee, Dag van de zon, zet deze zoektocht zich voort en komt Madeline nog meer te weten over haar leven voor het ongeluk. Ze blijkt een beslissende rol te spelen in een wereldwijd conflict.
Dag van de zon is een direct vervolg op Zon van de nacht, dus het is aan te bevelen om deel 1 als eerste te lezen. Sterker nog, boek twee begint direct waar boek één is gestopt. Hierdoor valt de lezer meteen middenin de actie. En actie zit er volop in deze boeken. Actie en het nodige geweld en gruwelijkheden, dus voor de hele tere zieltjes zijn deze boeken minder geschikt.
Beide boeken zijn geschreven vanuit het perspectief van Madeline en dat maakt dat de lezer meteen wordt meegenomen in het verhaal. Madeline is een sterk karakter en ondanks een aantal dubieuze keuzes uit haar verleden kun je niets anders dan sympathie voor haar voelen. Na het ongeluk moet ze een nieuw leven zien op te bouwen en het is bovendien niet niks wat ze allemaal te weten komt over haar verleden. Madeline maakt een duidelijke ontwikkeling door in deze twee boeken en het is te verwachten dat deze ontwikkeling zich in boek drie doorzet.
Beide boeken spelen zich af in Amerika en het komt niet vaak voor dat Nederlandse auteurs hun boeken daar laten afspelen. Hoff schrijft zeer beeldend en filmisch: het boek trekt als een film aan de lezer voorbij. Enige minpuntje is dat het onderscheid tussen droom en werkelijkheid soms een beetje vaag is, waardoor de lezer niet meteen weet waar hij/zij mee te maken heeft. Gelukkig verpest dit het leesplezier verder niet.
Boek twee eindigt wederom met een enorme cliffhanger, dus het is te hopen dat we niet al te lang op deel drie hoeven te wachten.
Jerrad Hoff is (nog) niet zo’n bekende naam in het Nederlandse thrillerlandschap, maar wellicht komt daar met deze boeken verandering in. Hoff verdient het om door een groot publiek ontdekt te worden!
Image
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
In Zon van de nacht maken we kennis met Madeline Dawson, een jonge vrouw die na een auto-ongeluk haar geheugen kwijt is. Ze wordt echter geplaagd door nachtmerries, stemmen in haar hoofd en morbide gedachten en Madeline begint te beseffen dat ze allerminst de vrouw is die ze denkt te zijn. Met hulp van een privédetective komt Madeline steeds meer te weten over haar verleden en ze blijkt deel uit te maken van een levensgevaarlijk plan. In deel twee, Dag van de zon, zet deze zoektocht zich voort en komt Madeline nog meer te weten over haar leven voor het ongeluk. Ze blijkt een beslissende rol te spelen in een wereldwijd conflict.
Dag van de zon is een direct vervolg op Zon van de nacht, dus het is aan te bevelen om deel 1 als eerste te lezen. Sterker nog, boek twee begint direct waar boek één is gestopt. Hierdoor valt de lezer meteen middenin de actie. En actie zit er volop in deze boeken. Actie en het nodige geweld en gruwelijkheden, dus voor de hele tere zieltjes zijn deze boeken minder geschikt.
Beide boeken zijn geschreven vanuit het perspectief van Madeline en dat maakt dat de lezer meteen wordt meegenomen in het verhaal. Madeline is een sterk karakter en ondanks een aantal dubieuze keuzes uit haar verleden kun je niets anders dan sympathie voor haar voelen. Na het ongeluk moet ze een nieuw leven zien op te bouwen en het is bovendien niet niks wat ze allemaal te weten komt over haar verleden. Madeline maakt een duidelijke ontwikkeling door in deze twee boeken en het is te verwachten dat deze ontwikkeling zich in boek drie doorzet.
Beide boeken spelen zich af in Amerika en het komt niet vaak voor dat Nederlandse auteurs hun boeken daar laten afspelen. Hoff schrijft zeer beeldend en filmisch: het boek trekt als een film aan de lezer voorbij. Enige minpuntje is dat het onderscheid tussen droom en werkelijkheid soms een beetje vaag is, waardoor de lezer niet meteen weet waar hij/zij mee te maken heeft. Gelukkig verpest dit het leesplezier verder niet.
Boek twee eindigt wederom met een enorme cliffhanger, dus het is te hopen dat we niet al te lang op deel drie hoeven te wachten.
Jerrad Hoff is (nog) niet zo’n bekende naam in het Nederlandse thrillerlandschap, maar wellicht komt daar met deze boeken verandering in. Hoff verdient het om door een groot publiek ontdekt te worden!