Auteur Marissa Stapley heeft diverse boeken in verschillende talen uitgegeven. Daarnaast is ze journalist voor kranten en tijdschriften in Amerika. De laatste toevlucht is genomineerd voor het beste strandboek door Oprah Magazine en New York Post.
Grace en Miles geven relatietherapie op een tropisch zomerkamp voor ongelukkige rijke mensen waar het noodlot toeslaat. Miles raakt vermist tijdens een orkaan. De stellen volgen een intensieve relatietherapieprogramma. Het blijkt dat Miles en Grace niet zo’n gelukkig stel zijn als ze doen voorkomen. Wat is Miles overkomen? En zal hij nog levend teruggevonden worden?
Marissa Stapley gebruikt een goede opbouw in De laatste toevlucht. Het boek begint met de inleiding dat Miles vermist wordt. Daarna begint elk hoofdstuk bij een therapiesessie wat een jaar later plaatsvindt. Je weet de naam van de personen niet, maar weet wel dat de therapeut een man is en de cliënt een vrouw. Elk hoofdstuk is een dag uit de tweewekelijkse huwelijkstherapie op het resort. In elk hoofdstuk lees je zo wat stellen die deelnemen aan de therapie beleven en leer je meer over de relatie van de organisatoren. Een ingenieuze manier om in de levens van de deelnemers te duiken en daarvoor verdient Stapley een compliment.
Marissa Stapley heeft een prettige schrijfstijl. Ze neemt de tijd om de personages aan haar lezers voor te schotelen. Je kunt je hierdoor goed inleven in de personen en raakt betrokken bij het verhaal. De laatste toevlucht leest vlot en er gebeurt voldoende om je aandacht vast te houden. De spanning is voornamelijk in opbouw, maar wat oppervlakkig; dat zorgt er voor dat het geen echte thriller is. Desondanks is het wel aansprekend genoeg om te blijven lezen.
Je waant je gedurende het lezen continu op het tropische resort. De omgeving wordt zodanig beschreven, dat je het gevoel hebt dat je er ook daadwerkelijk bij bent. Dat De laatste toevlucht genomineerd is voor het beste strandboek is goed voor te stellen. Het is een leuk boek om lekker op het strand te lezen. Als je geen instelling hebt dat het van A tot Z spannend moet zijn, kan je dit boek zeker waarderen.
Al met al is De laatste toevlucht geslaagd in de opzet; het is een leuk en zo nu en dan spannend verhaal om te lezen. Het is een boek waarin vooral de personages goed zijn uitgewerkt én waarin je je echt op een tropisch resort waant. Kortom; een echte, heerlijke vakantiethriller!
Grace en Miles geven relatietherapie op een tropisch zomerkamp voor ongelukkige rijke mensen waar het noodlot toeslaat. Miles raakt vermist tijdens een orkaan. De stellen volgen een intensieve relatietherapieprogramma. Het blijkt dat Miles en Grace niet zo’n gelukkig stel zijn als ze doen voorkomen. Wat is Miles overkomen? En zal hij nog levend teruggevonden worden?
Marissa Stapley gebruikt een goede opbouw in De laatste toevlucht. Het boek begint met de inleiding dat Miles vermist wordt. Daarna begint elk hoofdstuk bij een therapiesessie wat een jaar later plaatsvindt. Je weet de naam van de personen niet, maar weet wel dat de therapeut een man is en de cliënt een vrouw. Elk hoofdstuk is een dag uit de tweewekelijkse huwelijkstherapie op het resort. In elk hoofdstuk lees je zo wat stellen die deelnemen aan de therapie beleven en leer je meer over de relatie van de organisatoren. Een ingenieuze manier om in de levens van de deelnemers te duiken en daarvoor verdient Stapley een compliment.
Marissa Stapley heeft een prettige schrijfstijl. Ze neemt de tijd om de personages aan haar lezers voor te schotelen. Je kunt je hierdoor goed inleven in de personen en raakt betrokken bij het verhaal. De laatste toevlucht leest vlot en er gebeurt voldoende om je aandacht vast te houden. De spanning is voornamelijk in opbouw, maar wat oppervlakkig; dat zorgt er voor dat het geen echte thriller is. Desondanks is het wel aansprekend genoeg om te blijven lezen.
Je waant je gedurende het lezen continu op het tropische resort. De omgeving wordt zodanig beschreven, dat je het gevoel hebt dat je er ook daadwerkelijk bij bent. Dat De laatste toevlucht genomineerd is voor het beste strandboek is goed voor te stellen. Het is een leuk boek om lekker op het strand te lezen. Als je geen instelling hebt dat het van A tot Z spannend moet zijn, kan je dit boek zeker waarderen.
Al met al is De laatste toevlucht geslaagd in de opzet; het is een leuk en zo nu en dan spannend verhaal om te lezen. Het is een boek waarin vooral de personages goed zijn uitgewerkt én waarin je je echt op een tropisch resort waant. Kortom; een echte, heerlijke vakantiethriller!
Image
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Grace en Miles geven relatietherapie op een tropisch zomerkamp voor ongelukkige rijke mensen waar het noodlot toeslaat. Miles raakt vermist tijdens een orkaan. De stellen volgen een intensieve relatietherapieprogramma. Het blijkt dat Miles en Grace niet zo’n gelukkig stel zijn als ze doen voorkomen. Wat is Miles overkomen? En zal hij nog levend teruggevonden worden?
Marissa Stapley gebruikt een goede opbouw in De laatste toevlucht. Het boek begint met de inleiding dat Miles vermist wordt. Daarna begint elk hoofdstuk bij een therapiesessie wat een jaar later plaatsvindt. Je weet de naam van de personen niet, maar weet wel dat de therapeut een man is en de cliënt een vrouw. Elk hoofdstuk is een dag uit de tweewekelijkse huwelijkstherapie op het resort. In elk hoofdstuk lees je zo wat stellen die deelnemen aan de therapie beleven en leer je meer over de relatie van de organisatoren. Een ingenieuze manier om in de levens van de deelnemers te duiken en daarvoor verdient Stapley een compliment.
Marissa Stapley heeft een prettige schrijfstijl. Ze neemt de tijd om de personages aan haar lezers voor te schotelen. Je kunt je hierdoor goed inleven in de personen en raakt betrokken bij het verhaal. De laatste toevlucht leest vlot en er gebeurt voldoende om je aandacht vast te houden. De spanning is voornamelijk in opbouw, maar wat oppervlakkig; dat zorgt er voor dat het geen echte thriller is. Desondanks is het wel aansprekend genoeg om te blijven lezen.
Je waant je gedurende het lezen continu op het tropische resort. De omgeving wordt zodanig beschreven, dat je het gevoel hebt dat je er ook daadwerkelijk bij bent. Dat De laatste toevlucht genomineerd is voor het beste strandboek is goed voor te stellen. Het is een leuk boek om lekker op het strand te lezen. Als je geen instelling hebt dat het van A tot Z spannend moet zijn, kan je dit boek zeker waarderen.
Al met al is De laatste toevlucht geslaagd in de opzet; het is een leuk en zo nu en dan spannend verhaal om te lezen. Het is een boek waarin vooral de personages goed zijn uitgewerkt én waarin je je echt op een tropisch resort waant. Kortom; een echte, heerlijke vakantiethriller!