Wouter Helders werkte jarenlang als militair journalist voor het Ministerie van Defensie en heeft verschillende uitzendgebieden bezocht. Zo maakte hij reportages in Mali en Afghanistan waar hij wekenlang met de troepen optrok. Ook voer hij mee met marineschepen tijdens NAVO-oefeningen. De dingen die hij daar zag en meemaakte vormen de inspiratie voor zijn boeken. Zijn debuutthriller Machtsstrijd haalde de shortlist van de Diamantenkogel en won de Hebban Thrillerdebuutprijs. Inmiddels is bij uitgeverij LetterRijn het vierde en laatste deel met Sofie Lafleur, Doodsengelen, verschenen. Lees hier onze eerdere recensies van zijn werk, evenals de columns die hij periodiek voor ThrillZone schrijft.
Tijdens een missie in Irak slaagt geheim agent Sam de Wild er niet in zijn doelwit, een Koerdische politicus, uit te schakelen. Terug in Nederland krijgt hij een nieuwe kans, maar tegen een hoge prijs. Wat een eenvoudige eliminatie lijkt, blijkt een groot internationaal complot te zijn met als inzet een politieke omwenteling in Nederland en een machtsverschuiving in het Midden-Oosten. Sam bevindt zich middenin deze intrige. Als hij gedwongen wordt een oude vriendin te verraden heeft dit verschrikkelijke gevolgen. Kan Sam zijn fout nog herstellen…?
Doodsengelen is zoals gezegd het vierde deel met Sofie Lafleur en is prima als standalone te lezen. Echter, Helders geeft weinig achtergrondinformatie over Sofie en over wat ze in de voorgaande delen heeft meegemaakt, dus voor een volledig beeld is het toch aan te raden om de boeken in de juiste volgorde te lezen.
Het verhaal bestaat uit drie verhaallijnen. De eerste is het lijntje van Sam en zijn missie. De tweede verhaallijn is die van Sofie die de Koerdische leider mag interviewen en vervolgens betrokken raakt bij een aanslag. Ze gaat op onderzoek uit maar komt in een nachtmerrie terecht. De derde verhaallijn tenslotte heeft een politiek tintje. Het gaat over een politieke partij die heel ver gaat om de grootste van Nederland te worden. In eerste instantie is totaal niet duidelijk wat deze verschillende verhaallijnen met elkaar te maken hebben, maar onder Helders vakkundige leiding wordt alles tegen het einde duidelijk.
Helders wisselt vaak van perspectief en de hoofdstukken zijn snel en kort. Hierdoor kan de lezer soms wel het overzicht een beetje kwijtraken. Ook noemt Helders veel instanties en afkortingen van instanties, maar gelukkig legt hij goed uit waar deze instanties voor staan, zodat daar voor de lezer geen onduidelijkheden over bestaan.
Doodsengelen is geen thriller voor tere zieltjes: Helders schuwt het nodige brute geweld en bloedvergieten niet. Deze thriller, of eigenlijk moeten we zeggen actiethriller, zit vanaf het eerste hoofdstuk tot en met het laatste hoofdstuk boordevol actie. Helders bouwt de spanning goed op en vooral bij het lezen van de laatste hoofdstukken klopt het hart van de lezer in de keel. Kortom: Helders is misschien wel de beste Nederlandse schrijver van actiethrillers die we op dit moment hebben!
Tijdens een missie in Irak slaagt geheim agent Sam de Wild er niet in zijn doelwit, een Koerdische politicus, uit te schakelen. Terug in Nederland krijgt hij een nieuwe kans, maar tegen een hoge prijs. Wat een eenvoudige eliminatie lijkt, blijkt een groot internationaal complot te zijn met als inzet een politieke omwenteling in Nederland en een machtsverschuiving in het Midden-Oosten. Sam bevindt zich middenin deze intrige. Als hij gedwongen wordt een oude vriendin te verraden heeft dit verschrikkelijke gevolgen. Kan Sam zijn fout nog herstellen…?
Doodsengelen is zoals gezegd het vierde deel met Sofie Lafleur en is prima als standalone te lezen. Echter, Helders geeft weinig achtergrondinformatie over Sofie en over wat ze in de voorgaande delen heeft meegemaakt, dus voor een volledig beeld is het toch aan te raden om de boeken in de juiste volgorde te lezen.
Het verhaal bestaat uit drie verhaallijnen. De eerste is het lijntje van Sam en zijn missie. De tweede verhaallijn is die van Sofie die de Koerdische leider mag interviewen en vervolgens betrokken raakt bij een aanslag. Ze gaat op onderzoek uit maar komt in een nachtmerrie terecht. De derde verhaallijn tenslotte heeft een politiek tintje. Het gaat over een politieke partij die heel ver gaat om de grootste van Nederland te worden. In eerste instantie is totaal niet duidelijk wat deze verschillende verhaallijnen met elkaar te maken hebben, maar onder Helders vakkundige leiding wordt alles tegen het einde duidelijk.
Helders wisselt vaak van perspectief en de hoofdstukken zijn snel en kort. Hierdoor kan de lezer soms wel het overzicht een beetje kwijtraken. Ook noemt Helders veel instanties en afkortingen van instanties, maar gelukkig legt hij goed uit waar deze instanties voor staan, zodat daar voor de lezer geen onduidelijkheden over bestaan.
Doodsengelen is geen thriller voor tere zieltjes: Helders schuwt het nodige brute geweld en bloedvergieten niet. Deze thriller, of eigenlijk moeten we zeggen actiethriller, zit vanaf het eerste hoofdstuk tot en met het laatste hoofdstuk boordevol actie. Helders bouwt de spanning goed op en vooral bij het lezen van de laatste hoofdstukken klopt het hart van de lezer in de keel. Kortom: Helders is misschien wel de beste Nederlandse schrijver van actiethrillers die we op dit moment hebben!
Image
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Tijdens een missie in Irak slaagt geheim agent Sam de Wild er niet in zijn doelwit, een Koerdische politicus, uit te schakelen. Terug in Nederland krijgt hij een nieuwe kans, maar tegen een hoge prijs. Wat een eenvoudige eliminatie lijkt, blijkt een groot internationaal complot te zijn met als inzet een politieke omwenteling in Nederland en een machtsverschuiving in het Midden-Oosten. Sam bevindt zich middenin deze intrige. Als hij gedwongen wordt een oude vriendin te verraden heeft dit verschrikkelijke gevolgen. Kan Sam zijn fout nog herstellen…?
Doodsengelen is zoals gezegd het vierde deel met Sofie Lafleur en is prima als standalone te lezen. Echter, Helders geeft weinig achtergrondinformatie over Sofie en over wat ze in de voorgaande delen heeft meegemaakt, dus voor een volledig beeld is het toch aan te raden om de boeken in de juiste volgorde te lezen.
Het verhaal bestaat uit drie verhaallijnen. De eerste is het lijntje van Sam en zijn missie. De tweede verhaallijn is die van Sofie die de Koerdische leider mag interviewen en vervolgens betrokken raakt bij een aanslag. Ze gaat op onderzoek uit maar komt in een nachtmerrie terecht. De derde verhaallijn tenslotte heeft een politiek tintje. Het gaat over een politieke partij die heel ver gaat om de grootste van Nederland te worden. In eerste instantie is totaal niet duidelijk wat deze verschillende verhaallijnen met elkaar te maken hebben, maar onder Helders vakkundige leiding wordt alles tegen het einde duidelijk.
Helders wisselt vaak van perspectief en de hoofdstukken zijn snel en kort. Hierdoor kan de lezer soms wel het overzicht een beetje kwijtraken. Ook noemt Helders veel instanties en afkortingen van instanties, maar gelukkig legt hij goed uit waar deze instanties voor staan, zodat daar voor de lezer geen onduidelijkheden over bestaan.
Doodsengelen is geen thriller voor tere zieltjes: Helders schuwt het nodige brute geweld en bloedvergieten niet. Deze thriller, of eigenlijk moeten we zeggen actiethriller, zit vanaf het eerste hoofdstuk tot en met het laatste hoofdstuk boordevol actie. Helders bouwt de spanning goed op en vooral bij het lezen van de laatste hoofdstukken klopt het hart van de lezer in de keel. Kortom: Helders is misschien wel de beste Nederlandse schrijver van actiethrillers die we op dit moment hebben!