Rechercheur Wu staat voor een dilemma. Hij mag nog twaalf dagen werken en dan gaat de vijftiger met pensioen. Enerzijds fijn, maar anderzijds is hij daar nog niet klaar voor; zijn zoon is een computerende puber, zijn vrouw kijkt hem teveel op de vingers. En tot overmaat van ramp krijgt Wu in zijn laatste dagen te maken met twee moorden. Dat gaat natuurlijk niet goedkomen.
Aan de andere kant maakt de lezer kennis met Alexander Li, oftewel Li. Hij is een sluipschutter die wordt ingehuurd om lastige klusjes op te knappen. In zijn vrije tijd woont Li in Noord-Italië waar hij als kok de heerlijkste roerbakrijst maakt (“Het geheim van roerbakrijst is de ei”). Li moet in Rome een Taiwanese hoogwaardigheidsbekleder doden. Dat lukt, maar daarmee roept hij een hoop ellende over zichzelf af…
De Taiwanese auteur Kiu-Li Chang kennen we nog niet in Nederland. In zijn eigen land is hij echter een bekendheid; met meer dan 30 boeken en een aantal verfilmingen telt hij mee. De sluipschutter is het eerste boek van hem dat in het Nederlands is vertaald, in deze door Henk Moerdijk.
De schrijfstijl van Chang kenmerkt zich door korte, to-the-point zinnen. Daarmee komt het zo nu en dan staccato over. In De sluipschutter voert de actie de boventoon en de auteur laat met deze combinatie zien dat hij in het genre een topper is. De snelheid die de auteur hiermee oproept, wordt nog vergroot doordat de dialogen in het boek ook staccato zijn en soms humoristisch overkomen.
Je moet als lezer wel even in komen. Het is namelijk geen doorsneeboek. Het verhaal springt heen en weer in de tijd, en je moet opletten waar je zit in het verhaal. Daarnaast voert de auteur nogal wat personages op, met namen waaraan de lezer zal moeten wennen. Chang gebruikt zijn thuisland als decor, maar laat zijn protagonist zeker ook een grote uitstap maken naar Europa. Hierdoor doet het boek soms wat Europees aan. Deze combinatie is best verfrissend te noemen, en de afwisseling is fijn.
De verhaallijn is redelijk conventioneel. Een sluipschutter met een geheim verleden waar je als lezer mondjesmaat achter komt, kennen we bijvoorbeeld van de Orphan X-boeken van Gregg Hurwitz. Toch is het meespeuren met Wu én het proberen te ontlopen van de tegenstanders door Alex wel interessant genoeg om door te willen lezen. Ondanks dat je de verhaallijn wellicht al eerder hebt gezien, voegt Chang genoeg elementen toe om het een interessante thriller te maken. Zoals het feit dat Alex ook kookt (en de geheimen van een smakelijk gerecht deelt) en dat een gedeelte van De sluipschutter in Taiwan afspeelt. Dat land kennen we als thrillerland natuurlijk nog niet. Toch hadden we daarin graag nóg meer Aziatische elementen gezien; bijvoorbeeld over de cultuur van dat werelddeel. Nu zou De sluipschutter ook door een Europese of Amerikaanse auteur geschreven kunnen zijn. Om echt te vernieuwen zou Chang daar nog meer op mogen focussen.
De sluipschutter is een razendsnelle actiethriller die met name door de extra toevoegingen van Chang, interessant is om te lezen.
Aan de andere kant maakt de lezer kennis met Alexander Li, oftewel Li. Hij is een sluipschutter die wordt ingehuurd om lastige klusjes op te knappen. In zijn vrije tijd woont Li in Noord-Italië waar hij als kok de heerlijkste roerbakrijst maakt (“Het geheim van roerbakrijst is de ei”). Li moet in Rome een Taiwanese hoogwaardigheidsbekleder doden. Dat lukt, maar daarmee roept hij een hoop ellende over zichzelf af…
De Taiwanese auteur Kiu-Li Chang kennen we nog niet in Nederland. In zijn eigen land is hij echter een bekendheid; met meer dan 30 boeken en een aantal verfilmingen telt hij mee. De sluipschutter is het eerste boek van hem dat in het Nederlands is vertaald, in deze door Henk Moerdijk.
De schrijfstijl van Chang kenmerkt zich door korte, to-the-point zinnen. Daarmee komt het zo nu en dan staccato over. In De sluipschutter voert de actie de boventoon en de auteur laat met deze combinatie zien dat hij in het genre een topper is. De snelheid die de auteur hiermee oproept, wordt nog vergroot doordat de dialogen in het boek ook staccato zijn en soms humoristisch overkomen.
Je moet als lezer wel even in komen. Het is namelijk geen doorsneeboek. Het verhaal springt heen en weer in de tijd, en je moet opletten waar je zit in het verhaal. Daarnaast voert de auteur nogal wat personages op, met namen waaraan de lezer zal moeten wennen. Chang gebruikt zijn thuisland als decor, maar laat zijn protagonist zeker ook een grote uitstap maken naar Europa. Hierdoor doet het boek soms wat Europees aan. Deze combinatie is best verfrissend te noemen, en de afwisseling is fijn.
De verhaallijn is redelijk conventioneel. Een sluipschutter met een geheim verleden waar je als lezer mondjesmaat achter komt, kennen we bijvoorbeeld van de Orphan X-boeken van Gregg Hurwitz. Toch is het meespeuren met Wu én het proberen te ontlopen van de tegenstanders door Alex wel interessant genoeg om door te willen lezen. Ondanks dat je de verhaallijn wellicht al eerder hebt gezien, voegt Chang genoeg elementen toe om het een interessante thriller te maken. Zoals het feit dat Alex ook kookt (en de geheimen van een smakelijk gerecht deelt) en dat een gedeelte van De sluipschutter in Taiwan afspeelt. Dat land kennen we als thrillerland natuurlijk nog niet. Toch hadden we daarin graag nóg meer Aziatische elementen gezien; bijvoorbeeld over de cultuur van dat werelddeel. Nu zou De sluipschutter ook door een Europese of Amerikaanse auteur geschreven kunnen zijn. Om echt te vernieuwen zou Chang daar nog meer op mogen focussen.
De sluipschutter is een razendsnelle actiethriller die met name door de extra toevoegingen van Chang, interessant is om te lezen.
Image
Marinus van de Velde
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Aan de andere kant maakt de lezer kennis met Alexander Li, oftewel Li. Hij is een sluipschutter die wordt ingehuurd om lastige klusjes op te knappen. In zijn vrije tijd woont Li in Noord-Italië waar hij als kok de heerlijkste roerbakrijst maakt (“Het geheim van roerbakrijst is de ei”). Li moet in Rome een Taiwanese hoogwaardigheidsbekleder doden. Dat lukt, maar daarmee roept hij een hoop ellende over zichzelf af…
De Taiwanese auteur Kiu-Li Chang kennen we nog niet in Nederland. In zijn eigen land is hij echter een bekendheid; met meer dan 30 boeken en een aantal verfilmingen telt hij mee. De sluipschutter is het eerste boek van hem dat in het Nederlands is vertaald, in deze door Henk Moerdijk.
De schrijfstijl van Chang kenmerkt zich door korte, to-the-point zinnen. Daarmee komt het zo nu en dan staccato over. In De sluipschutter voert de actie de boventoon en de auteur laat met deze combinatie zien dat hij in het genre een topper is. De snelheid die de auteur hiermee oproept, wordt nog vergroot doordat de dialogen in het boek ook staccato zijn en soms humoristisch overkomen.
Je moet als lezer wel even in komen. Het is namelijk geen doorsneeboek. Het verhaal springt heen en weer in de tijd, en je moet opletten waar je zit in het verhaal. Daarnaast voert de auteur nogal wat personages op, met namen waaraan de lezer zal moeten wennen. Chang gebruikt zijn thuisland als decor, maar laat zijn protagonist zeker ook een grote uitstap maken naar Europa. Hierdoor doet het boek soms wat Europees aan. Deze combinatie is best verfrissend te noemen, en de afwisseling is fijn.
De verhaallijn is redelijk conventioneel. Een sluipschutter met een geheim verleden waar je als lezer mondjesmaat achter komt, kennen we bijvoorbeeld van de Orphan X-boeken van Gregg Hurwitz. Toch is het meespeuren met Wu én het proberen te ontlopen van de tegenstanders door Alex wel interessant genoeg om door te willen lezen. Ondanks dat je de verhaallijn wellicht al eerder hebt gezien, voegt Chang genoeg elementen toe om het een interessante thriller te maken. Zoals het feit dat Alex ook kookt (en de geheimen van een smakelijk gerecht deelt) en dat een gedeelte van De sluipschutter in Taiwan afspeelt. Dat land kennen we als thrillerland natuurlijk nog niet. Toch hadden we daarin graag nóg meer Aziatische elementen gezien; bijvoorbeeld over de cultuur van dat werelddeel. Nu zou De sluipschutter ook door een Europese of Amerikaanse auteur geschreven kunnen zijn. Om echt te vernieuwen zou Chang daar nog meer op mogen focussen.
De sluipschutter is een razendsnelle actiethriller die met name door de extra toevoegingen van Chang, interessant is om te lezen.