Anthony Palaia debuteerde met zijn rauwe en veelgeprezen Relatief ongeschonden, waarin hij de lezer in het hoofd van een genadeloze psychopaat laat kruipen. Ranke kuiten is zijn tweede roman.

Ranke kuiten gaat over Chésus Francesco, Franco voor de vrienden; een dertiger die niets heeft om voor te leven. Hij zoekt zijn verlossing in alcohol. Hij gaat solliciteren bij de multimediawinkel The Media Executioner. De sollicitatie verloopt alles behalve vlot maar wonder boven wonder krijgt Chésus toch de job.
Hij heeft geen vrienden en dat deert hem ook niet, maar onverwacht bouwt hij een band op met zijn collega’s die hij gaat zien als zijn vrienden. Vooral Billy schiet er voor hem boven uit; ze is de enige vrouw in de bende. Op een dag ziet Franco haar ‘ranke kuiten’ en moet hij aan zichzelf toegeven dat hij meer voor haar voelt dan gewoon goede collega’s.
Hij betrekt haar dan ook bij zijn geheime missie, die vooral ambitieus en gevaarlijk is. Het leven van beiden zal voorgoed veranderen. 

“De omgeving drukte tegen me aan en perste precies alle lucht uit mijn lijf. De krankzinnigheid toerde in het rond als een bolbliksem.”

De cover past helemaal bij het verhaal; eens je het boek gelezen hebt ben je helemaal mee in de keuze hiervan. Het moet gezegd; voor wie graag van hoofdstuk naar hoofdstuk leest is dit boek niet ideaal. wij vonden het storend dat een hoofdstuk halverwege een pagina begon. Het leest ‘rustiger’ wanneer een hoofdstuk met een nieuwe pagina start. Dit doet uiteraad geen afbreuk aan het verhaal maar om even vlug een hoofdstuk te lezen in de middagpauze is het niet ideaal.

“Moeilijk stappen zo, aangezien mijn hiel de hele tijd van de zool loskomt. Alsof hij zichzelf omhoogdrukte en ‘Bevrijd mij! Bevrijd mij!’ roept. Kuthiel”

Dit is het soort boek waarbij je vanaf de eerste zin al weet; deze zal mij liggen of nee dit is geen boek voor mij. Ranke kuiten zit vol sarcastische humor met een hoofdpersonage die houdt van zelfspot. Voor wie van dit soort humor houdt, wees gewaarschuwd, je zit regelmatig met een lach op je gezicht.

Ranke kuiten is volledig uit het perspectief van Franco geschreven. Palaia heeft hem zo neergezet dat de lezer zich gaat ergeren aan het personage, dat wij je een echte loser gaat vinden, een triest persoon. Palaia is daarin meer dan geslaagd. Hij geeft door zijn manier van schrijven een realistisch beeld weer van iemand die eenzaam is en daarbovenop nog eens een alcoholprobleem heeft. De humor en de schrijfstijl zorgen er samen voor dat het boek moeilijk opzij te leggen is.

“Ik moet mijn hoofd tussen mijn benen steken en tranen plenzen als dikke druppels regen op de dunne kiezel.”

Voor wie houdt van sarcastische, zwarte humor is Ranke kuiten een must read. Het boek doet je je eigen zorgen even helemaal vergeten. Na dit boek gelezen te hebben zijn wij nieuwsgierig geworden naar volgend werk van deze auteur.