De zorgeloze wereld van feestbeest Bryce verandert in een klap door een bizarre moord. Dat is de korte samenvatting van Huis van aarde en bloed. Ben je klaar voor de nieuwe wereld van Sarah J. Maas met de prachtige fae, fauns, elfjes, gedaanteverwisselaars en engelen?

Het is -misschien- even schrikken wanneer je Huis van aarde en bloed voor je neus krijgt. Het is een lijvig boek (ruim 900 bladzijden!). Het kost daardoor welicht wat moeite om te starten met het boek, maar haar eerdere fantastische serie van Het hof van doorns en rozen zou de liefhebber moeten pushen te starten met lezen. Zou deze serie, genaamd Crescent City, en deze wereld net zo goed zijn als haar eerdere werk?

Sarah J. Maas maakt ook in dit boek waar wat ze in haar andere fantasyboeken heeft laten zien. Ze is een ster in het opbouwen van een wereld en beschrijven van karakters en dat Huis van aarde en bloed ook. In de eerste hoofdstukken moet je even schakelen doordat er veel informatie tegelijk op je afkomt. Wel zal de lezer direct gek zijn op de karakters van Bryce en Danika en hun bijzondere vriendschap. De gedachte popt op dat iedereen zo’n vriendschap verdient, ook in het echte leven. Opvallend is wel dat iedereen in deze wereld even mooi, gespierd en bijzonder is. Of dat nou het bovennatuurlijke is of niet, het valt wel op en stoort lichtelijk.

Hoofdpersoon Bryce, half mens half fae, maakt onderdeel uit van het huis van aarde en bloed. In Crescent City maken vier huizen de dienst uit. Bryce geniet van het leven met haar vrienden. Dan wordt stad opgeschrikt door een moord die alles verandert. Bryce krijgt de opdracht de dader te vinden. Maar dat doet ze niet alleen; ze moet samenwerken met de huurmoordenaar Hunt Athalar. Dat loopt echter niet geheel volgens plan…

Zoals gezegd voelen de eerste hoofdstukken ingewikkeld. Dit komt doordat de lezer direct wordt neergezet in een nieuwe wereld met veel world building en verschillende rassen en karakters. Toch komt de lezer hier al snel in door de manier waarop Maas haar volgers meeneemt. Het is een goed doorlopend verhaal die fijn is opgebouwd. Bovendien volgen de gebeurtenissen elkaar logisch op. Ook is het een compliment aan het adres van Maas dat ze het voor elkaar krijgt Bryce te laten omarmen door de lezers. Dat belooft nog wat voor de volgende delen.

Op zo’n 70% van Huis van aarde en bloed lijkt Maas aan te sturen op een clichématig verhaal, met dito einde. Daar weet ze echter bij weg te blijven door in het laatste deel van het boek een onverwachte wending uit de hoge hoed te toveren, waarbij ook de nodige spanning aanwezig is. Dit alles zorgt voor een bijzonder goede leeservaring, die doet verlangen naar nieuwe delen. En gelukkig is het derde deel er al.

Een ding is zeker, Sarah J Maas heeft een talent voor world building!