Onverhoopt verschijnt alsnog een vierde deel van de succesrijke serie De witte stad; oorspronkelijk neergezet als een trilogie. Met Het zwarte boek van de uren voegt de Spaanse Eva García Sáenz de Urturi een intrigerend misdaadverhaal toe aan de reeks. Uiteraard eist Unai López de Ayala – alias Kraken – alweer de hoofdrol op.

Vitoria in Noord-Spanje, 2022. De intussen voormalige inspecteur en profiler Unai López de Ayala, ook Kraken genoemd, doceert aan de politieacademie van Arkaute. Als op een dag een mysterieuze beller eist dat Kraken binnen de week een exclusief, zeshonderd jaar oud zwart getijdenboek opspoort, slaan de poppen aan het dansen. Lukt het hem niet, dan dreigt de onbekende gijzelnemer Unai’s moeder te vermoorden. Deze laatste ligt echter al veertig jaar te rusten in haar graf. Dit kan niet, of toch wel?

‘Een getijdenboek is een soort verlucht manuscript dat in de middeleeuwen is gemaakt, een gebedenboek voor een machtig iemand, geen kloosterling, meestal voor vrouwen.’

Een bekende antiquaar is om het leven gebracht. Inspecteur Estíbaliz, betrekt haar ex-collega Unai bij de nieuwe moordzaak. Wellicht is er een link met het zwarte getijdenboek dat hij moet opsporen. Mondjesmaat ontdekt Kraken de echte geschiedenis van zijn naaste familie. Tot zijn verbijstering verneemt hij hoe het verleden van zijn moeder is verlopen.

Het boek bestaat uit twee – op het eerste gezicht - losstaande verhaallijnen. Eerst die van Unai (Kraken) in het heden en - in de opvallende ‘je’-vorm - het levensverhaal van het talentvolle meisje Ítaca Expósito vanaf de jaren zeventig van de vorige eeuw. De auteur blijft trouw aan haar principes en eigen aantrekkelijke stijl; ook met dit boek moet je constant bij de les blijven. Tevens dompelt ze haar lezers helemaal onder in de wereld van de bibliofilie; het verzamelen van zeldzame en vaak waardevolle werken. Gedreven vertelt ze over eeuwenoude boeken en het vervalsen ervan. Vitoria, de geboortestad van García Sáenz de Urturi, en Madrid leveren mooie plaatjes op als decor.

‘Eerlijk gezegd, Kraken, weet ik niet wat we zoeken. Iemand op de vlucht, iemand die ontvoerd is, of een lijk.’

 Dit is een thriller waarin de spanning vooral onderhuids voelbaar is. De geheimzinnige sfeer hangt als een duister waas over het boek. Het is werkelijk afwachten tot aan de apotheose voor je het fijne van de hele zaak kent. Zoals steeds diept de schrijver haar karakters grondig uit. Inventief als ze is, slaagt ze er wederom in om verrassende moordpraktijken uit te werken.

In Het zwarte boek van de uren dragen de belangrijkste personages overduidelijk hun persoonlijke, goed gevulde, rugzak met zich mee. Vlotweg kruip je onder de hersenpan van de oersterke protagonist die Kraken is; knap vakwerk.

Het verhaal bevat een pittige cocktail van suspense, cultuur en een dosis geschiedenis van het boek. In principe kan je het vierde boek van de serie De witte stad lezen als een afzonderlijk deel. Toch is dit niet echt aan te raden; de gebeurtenissen en de evoluties uit de eerdere delen zijn immers te indrukwekkend om deze links te laten liggen.

Is het over en uit nu, na de tetralogie? De tijd zal het leren.