“Onder me brak het zonlicht. Boven was de helblauwe lucht. Ik kon alleen het water, de wind, de kikkers en de vogels horen. Niemand klampte zich aan me vast, niemand had me nodig.”

Anna Downes groeide op in Sheffield. Ze studeerde Drama aan de Manchester Universiteit voor ze een plaats won aan de Royal Academy of Dramatic Art. Hiervoor verhuisde ze naar Londen om een carrière als actrice te starten. Ze acteerde in EastEnders, Caualty, Holby City en Dalziel and Pascoe. ze acteerde ook in de langlopende productie van The Dresser in London’s West End. In 2009 stopte ze hiermee om te gaan reizen met haar Australische partner. Ze werkte op die trip als inwonende huishoudster op een afgelegen Frans landgoed. Hier groeide het idee voor haar eerste boek Het veilige huis. De recensie daarvan vind je als je hierboven op ‘auteur: Anna Downes’ klikt.  

Wij lazen haar nieuwste boek Het schaduwhuis. Het moet gezegd worden; de cover van dit boek bezorgt ons meteen ‘goede’ thrillervibes. De nieuwsgierigheid is hier mee alleen al gewekt. In Het schaduwhuis gaan we op pad met Alex en haar twee kinderen, de veertienjarige Olivier en baby Kara. Alex wil een nieuwe start maken met haar twee kinderen hiervoor wil ze verhuizen naar het ecodorp Pine Ridge. Een idyllische wereld met een afgezonderde gemeenschap. Voor haar het ideale plaatje om naar toe te verhuizen.

Wanneer ze dozen met een sinistere inhoud ontvangt, maakt Alex zich grote zorgen. Wat is hier aan de hand? Wanneer ze dan ook nog eens de verhalen hoort van wat er een aantal jaar geleden is gebeurd met de zoon van de vorige bewoners van het stuk land, krijgt ze helemaal de kriebels. Toch lijkt de geschiedenis zich te willen herhalen. Heeft Alex wel de goede keuze gemaakt om naar Pine Ridge te verhuizen en kan ze haar kinderen beschermen tegen het gevaar dat dreigt?

“Het regende nu al dagen achter elkaar en ze begon de kriebels te krijgen van het onophoudelijke achtergrondgeruis, alsof de binnenkant van haar schedel was gevoerd met grove wol.”

Wat meteen opvalt tijdens het lezen van Het schaduwhuis is de poëtische schrijfstijl die Downes gebruikt. De omgeving wordt prachtig omschreven waardoor we ons daadwerkelijk in Pine Ridge wanen. Ook de personages zijn op een poëtische manier uitgediept, hierdoor krijgt de lezer het gevoel dat jezelf in Pine Ridge bent en alles vanaf de eerste rij aan het meevolgen bent.
De schrijfstijl die Downes gebruikt is meteen ook de grote sterkte van het boek. Door de manier waarop alles beschreven wordt is het moeilijk om het boek opzij te leggen.

Het schaduwhuis bevat twee verhaallijnen. De lezer krijgt een verhaallijn in het heden voorgeschoteld, vanuit het perspectief van Alex. Daarnaast is er eentje in het verleden uit het perspectief van Renée. Tijdens het lezen ontdek je gemeenschappelijke factoren tussen beide vrouwen. Beiden zouden ze alles doen voor hun kinderen. Beiden strubbelen ze met hun tienerzoon en de alle daagse problematiek van schermtijd.
Tijdens het lezen voel je ook een constante onderhuidse spanning. De lezer duikt mee in het mysterie van wat er zoveel jaar terug is gebeurd met de zoon van Renée. Herhaalt de geschiedenis zich of is er toch wat meer aan de hand? Is alles wel wat het lijkt?

“Mijn maag draaide zich om toen ik me opeens een heleboel dingen realiseerde en de waarheid zag. Of in ieder geval een deel ervan.”

Downes weet het mysterie vol te houden tot op het einde van het boek. De lezer leert iedereen tijdens het lezen kennen en krijgt steeds een paar kruimeltjes aangeboden om een idee te vormen. Maar wanneer de ontknoping er dan eindelijk aankomt weet Downes de lezer meer dan te verrassen met de uiteindelijke ontknoping. En dan blijft de conclusie over: dit zijn de thrillers waar wij echt van smullen. Het schaduwhuis is alles behalve voorspelbaar.

Downes heeft met het schaduwhuis een thriller neergezet die een verrassende ontknoping heeft en een constante onderhuidse suspense die de lezer tot het eind gekluisterd aan het boek houdt.
Dit zijn de thrillers die je wílt lezen!