De omvangrijke serie met inspecteur Kim Stone, geschreven door de Britse Angela Marsons, telt inmiddels reeds achttien spannende boeken. Bloedlijn is het vijfde deel dat naar het Nederlands is vertaald; de fans in ons taalgebied hebben aldus nog heel wat lees- en puzzelplezier tegoed.

‘Hoe vang je een moordenaar die geen spoor achterlaat?’

Deze quote op het omslag geeft de essentie van de thriller perfect weer. De proloog is meteen stevig raak; Kim Stones aartsvijand - sinds Wreed spel (deel drie) - meldt zich vanuit de Drake Hall-gevangenis, waarin deze opgesloten zit. Totaal ongevaarlijk, denk je wellicht; vergeet het. In Colley Gate is een vrouw neergestoken. Stone, geassisteerd door haar team, moet flink aan de bak. Het blijft immers niet bij die ene vreselijke moord, al snel vallen nog twee andere dodelijke slachtoffers te betreuren. Op het eerste gezicht lijken het drie van elkaar losstaande misdrijven; toch zegt Kims intuïtie dat het telkens een en dezelfde afgrijselijke moordenaar betreft. Jammer genoeg ontbreekt elk bewijs of aanwijzing. De speurneuzen staan voor een erg ingewikkelde zaak. Ze botsen op een web van sinistere geheimen.

‘Hij was niets meer dan de som van alle rottigheid die hem door de jaren heen was overkomen. Hij had geen persoonlijkheid, geen voorkeuren. Hij koesterde alleen een diepe haat jegens alles en iedereen. Ook Kim Stone.’

Bloedlijn is een fascinerende politiethriller, voorzien van een extraordinair hoofdpersonage. Deze keer leer je rechercheur Kim Stone nog wat beter kennen op persoonlijk vlak. De getroebleerde relatie met haar moeder krijgt hier de nodige opheldering; het betekent een meesterlijke zet van de auteur. Het werpt een nieuw licht op de volwassen dochter Stone. De terugkeer van haar doodsvijand - en tegelijk sociopaat - levert vuurwerk op. Zo krijgt het geheel een emotionele en psychologische lading. De spanning is duidelijk voelbaar; vanaf het begin tot en met de verbazingwekkende apotheose. Is de overwinningsdans voor Kim Stone, of niet?

Korte hoofdstukken, vaak eindigend met een cliffhanger, verhogen de vaart en dwingen je constant tot verder lezen. De aangename taal en aantrekkelijke stijl - af en toe weergegeven met een vleug humor - zorgen voor puur leesplezier. Vertellen doet de schrijver vanuit meerdere oogpunten; je raakt echter nooit het noorden kwijt. Lees deze serie bij voorkeur (doch niet noodzakelijk) in de juiste volgorde. Je ziet de belangrijkste personages stapsgewijs groeien; niet alleen Kim, maar dat geldt eveneens voor haar trouwe teamleden. Bloedlijn is een schokkende en bloedspannende thriller.

‘Ik had geen zin in interactie. Ze was geen mens, maar een onbezield object, dat enkel en alleen bestond om door mij verkend te worden.’

Heel lang hoeven fanatieke volgelingen van Marsons niet te wachten op een volgend spannend misdaadverhaal. In het voorjaar van 2023 verschijnt Dolende zielen, het zesde deel uit deze verslavende reeks.