Wie kan nu zeggen dat hij meerdere levens heeft? Dat doodgaan niet betekent dat je van de aardbodem verdwijnt, maar dat je gewoon weer tot leven kan worden gewekt? Mickey Barnes kan dat zeggen! Als Vervangbare maakt hij deel uit van het kolonisatieschip Drakkar dat Niflheim gekozen heeft als nieuw onderkomen van hun samenleving. In de eenzame functie van Vervangbare heeft Mickey de taak om risicovolle klusjes uit te voeren, waarbij de kans aanwezig is dat hij sterft. Het repareren van een lek in het luchtruim bijvoorbeeld, of het testen van de atmosfeer op de gekoloniseerde planeet. Het is zeker geen droombaan, want sterven doe je hoe dan ook. Maar gaat hij dood, dan wordt hij gewoon opnieuw geproduceerd middels een bioprint van zijn lichaam, met daarop een persoonlijkheidsdownload, zodat bijna al zijn herinneringen nog intact zijn. En dat kan eindeloos worden gedaan. Ideaal, toch?
Edward Ashton schrijft in zijn vrije tijd romans en korte verhalen. Tot een grote doorbraak kwam het echter nooit, en dus bleef hij trouw zijn beroep als wetenschapper uitvoeren (Ashton doet onderzoek naar kanker). Tot Mickey 7, het boek waar hij wereldwijd mee doorbraak. Het is zelfs zo’n succes, dat er ook een verfilming met acteur Robert Pattinson in de hoofdrol op stapel staat. Uitgeverij besloot het sciencefiction-boek ook in het Nederlands een kans te geven, vertaald door Louise Koopman en Waldemar Noë.
Het verkennen van de ijsplaneet Niflheim is één van de eerste taken van Mickey 7. Na zes keer sterven tijdens de ruimtereis ernaartoe, is er nu eindelijk een missie buiten de basiskoepel die vanuit het schip gevormd is. Zijn er nog andere levende wezens? En zo ja; zijn deze vijandig? Zijn er mogelijk gebieden elders die beter bewoonbaar zijn dan de ijzige vlakte waar het schip zich nu bevindt? Vragen die Mickey dient uit te zoeken, maar voordat hij de antwoorden kan vinden, stort hij op een paar kilometer van de basis in een rotsspleet. De piloot die met hem mee was, keert weer terug en meldt aan het Commando dat Mickey 7 dood is. Mickey 8 staat al snel weer paraat. Maar is Mickey 7 wel echt dood? Heeft hij de val misschien overleefd? Als dat het geval is, betekent dat er momenteel twee versies van Mickey Barnes rondlopen, en dat is ten strengste verboden, want dat kan leiden tot samenzwering.
Bewust of onbewust tikt Edward Ashton met Mickey 7 enkele actuele ‘boxjes’ af. Zo is het thema racisme te koppelen aan het machtsverlies op de ruimtebasis, speelt vluchtelingenproblematiek een rol in de oude kolonistenverhalen waar Mickey graag aan refereert en komen er diverse ecologische vraagstukken aan de orde. Ashton weet dit scifi-verhaal zodoende realistisch en levendig te houden; het blijft voor de lezer geloofwaardig, en dat versterkt het leesplezier.
Bovenstaande thematiek doet de lezer wel beseffen dat er nog zoveel meer is buiten de centrale koepel. Er is dus zoveel meer te vertellen. En dat maakt dat dit verhaal aanvoelt als slechts een basis voor meer. Een inheemse vijand is een prima spanningsingrediënt, maar daar willen we graag meer details over weten. Dat geldt ook voor de kolonisatie van juist deze planeet. Wat speelt er buiten de veilig gewaande basis? Er wordt weliswaar stapsgewijs onderzoek naar gedaan, maar aan het einde van het verhaal weten we eigenlijk niet heel veel meer. Hetzelfde betreft de bewoners van het moederschip; ieder heeft zijn of haar eigen taak, maar welke karakters schuilen er achter hun karakters? Meer diepgang was gewenst. Al moet gezegd worden dat hij met de Vervangbare een uiterst originele invalshoek aan het sciencefiction-genre heeft toegevoegd. Een leuke vondst, en bovendien knap uitgewerkt door de plot rondom dit gegeven te laten draaien.
Met Mickey 7 legt Edward Asthon zijn eigen lat steeds iets hoger, zonder er daadwerkelijk overheen te springen. Hij verlegt zijn eigen grenzen gedurende het verhaal, en dat is enerzijds een positief aspect, maar het laat tevens veel ruimte open. Mickey 7 is een enorm veelbelovend boek, maar we willen graag een completer plaatje. Dat Edwards Ashton dat kan, is een ding dat zeker is. Hopelijk volgt er meer werk van hem.
