Walter O’Brien krijgt op zijn eerste avond bij het politieteam van Detroit een melding. Hij wordt samen met zijn collega naar een plaats delict gestuurd. Daar treffen ze een doosbange, jonge vrouw aan. Ze is weggedoken onder de wastafel: de spiegel in gruzelementen en een overleden man op het bed.

De jonge vrouw weet tijdens de rit naar het politiebureau te ontsnappen. Ze verdwijnt spoorloos en wordt nooit teruggevonden. Voor de politie onmogelijk om de zaak af te sluiten en ze blijft in O’Briens gedachten.

Als O’Brien jaren later gepromoveerd is tot rechercheur, is hij nog altijd gefascineerd door de vrouw die hem destijds door de vingers glipte. Hij is niet de enige die naar de vrouw op zoek is. Langzaam legt hij een reeks dodelijke geheimen bloot van de vrouw die in middels de bijnaam de Zwarte Weduwe draagt. O’Brien bijt zijn tanden erin vast en is tot alles bereid om haar te vinden. 

In Jeugdzonde hebben James Patterson & J.D. Barker hun krachten voor de derde maal gebundeld. Beide zijn -inmiddels- grote namen in het thrillergenre. De vorige boeken werden bij Thrillzone gematigd positief ontvangen. Jeugdzonde werd vertaald door Jan Mellema. Kan het duo nu wel indruk maken?

Patterson & Baker starten Jeugdzonde in het nu, waarin we kennismaken met O’Brien en zijn collega’s die middenin een operatie zitten. Het hoe, wat en waarom is voor de lezer nog onduidelijk. Met de snipers op het dak is de toon echter direct gezet. Spanning en sensatie zijn waar we Barker van kennen en de introductie belooft daarmee veel goeds. Direct daarna gaan we terug in de tijd naar 1986 waarin de jonge Walter O’Brien zijn eerste dienst draait en de jonge vrouw laat ontsnappen. 

Het blijkt de inleiding te zijn van het continu wisselen van verleden naar heden, waarbij de hoofdstukken in het heden kort en bondig zijn. Het is een van de sterke punten van Jeugdzonde.

Het verleden kenmerkt zich door O’Brien die keer op keer voor bijzondere moorden wordt opgeroepen en steeds verder groeit op de ladder tot rechercheur. Deze verhaallijn werkt langzaam toe naar het heden. De moorden lijken op het eerste gezicht geen verband te kennen. Totdat er een gemene deler lijkt te zijn bij een aantal slachtoffers die een dodelijke ziekte in een van hun ledematen lijken te hebben opgelopen. 

Mysterieus volgt de lezer O’Brien en de vele moorden die op zijn bordje komen. Hij kan de jonge vrouw maar niet uit zijn hoofd krijgen en op een zeker moment verschijnt ze daadwerkelijk op zijn netvlies. In een kat-en-muisspel zoekt ze hem op en stoot ze hem af. O’Brien krijgt er geen grip op en raakt meer en meer geïntrigeerd door haar verschijning. Wat is het voor mysterie dat er om haar heen hangt? Wat maakt dat ze zo in zijn gedachten blijft ronddwalen. En is er een verband met meerdere moorden?

Langzaam maar zeker weten ze bloot te leggen wie deze vrouw is. Maar volledig grip op waartoe ze in staat is krijgen ze niet. Patterson & Barker weten spanning en sensatie te vermengen tot een goede mix waarbij er langzaam maar zeker mysterieuze en bovennatuurlijke gaven toegevoegd worden aan het toneel. Een spannend en mysterieus schouwspel speelt zich voor de ogen van de lezers af en de auteurs weten je met deze ingrediënten nieuwsgierig te maken naar hoe alles in elkaar steekt. Stukje bij beetje krijgt de lezer een rode draad te pakken en die laat je vervolgens niet meer los.

Jeugdzonde is lastig in een genre te plaatsen en dat is een compliment. Het kent spanning, humor en bovennatuurlijke krachten. Daarmee weten de auteurs, met daarbij de gedetailleerde schrijfstijl, de lezer meer dan geboeid te houden. Jeugdzonde bevat een verhaallijn die in je hoofd kruipt en je niet meer loslaat, omdat je er onvoldoende grip op krijgt. En als de laatste bladzijde is omgeslagen blijft het boek nog heerlijk na sudderen.

Patterson en Barker vlammen in Jeugdzonde en laten zien dat 1 + 1 = 3 kan zijn; een bovennatuurlijke thriller, die de lezer de nodige uurtjes weet bezig te houden met een waar schouwspel vol spanning en mysterie. Het is een verhaal dat je hoofd inkruipt voor je er erg in hebt en je vervolgens maar moeilijk loslaat. Omdat je wilt weten hoe het zit. Schot in de roos!