Met De schaduw van Vermeer duikt thrillerauteur Jeroen Windmeijer in het leven van de Delftse kunstschilder Johannes Vermeer. Het boek is het eerste deel in een nieuw en tevens ambitieus (of is het een gedurfd?) drieluik. De schrijver heeft de perfecte verschijningsdatum uitgekozen; op deze wijze bewijst hij nog meer hulde aan het Vermeerjaar 2023.
De aanzet is een mysterieuze proloog, waarin een tv-presentator een anonieme gast interviewt. Kunstvervalsing is het thema van hun gesprek. Precies dit thema duikt prominent op in de hiernavolgende hoofdstukken. Eerst maakt de lezer nog kennis met de hoofdrolspelers Fabian en David, die nauwkeurig uitgediept worden.
Fabian de Ligt doceert geschiedenis. Hij heeft een afspraak met de oude pater Kempers, een deskundige die heel wat te vertellen heeft over Johannes Vermeer. Het interview kent evenwel een dramatische afloop; de expert valt plots dood neer. Kort nadien volgen raadselachtige inbraken elkaar snel op, met één gemeenschappelijke factor: Vermeer. Schilderijen worden gestolen uit de musea; het zijn vooral vervalsingen.
Tot een van de belangrijkste musea van Nederland ook het doelwit wordt en de gevolgen van een inbraak moet incasseren. Onverwacht komt Fabian midden in deze helse storm terecht; meer zelfs, de man wordt een mikpunt. De echte reden waarom de schilderijen ontvreemd zijn, komt haast naar buiten. Wie zet echter alles op alles om de echte waarheid te kunnen blijven verbergen?
‘In de verte zag hij zijn auto staan. Voor de zekerheid wilde hij nog één keer de vluchtroute afleggen voordat hij terugging naar Delft. Morgen was de grote dag.’
Komt het geheim van de Hollandse meester aan het licht? Op deze dwingende vraag geeft Windmeijer een uitgekiend antwoord; namelijk zijn eigen antwoord. Of leidt hij iedereen keurig om de tuin? Bovenal gijzelt hij de lezer en dwingt deze de mysteries rond de kunstschilder Johannes Vermeer te helpen ontrafelen. In Delft ontmoet je Fabian, terwijl de kunsthandelaar David zijn ding doet. Deze twee personages dragen voor een groot gedeelte het verhaal. Kundig mixt de schrijver realiteit met fictie; zo vloeien religie, kunst en historie harmonisch in elkaar. Hij verdient een pluim voor zijn uitvoerig researchwerk. Alleen al de lijst met geraadpleegde literatuur beslaat twee boekpagina’s. Een bijzonder leerrijke leeservaring is het eerste deel in ieder geval.
De auteur kent de knepen van zijn vak, uiteraard. Constant schakelt hij tussen Fabian en David, hij zet ultrakorte hoofdstukken neer; hij houdt vanaf het begin de spanning op peil en drijft deze nog eens flink op richting het (onverwachte) einde. Tevens gooit hij - uitgekookt als hij is - met een groot aantal cliffhangers naar je hoofd. Je moet en zal verder blijven lezen. Dit alles geeft hij weer in een aantrekkelijke, overtuigende taal. Lees zeker ook het nawoord; het is een extra trigger om het tweede deel van de Delftse trilogie te gaan lezen, zodra het verschijnt.
De schaduw van Vermeer is een strak gecomponeerd en solide uitgewerkt misdaadverhaal uit de kunstwereld; meesterlijk verteld.
