ThrillZone Award-winnaar Marieke Damen draait inmiddels wat jaartjes mee in het thrillercircuit. Haar laatste boek heet Het perfecte gezin. Hoog tijd om haar wat vragen te stellen.

Voor onze lezers die jou nog niet kennen; wie is Marieke Damen?

Een liefhebber van sporten en luieren, van bos en stad, van reizen en puzzelen, van alleen-zijn en drukte om me heen. Ik hou van uitersten, maar vooral ook van balans vinden.

Je nieuwe thriller heet Het perfecte gezin. De dynamiek tussen de personages lijkt een sleutelrol te spelen in deze thriller. Hoe heb je deze dynamiek vormgegeven? .

In het begin kende ik de personages nog niet zo goed (ze hadden zo hun geheimen, ook voor mij), maar gaandeweg leerde ik ze steeds beter kennen en er zijn heel wat scenes gesneuveld voor ik wist hoe ze op elkaar zouden reageren. Het werd daarna steeds leuker om de dialogen en scenes tussen de gezinsleden te schrijven, ik kon het levendig voor me zien. Het was wel een heel gepuzzel qua timing wie welk geheim wanneer ontdekt in het verhaal. Dat het dan uiteindelijk goed is gelukt, geeft extra voldoening.

De setting van een nieuwe buurt die niet zo gastvrij lijkt, voegt een interessante laag toe aan het verhaal. Wat inspireerde je om deze specifieke setting te kiezen?

Het gezin is nogal welvarend, dus is het aannemelijker dat ze in een villa wonen en niet in een rijtjeshuis bijvoorbeeld. Uiteindelijk maken personages een verhaal levendig, dus dan is het leuk om als auteur daarop los te gaan. Dan dacht ik gewoon: welke soort mensen zouden daar nou kunnen wonen en wat brengen zij voor achtergrond met zich mee? En vooral, waarom zouden zij de nieuwe bewoners van die villa kwaad willen doen?

Jouw vorige thriller, Stilleven, werd bekroond met de ThrillZone Award voor beste Nederlandstalige thrillerdebuut. Wat doet een prijs met een auteur?

Bij mij maakte het vooral dankbaarheid los, maar natuurlijk ook trots. Het is tof om beloond te worden voor iets wat ik zelf heb gecreëerd. Dat dan zoveel mensen er plezier aan beleven, is een groot cadeau. En het beeld is trouwens prachtig, die heeft een mooie plek in mijn boekenkast!

Na Stilleven verscheen Onbreekbaar. Hoe is jouw schrijverschap geëvolueerd gedurende deze thrillers?

Ik denk dat ik elk boek als auteur gegroeid ben. Met name technisch gezien. Ik vind bijvoorbeeld de personages van het perfecte gezin het best uitgewerkt van de drie boeken, maar misschien denkt elke lezer daar weer anders over. Sowieso zal elke lezer een andere favoriet hebben, maar dat heeft dan vaak meer te maken met het aanspreken van de personages of het verhaal dat wordt verteld.

Als laatste; we horen regelmatig van collega-auteurs dat de Nederlandstalige thriller niet genoeg aandacht krijgt. Hoe kijk jij hiernaar?

Qua aandacht moet elke auteur vechten voor een plekje, zowel binnenlandse als buitenlandse. Wel probeer ik al een tijdje te begrijpen wat het nou is dat sommige mensen niet van ‘Nederlandse thrillers’ houden. Wat is dat dan, denk ik dan. Hoezo? Dan vraag ik het ook gewoon. Laatst gaf iemand als antwoord toen ze de achterflap van Onbreekbaar las: ‘Tja, Maarten, zo’n typisch Hollandse naam. Daar hou ik dus niet van.’ Om eerlijk te zijn kan ik niets met een dergelijke argumentatie en dus stond ik met mijn bek vol tanden, haha. Dus, mochten er mensen zijn die me kunnen uitleggen waarom ‘de Nederlandse thriller’ onderdoet voor buitenlandse vertalingen hoor ik het graag! Zelf lees ik beiden, maar vooral Nederlands. Omdat ze gewoon goed zijn, maar natuurlijk ook omdat ik ze vaak persoonlijk ken en ik het dan leuk vind om hun boeken te lezen.