Het begint veelbelovend, met de eerste vijftig pagina's die de lezer meesleept in de duistere wereld van Styx en de intrigerende hoofdpersoon. Helaas valt niet te ontkennen dat het boek uiteindelijk teleurstelt.

Bavo Dhooge staat bekend om zijn eigenzinnige schrijfstijl en unieke benadering van verhalen. Hij slaagt erin om een spannende introductie te creëren waarin we kennis maken met Styx, een personage dat ons meteen intrigeert. De Belgische auteur weet de lezer te boeien met een origineel uitgangspunt: de combinatie van een realistische plot over een seriemoordenaar met een surrealistische plot over een “zombieflik”.

Het boek komt echter al snel op losse schroeven te staan wanneer het verhaal na de indrukwekkende opening inzakt. Surrealistische elementen nemen de overhand en leiden af van de kern van de plot. Het voelt alsof Dhooge het originele gegeven niet volledig weet te benutten en te veel afwijkt van het intrigerende begin.

De personages zijn goed geïntroduceerd, vooral Styx zelf, maar ze missen diepgang. De onderwereld, relatieproblemen en zelfs de symboliek van het horloge blijven oppervlakkig en onuitgewerkt. De vele clichés, zoals de honger van de zombie, voegen weinig toe aan het verhaal en lijken eerder een afleiding dan een verrijking.

Hoewel Styx de moorden oplost, laat het veel vragen open voor een vervolg. Helaas blijft de ontknoping ons niet bij, eerder potsierlijk en overbodig. Het boek lijdt onder het feit dat het verhaal niet wordt gedragen door het originele gegeven. Het voelt eerder als een mager verhaal dat verdrinkt in zijn eigen ambitie.

Hoewel het boek aanvankelijk moeilijk te lezen is voor Hollandse lezers, wennen we na verloop van tijd aan de schrijfstijl van Dhooge. De combinatie van een realistische plot en surrealistische elementen maakt het boek interessant voor wie het surrealisme waardeert. Helaas ontbreekt het aan de spanning en griezeligheid die je zou verwachten in een thriller.

Styx heeft potentie, maar de uitwerking laat te wensen over. Het blijft een boek dat balanceert op de grens tussen originaliteit en teleurstelling.