Sociale Media – een vloek of een zegen? Toen ik mijn eerste manuscripten schreef (en dan laat ik die hele oude die ik schreef toen ik nog op school zat achterwege) was internet nog een vrij onbekend verschijnsel. Ik weet nog goed dat ik een verhaal schreef waarin zelfs een mobiele telefoon iets heel nieuws was en men nog sprak over een Kermit – officiële benaming Greenhopper – en een Greenpoint, het toenmalige netwerk van PTT Telecom. Om te bellen moest je een bepaald punt opzoeken, anders had je geen bereik. Later kwam daar dus internet bij. Mijn eerste stappen op het internet was via het toenmalige Spidernet, een specifiek voor de Macintosh ontwerpen “net van gebruikers”.  Veel meer dan over en weer berichtjes sturen was het nog niet. Internet breidde zich daarna wel langzaamaan uit. Mijn eerste boeken, Caleidoscoop (Kwetsbaar) en Tweestrijd promootte ik via Hyves. Dat was toen helemaal hot. Facebook bestond wel, maar werd nog lang niet zo veel gebruikt. Na een poosje stapten veel mensen toch over op Facebook. Het was uitgebreider, had meer mogelijkheden en tja, als al je vrienden daarheen vertrokken, kon jij toch niet achterblijven? Dus ook ik switchte van Hyves naar Facebook. Eerlijk gezegd: ik vond het waardeloos. Geen leuke achtergrondjes, geen leuke kleurtjes, geen lettertype dat je zelf kon instellen. Belachelijk toch? Maar hoe meer ik eraan wende, hoe interessanter het werd. Ik promootte mijn boeken en zie daar, fans wilden vrienden met me worden! En aangezien ik een gewoon doorsnee type ben, zonder pretenties, vond ik al gauw niets meer leuker dan dagelijks met al die mensen die mijn vrienden wilden zijn gedachten uit te wisselen. Inmiddels is Facebook niet meer weg te denken uit de wereld der sociale media. Er zijn meer community’s bijgekomen, Twitter, Instagram, LinkedIn, Flickr, YouTube en meer van dergelijke platforms waarvan ik het bestaan niet eens van weet. Wat ik wel weet is dat de debuterende schrijvers van nu het moeten benutten. Ze bereiken er heel veel mensen en dus potentiële lezers mee. Toen ik debuteerde had ik die mogelijkheid niet, of althans, niet in de omvang zoals het nu bestaat. Ik moest maar raden wat mensen van mijn boeken vonden, net als vele auteurs met mij. Maar tegenwoordig word je overspoelt met reacties, de een vindt je boek prachtig, de ander is er wat minder lovend over; soms zijn reacties ronduit slecht. En tja, daar moet je dan wel tegen kunnen. Wat dat aangaat was het verkeren in onwetendheid wel prettig. Tenzij er een slechte recensie in de pers kwam waar je weken van ondersteboven was. Sociale Media kan voor een auteur dus soms een zegen zijn, als je kijkt naar de contacten, de leuke discussies met lezers en fans, en voor het promoten van je werk. Maar het heeft dus ook een keerzijde: iedereen kan zeggen/schrijven wat hij wil en een slechte reactie op je werk kan zomaar over heel Facebook verspreid worden, met alle gevolgen van dien. En dat is natuurlijk minder leuk.