Interview - Melissa Skaye

• 20 oktober 2016
• Interview
• Marinus van de Velde

Interview - Melissa Skaye

1>Interview - Melissa Skaye Donderdagavond 20 oktober is de boekpresentatie van Verleden Tijd, het derde boek in de VT-reeks. Het eerste exemplaar zal in Boekhandel Stumpel worden uitgereikt. ThrillZone-medewerker Cees van Rhienen, fan van het eerste uur, las en recenseerde het boek al voor ThrillZone. De recensie is hier te lezen. Tevens had hij een amusant gesprek met de Hoornse schrijfster Melissa Skaye. 1. Hoe komt een schrijver (dus jij in dit geval) aan zijn dader? Met andere woorden, wordt de dader door de auteur in het verhaal gevonden of vooraf geportretteerd? Bijvoorbeeld door het vooraf maken van een daderprofiel. Mijn dader is van te voren voor mij altijd bekend. Tijdens schrijven komen er nog weleens spontaan karakters bij die ik van te voren niet in mijn hoofd had, maar wat de dader betreft: die staat voor mij vast als een huis. 2. Als jij kiest voor een vooraf geportretteerde dader, hoe zou je zijn daderprofiel dan samenstellen? Waar zou je rekening mee houden? Kleding, uiterlijk, intelligentie, achtergrond, verleden etc. etc. De moorden in het heden hebben in de VT-reeks altijd te maken met een gebeurtenis uit het verleden. De dader gaat niet zomaar moorden, al schiet de een verder door dan de ander. Het is niet zo dat moorden goed te keuren zijn, maar ik kan er niets aan doen dat ik altijd weer wat sympathie voor de duivel voel. Het kunnen doodnormale mensen zijn, soms juist weer niet zoals in Virtuele tango en Verboden tranen. De achtergrond en het verleden zijn dingen waar ik het meest rekening mee houd. 3. Krijg je soms geen hekel aan jezelf als je bezig bent met een lugubere scene waarin je beschrijft hoe een vrij sadistisch aangelegde dader met zijn slachtoffer bezig is om hem of haar zo lang mogelijk, zoveel mogelijk te laten lijden? Ja! Maar ik moet zeggen dat als het om dieren gaat (wat ik zo goed mogelijk vermijd) ik dat nog veel erger vind. Ik heb soms scènes die ik moeilijk te beschrijven vind en daar het liefst tijdens nalezen snel overheen lees. Deel 4 in de reeks moet nog verschijnen (is wel al klaar) en daar zit een scène in waar ik het gewoon echt heel moeilijk mee had en ik dacht: Jezus Melis, walgelijk, hier gaan lezers je straks niet aardig door vinden. Maar het moest erin. In Verboden tranen vond ik het zwaar om het verdriet te beschrijven van een moeder die haar kindje kwijt raakt en naar hem op zoek gaat. Die wanhoop, daar moet je je toch echt in inleven. Dat liet me soms niet los. In Verleden tijd vind ik bepaalde dingen betreffende Sanne zwaar om te beschrijven, maar ook de dagboekfragmenten die in dit deel voorkomen. Daar zit zo’n enorm verhaal achter. 4. Met wie heb je tijdens het schrijven het meest? Met de dader die in het begin meestal alles wint? Of met de slachtoffers die vaak het einde van het verhaal niet eens halen en soms vreselijk lijden, door toedoen van de auteur. Beide. Ik weet waarom een dader tot zijn gruwelijke misdaden komt en ik begrijp de wraakgevoelens. Goed, vaak een beetje extreem, dat geef ik toe. Maar ik duik diep in die gevoelens, dat moet ook wel om een en ander te beschrijven. In Verboden tranen vond ik het moeilijk het lijden van André Stumpel van Boekhandel Stumpel, te beschrijven omdat hij een man van vlees en bloed is. Het leek hem leuk een rol te krijgen en die heeft hij dan ook gehad, al vraag ik me af hoe blij hij er achteraf mee is ;-) Toch, als ik alles bij elkaar bekijk, dus ook deel 4 die volgend jaar verschijnt, is dat deel emotioneel gezien het aller-moeilijkste voor mij geweest om te schrijven. Helaas kan ik daar nog niets over loslaten. 5. Er zit twee jaar tussen Verboden tranen en Verleden tijd. Een hele periode voor het verschijnen van een volgend deel van een serie. Je verhaal was al eerder klaar. Heb je in die ‘stille’ periode nooit de neiging gehad om nog wat dingen in het verhaal om te gooien of te wijzigen? O ja, uiteraard en dat heb ik ook gedaan. Niet qua plot, maar er kwamen karakters bij. Ook ben ik Verleden tijd zelf weer flink gaan doorlezen, veranderde hier en daar nog iets en er kwamen proeflezers bij die het manuscript flink onder handen namen. Ook gaf deze periode mij de tijd om de thriller In onschuld (mei 2017/LetterRijn) af te schrijven en het laatste deel van Jeremy Jago. (November 2016/Zilverspoor) 6. Bij het bedenken en verzinnen van personages doet een auteur een flinke aanslag op zijn creatieve brein. Makkelijk is het om bepaalde kenmerken van mensen uit je omgeving of van jezelf in personages te stoppen. Is het voor een auteur verleidelijk om in personages iets van zichzelf of van een bekende te stoppen? Welk personage in de drie boeken is, qua persoonlijke kenmerken, het meest “Melissa Skaye”? Ongemerkt stop ik veel eigenschappen van mensen om mij heen in de karakters. Sanne heeft ontzettend veel van mij (niet tegen vieze geurtjes kunnen, snel over haar nek gaan, onzekerheid, dol op haar huisdier, niet echt dol zijn op autorijden en bij vlagen eigenwijs) maar ze bevat ook eigenschappen die juist het tegenovergestelde van mij zijn. Dat impulsieve, haar soms stoere gedrag, het ongeloof in het paranormale. Gerechten die soms in de boeken voorkomen sta ik zelf ook te koken. Luca heeft een softe kant die ik geloof ik ook wel heb. 7. Welk personage uit al je boeken staat emotioneel het dichtst bij je? Waarom? Dat zal velen verbazen (of juist niet) maar dat is paragnost Will de Jager. Misschien gek om te zeggen, maar ik houd van die man. Hij is in Verboden tranen op het toneel verschenen en dan niet om moorden op te lossen. Daar is de recherche voor. Hij is in het verhaal voor Sanne. Dat wordt in Verleden tijd wel duidelijk, maar zeker in deel 4. Ik geloof in leven na de dood, ik ben er zeker van dat er veel meer is tussen hemel en aarde. Dat zonder zweverig te zijn of er naar te leven, hoor. 8. Iedere auteur heeft een beeld van de ideale schrijverscorner waarin hij of zij optimaal kan presteren en het meest door geïnspireerd kan worden. Van b.v. Jeffrey Deaver is bekend dat hij zich tijdens het schrijfproces als een kluizenaar terugtrekt. Heeft Melissa dat ook of heeft die misschien andere opmerkelijke dingen nodig om te kunnen presteren? Laten we even het rijtje aflopen… A.) Aparte ruimte waar je je helemaal terug kunt trekken B.) Specifieke inrichting, bepaalde kleuren, bekleding etc. etc. C.) Geluid, bijvoorbeeld zachte muziek met of zonder koptelefoon, wel of geen omgevingsgeluid etc. D.) Beweging rondom je werkplek. E.) Vaste routine voor je met schrijven begint. F.) Vaste of variabele tijden. G.) Andere hier niet genoemde specifieke dingen….. Antwoord: A: Ik heb een eigen kantoortje in huis. Met uitkijk op de tuin en een grote tuinposter van een Boeddha. Als ik nadenk kijk ik ook naar mijn katten Toby en Bobby, in de tuin. Ben ik niet alleen thuis, maar wil ik rust, kan ik gewoon de deur dicht doen. B: Ik heb diverse foto’s om mij heen, ingelijste posters van de covers van mijn boeken en een wand met allemaal lieve kaartjes die ik van lezers heb gekregen. Kunstwerkjes van mijn kinderen, een oud hoefijzer dat ooit van mijn pony Pretnes is geweest, plus een stukje van zijn staart. Dat zijn allemaal dingen die ik graag om me heen heb. C: Nee. Ik houd van de stilte. Het enige dat ik hoor zijn de watervallen van onze vijver en soms het mauwen van Toby en Bobby. D: Daar kan ik me heel goed voor afsluiten. Ik kijk via een zijraam naar mijn huiskamer en als daar iemand tv kijkt, heb ik daar geen last van. Of het programma dat wordt bekeken (of te harde muziek) moet me irriteren omdat ik net veel denkwerk moet doen, dan sluit ik gewoon de deur. E: Ik wil alles hebben gedaan, zoals heel gezapig de was, boodschappen of iets in huis. Ik kan niet werken als het een puinzooi is. F: Heel variabel, geen vast tijden. Vroeger wel, maar variabel bevalt me veel beter. G: Ik sta regelmatig tussentijds op om mijn benen te strekken, anders krijg ik last van mijn heupen;-) En om koffie te pakken en een shagje te roken. 9. Heb jij voldoende materiaal voorhanden om je protagonisten, de rechercheurs Sanne Philips en Luca Borra nog een aantal verhalen interessant te laten zijn waardoor ze constant kunnen evolueren? Hoeveel boeken kunnen we nog verwachten? Heb je ook al een eindsituatie als slotakkoord voor hen in gedachten? Ik heb in ieder geval nog een deel 4 met als voorlopige titel Verloren toekomst. Dat moet ook wel, als je Verleden tijd hebt gelezen is het duidelijk dat er nog een deel komt. Als het me gegeven is, zou ik heel graag een deel 5 schrijven, een 6 ook nog, want inspiratie heb ik genoeg. 10. Melissa, jij schrijft verhalen in twee genres, thrillers met de rechercheurs Sanne Philips en Luca Borre en fantasy met Jeremy Jago. Kun jij ons vertellen wat voor de auteur de specifieke verschillen zijn tussen beide genres? Wat hetzelfde is, is dat ik niet snel iets prijs geef als het om daders gaat. Dat is bij de thrillers en ook bij Jeremy Jago. Uiteraard heb je de scherpe lezers die de dader raden, maar ik laat lezers graag mee puzzelen. Zelf lees ik ook met plezier boeken op die manier. In november verschijnt boek 4 van Jeremy en dat is het allerlaatste deel. Bepaalde puzzelstukken die in boek 1 verschijnen, worden in dit laatste deel op de juiste plek gelegd. Dat was even flink uitzoeken of ik niets was vergeten. Er zitten ook veel meer karakters en gebeurtenissen in beschreven. Ik had nooit moeite om te switchen, beide werelden voelden voor mij aan als thuiskomen. Het verschil zit ‘m wel in het genre: met de thrillers kun je geen magie gebruiken, bij fantasy uiteraard wel. Dus werkte ik aan Jeremy Jago, liet ik al mijn fantasie los. Met de thrillers gebruik ik mijn fantasie uiteraard ook, maar moet je wel met beide benen op de grond blijven staan. 11. Welke vraag zie je hier niet gesteld maar je wilt het antwoord toch graag met je lezers en andere geïnteresseerden delen? Ik stel maar gewoon de vraag die mij ontzettend vaak wordt gesteld: krijgen Sanne en Luca iets met elkaar? Lieve lezers, als ik dit stel tussen de lakens laat belanden, zou de spanning die er tussen hen heerst, verdwenen zijn. Want spanning is er, ook al heeft Luca een vriendin (Aisha). In Verleden tijd is een scène waardoor je kunt denken: weet Melissa zelf niet wat ze met dit stel wil? Antwoord: Nee haha. Ik houd wel van die heersende spanning. Misschien krijgen ze iets, misschien niet. So far weten Sanne en Luca het door omstandigheden ook niet zo goed en komen er karakters bij die het alleen maar moeilijker maken. Sorry.