a href="http://www.thrillzone.nl/wp-content/uploads/2017/08/Pjotr-Vreeswijk_1.jpg"> Het alweer bijna vijf maanden geleden dat mijn tweede boek uitkwam. Het was een spannende tijd. Ik zou nu kunnen zeggen, het went nooit, een boek zo out in the open pletteren, maar daarvoor heb ik natuurlijk nog veel te weinig ervaring. De twee boeken hebben me het volgende over mijn schrijven geleerd. Ik heb geen vooraf bepaald plot en ik merk dat ik de verschillende verhaallijnen het liefst onafhankelijk van elkaar schrijf. Dat is ontstaan uit een experiment waarmee ik met Dwaalspoor ben begonnen en ik moet zeggen; het bevalt me prima. Het werkt zo. Ik schrijf een proloog waarin iets mysterieus gebeurt. Zo mysterieus eigenlijk dat ik zelf ook niet weet waarvoor het dient. Maar er moet een bepaalde feel inzitten, een vibe.  Het moet in ieder geval mijn fantasie prikkelen. Uiteraard hoop ik dan dat de lezer na het lezen ook graag doorleest.  Hierna schrijf ik een paar hoofdstukjes. Lijntje erbij, nog een lijntje erbij, even vastlopen, een nieuw personage ten tonele voeren. Gewoon, om te kijken wat er dan gebeurt. En nu komt het; ik ben intussen op een level beland waarin ik zelf ook niet meer waar het verhaal over gaat en wat wie tegen wie heeft gezegd en waarom. (snap je hem nog?) Dat is het moment waarop ik de boel uit elkaar ga trekken. Ik ga de lijntjes los van elkaar voltooien. Ieder personage, iedere verhaallijn ontwikkelt zich verder. Natuurlijk houd ik wel rekening met andere lijnen en aan het einde vlecht ik alles in elkaar en voilà: er ligt een boek. Nou ja een boek, in iedere geval een verhaal met voldoende woorden om ooit een boek te kunnen worden. Deze schrijfstijl is overigens geheel persoonlijk. Laatst las ik een leuk blog van Eveline Broekhuizen van Elibro tekst en redactie, zij heeft mij ooit op weg geholpen met mijn eerste boek Masterplan. In die blog presenteerde ze verschillende schrijfstijlen. Ik weet nog dat ik me tijdens het lezen vereerd voelde omdat ik, net als misschien wel de grootste schrijver op aarde – naar mijn bescheiden mening – Stephen King een organisch schrijver ben. Leuk is dat ik met een andere schrijver, Marcel van Driel, op Twitter een soort discussie kreeg over de verschillende schrijfstijlen. Zoals hij het omschrijft is prachtig. Ik ben een plotter (denk soms een jaar na over een verhaal) die de eerste versie organisch schrijft, tussentijds herschrijft, er achteraf achter komt waar het boek eigenlijk over gaat en dan herschrijft. En, nu komt het: tenzij ik het helemaal anders doe.    En daar gingen al mijn wijze lessen. Misschien heb ik dat wel geleerd. Er is geen methode maar het is meer zoals Nike het zegt: Just do it. Net als de titel van deze blog. Geen idee waarom ik deze koos maar het bekt wel lekker. Tot de volgende keer. Pjotr