strong>Leesclub 78,  De witte kamer   –  Samantha Stroobergen Inleiding Het verhaal: De witte kamer Een ijzersterk, spannend thrillerdebuut van een nieuw Nederlands talent. In een park in Leiden doet een wandelaar een schokkende vondst: een uitgemergeld lichaam met het cijfer 5 in zijn buik gekerfd. Het slachtoffer was journalist bij een bekend opinietijdschrift, verdween enkele maanden daarvoor en liet een afscheidsbriefje achter. Rechercheur Léon Coeur is geschorst vanwege een schietincident en moet zich eigenlijk gedeisd houden, maar ziet deze moordzaak als zijn kans om te bewijzen dat zijn team niet zonder hem kan. Hij besluit de hulp in te roepen van zijn nichtje Hanna, die criminologie studeert. Als blijkt dat de journalist is onderworpen aan een wrede Midden-Oosterse marteltechniek, opsluiting in een volledig witte kamer, vermoeden ze dat hij te veel wist over de recente terroristische aanslag in Amsterdam. Was hij een complot op het spoor? Was de werkelijke dader van de aanslag wel de vluchteling die samen met de bom tot ontploffing kwam? Stukje bij beetje komen Léon en Hanna dichter bij de angstaanjagende waarheid.   ******************** De schrijver: Samantha Stroombergen Samantha Stroombergen (1990) groeide op in de Bollenstreek. Ze behaalde een bachelor Nederlandse taal en cultuur en een master Journalistiek en nieuwe media aan de Universiteit Leiden. De voornaamste reden was dat ze iets met schrijven wilde doen, want al sinds haar achtste was verhalen vertellen een favoriete bezigheid. Haar eerste ‘publicatie’ was dan ook al in 1998: ze deed mee aan een schrijfwedstrijd van kinderzender FoxKids en veroverde een plek in de bundel Voor kinderen, door kinderen met haar verhaal over een vampierschool. Een echte plek in de boekhandel, want hij was te koop in de Bruna. Precies twintig jaar later, in 2018, debuteert ze met de thriller De witte kamer bij Uitgeverij Boekerij. Naast het schrijven van boeken, houdt ze zich bezig met het recenseren van boeken voor Hebban en Readalicious. De lezers: Lezer 1: Lieke, 51 jaar Het klinkt spannend en veelbelovend. En een debuut en daar ga ik graag voor. Onbevooroordeeld en zonder verwachtingen een boek lezen is prettig. Dus ik zou graag weer meedoen met een leesclub. Lezer 2: Wendy, 36 jaar Dit boek staat al op mijn wil ik lezen lijst omdat het onderwerp me erg aanspreekt. Ik lees altijd graag boeken waarbij een rechercheur een moord moet op lossen. In dit geval gaat het om een geschorste rechercheur, dus waarschijnlijk doet hij op eigen houtje onderzoek. Hier ben ik wel heel erg benieuwd naar. Verder een aanslag en een witte kamer en marteltechnieken, het klinkt allemaal heel erg spannend. Leuk om een debuut te lezen en vooral als het van een Nederlandse schrijfster is. Ik zou het heel leuk vinden dit boek te bespreken in de leesclub! Lezer 3: Erpi, 56 jaar Ik heb 2 studerende dochters in Leiden… een thriller die zich daar afspeelt is een must voor mij. Lezer 4: helderinge, 39 jaar Een heerlijke Hollandse politiethriller. Een van mijn favorite genres. En dan ook nog een debuut van een Nederlandse schrjifster kortom ik ben heel benieuwd. Lezer 5: Cindy, 44 jaar Ik zou heel erg graag mee willen doen met de leesclub van De witte kamer. Ik ben enorm nieuwsgierig naar dit boek en het verhaal ligt volgens mij perfect in mijn straatje. Spannend, beetje luguber en een puzzel om de zaak op te lossen. Een leesclub vind ik altijd erg leuk. Samen praten over een boek dat je aan het lezen bent. De mening van een ander bekijken en je eigen mening mogen geven. Ben je het met elkaar eens of niet en wat is dan de motivatie? Alleen maar fijn om dat te mogen doen. Lezer 6: Linda, 43 jaar Het liefst lees ik thrillers van Nederlandse- en Vlaamse schrijfster en zou graag kennis willen maken met haar debuut! De titel verwijst naar een marteltechniek uit het Midden-Oosten waarin je in een volledig witte kamer wordt opgesloten. Ik heb het leesfragment gelezen en de proloog begint wel echt met een levensechte zelfmoordactie op de Dam in Amsterdam tijdens de Dodenherdenking, gewaagd dat de schrijfster dit werkelijkheid laat worden. Verder heb ik een video bekeken waarin de schrijfster een stukje voorleest uit haar eigen thriller. Ik heb ook begrepen dat dit de start is van een serie, leuk! Eerst maar eens starten met deel 1 en kijken of het smaakt naar volgende delen………… Lezer 7: Dini57, 61 jaar Ik meld mij graag aan voor deze leesclub. Altijd leuk een debuut en dit boek stond al op de verlanglijst door de vele berichten die voorbijkwamen over De witte kamer. Lezer 8: sanhan, 45 jaar Ik las de korte inhoud en die fascineert al enorm. Een nieuwe schrijver leren kennen is altijd leuk. Daarom wil ik meedoen aan de leesclub, ik ben al erg benieuwd naar het boek. Lezer 9: Katrijn, 37 jaar Dit boek staat namelijk al op mijn ‘te lezen’ lijst dus leuk dat jullie hier een leesclub van houden. Een debuut is altijd leuk omdat je dan nog niet kan vergelijken met andere boeken van deze auteur. Het lijkt mij een spannende thriller. Een die misschien wel werkelijkheid zou kunnen zijn, of toch sommige stukken, zo lijkt mij uit de korte inhoud. Lezer 10: Wendy van Deurzen, 43 jaar Ik wil aan deze leesclub meedoen omdat ik graag nieuwe schrijvers ontdek, omdat de korte inhoud me zeker aanspreekt, én omdat ik dit boek na het lezen kan doorgeven aan mijn nicht, die een echte thrillerfanaat is! Lezer 11: Jacqueline1960, 57 jaar Het boek spreekt me enorm aan omdat ik van spanning houd en toevallig geboren en getogen in Leiden ben. Lezer 12: LoisC, 45 jaar Het is een debuut. Ik ben altijd benieuwd naar ‘nieuwe’ schrijvers. Ook is het interessant te lezen wat anderen van zo’n debuut vinden. Vinden zij hetzelfde of iets totaal anders? Lezer 13: Dafna34, 34 jaar Graag schrijf ik me weer in voor de leesclub. Vind het altijd leuk om nieuwe schrijvers en schrijfsters te ontdekken. Lezer 14: Sander83, 35 jaar De witte kamertrekt me vanaf het moment dat ik de cover zag. Het verhaal lijkt me heel interessant en past wel bij mijn voorkeuren op het gebied van spanning. Ik ben dan ook heel erg benieuwd naar dit debuut. Lezer 15: Sabrina, 31 jaar Ik wil aan de leesclub deelnemen omdat ik het luguber vind maar toch iets om op te lossen… het trekt aan. Lezers die met een eigen exemplaar actief hebben deelgenomen: …………. De Leesclub: Deze leesclub bondig en met een knipoog. Het achtenzeventigste boek dat door de leesclub is gelezen is De witte kamer, geschreven door Samantha Stroombergen, uitgegeven en beschikbaar gesteld door Uitgeverij Boekerij. De leesclubredactie is met deze leesclub ook weer een ervaring rijker. Nog nooit eerder is de bezorging van de boeken naar de winnaars zo problematisch geweest als bij deze leesclub. Drie boeken, vanuit Nederland naar onze Vlaamse deelnemers verzonden, zijn nooit bezorgd door koerier GLS. De uitgever heeft dit op de valreep nog kunnen compenseren door het beschikbaar stellen van drie ePubs. Dit alles betekende een verschuiving van de einddatum want inhoudelijk mag de leesclub daar niet onder lijden. Voor kinderen, door kinderen, bij FoxKids werden de eerste schrijfselen van Samantha beoordeeld en goed bevonden voor opname in een bundel die ook is uitgegeven. Samantha was op dat moment amper acht jaar! Nu wordt haar thrillerdebuut door deelnemers van de ThrillZone leesclub beoordeeld, een jury die doorgaans bestaat uit gedreven thrillerlezers. De nieuwsgierigheid (om diverse redenen) bleek groot te zijn. Zoals Lieke verwoordt: ‘Het klinkt spannend en veelbelovend. En een debuut en daar ga ik graag voor. Onbevooroordeeld en zonder verwachtingen een boek lezen is prettig’. Erpi associeerde het met haar dochters: ‘Ik heb 2 studerende dochters in Leiden… een thriller die zich daar afspeelt is een must voor mij’. En Cindy liet ons weten: ‘Ik ben enorm nieuwsgierig naar dit boek en het verhaal ligt volgens mij perfect in mijn straatje. Spannend, beetje luguber en een puzzel om de zaak op te lossen’. Tenslotte LoisC: ‘Het is een debuut. Ik ben altijd benieuwd naar ‘nieuwe’ schrijvers. Ook is het interessant te lezen wat anderen van zo’n debuut vinden’. Deze selectie staat voor de mening die de meeste aanmeldingen te zien gaven, dus enthousiasme genoeg. Maakt dit de niet-deelnemers ook enthousiast? Lees dan deze leesclub met ons mee. Voor het lezen: In deze rubriek wordt aan de lezers gevraagd een verwachting te geven op basis van de cover, achterflap en hun verwachting. Hiermee wordt een beeld gevormd in hoeverre de buitenkant van een boek, lezers kan interesseren. Citaat Sander83: De cover en titel matchen helemaal. Je wordt direct de witte kamer ingetrokken en maakt mij wel nieuwsgierig naar wat er voor verhaal achter zit. Samantha Stroombergen is natuurlijk nieuw en ook nog jong. Het is daarom moeilijk een beeld te hebben. Doordat ze journalistiek studeerde verwacht ik in ieder geval wel een goede zinsopbouw en dat er een gedegen onderzoek is gedaan naar wat er in het boek wordt behandeld. Omdat er nog niet heel veel Nederlandse auteurs zijn die mij hebben overtuigd, hoop ik dat deze nieuwkomer dat wel kan. Citaat LoisC: Ik vind het boek een hele mooie, frisse cover hebben, heel geslaagd voor een thriller. De afbeelding heeft betrekking op het verhaal; dit is positief.Het is het debuut van Samantha Stroombergen, dus ik heb geen flauw idee wat ik mag verwachten. Ik ben altijd geïnteresseerd in thrillerdebuten; de achtergrondinformatie belooft veel goeds! Gezien de achtergrond van de schrijfster verwacht ik een vlot lopend, spannend verhaal. Citaat Cindy: Ik ken de auteur niet, maar ik laat mij heel erg graag door haar verrassen. Verwachting: Ik verwacht een hoop spanning en actie. Ik hoop met een goed opgebouwd plot waarin je als lezer echt op het verkeerde been wordt gezet. Ik hoop dat de schrijfstijl je vastpakt, meeneemt in het verhaal en je niet meer loslaat en dat je nadat het boek is dicht geslagen je het nog niet uit je hoofd kan zetten. Citaat helderinge: De cover vind ik mooi passend bij de titel. Wit en een vrouw liggend op de grond. Je vraagt je meteen af wat is er gebeurd en hoe zit het verhaal in elkaar. De auteur is jong en dit is natuurlijk een debuutthriller dus voor ons allemaal nieuw. De inleiding van het verhaal doet vermoeden dat het een ongelofelijk spannende lugubere thriller betreft. Dat zijn dus ook een beetje mijn verwachtingen. Ik ben nieuwsgierig naar alle complotten en verwikkelingen die leiden naar het plot. Citaat Wendy: Ik vind het een goede cover. Als ik dit boek in de winkel zou zien liggen zou ik het zeker oppakken. Het past bij de titel en het maakt ook nieuwsgierig, waarom een witte kamer? Wie is de vrouw? Ik vind de lettertype en de plaatsing van de tekst ook erg goed. Een nog onbekende schrijfster, dit is haar debuut dus ik ben heel benieuwd! Ik verwacht een spannend boek waarin hopelijk genoeg gebeurt. Ik hoop dat het niet te voorspelbaar is. Ik ben erg benieuwd naar het verhaal, maar het is een debuut dus altijd afwachten of de schrijfstijl aanspreekt! De korte inhoud van het boek spreekt me in elk geval erg aan. Citaat Dini57: Schitterende cover met mooie kleuren, wit en groene tinten. Duidelijke letters. En een vrouw die op de grond ligt. Door de flaptekst ben ik inmiddels erg nieuwsgierig naar dit boek. Ik verwacht een goed plot en een spannend verhaal. Aangezien het een debuut is, is de auteur mij nog onbekend. Dus ik laat mij graag verrassen. Citaat katrijn: De cover past in ieder geval bij de titel. Ik ben niet meteen weg van de cover. Door de korte inhoud wil ik dit boek lezen.Een debuut is altijd leuk omdat je dan nog niet kan vergelijken met andere boeken van deze auteur dus niet echt een verwachting. Het lijkt mij een spannende thriller. Een die misschien wel werkelijkheid zou kunnen zijn, of toch sommige stukken, zo lijkt mij uit de korte inhoud. Citaat Dafna34: Mooie serene cover nodigt uit om te gaan lezen. Tijdens het lezen: In deze rubriek is aan de lezers gevraagd om hun aandacht te vestigen op opmerkelijke citaten en de zinsopbouw, woordkeuze of andere in het oog springende tekst. Dit zorgt altijd voor leuke discussies. We zetten de opmerkelijkste uitspraken voor u op een rijtje: Citaat Erpi: Het boek leest heel lekker. De schrijfstijl spreekt me dus duidelijk aan. Je wilt graag weten wat er allemaal speelt bij Hanna. Het mag wel wat spannender worden … Citaat Lieke: Het boek leest vlot, ik heb het al bijna uit. Ik wil gewoon weten of mijn vermoeden juist is. Mij is het woord ‘sneeft’ ook opgevallen. Daarnaast moet ik zinnen af en toe terug lezen, omdat ze in eerste instantie niet lijken te kloppen, maar dan toch grammaticaal correct blijken. Citaat Linda: Inmiddels op pagina 151, leest lekker weg, korte hoofdstukken en een mooi beschreven band tussen Leon en zijn nichtje Hanna. En ik vind het aangenaam en leuk dat de personages uitgebreid beschreven worden qua karakter en uiterlijkheden, dan krijg je er echt een beeld bij. Ik vond het wel een beetje jammer dat de aparte hoofdstukken over de witte kamer al redelijk snel afgelopen zijn en gelinkt worden aan het slachtoffer. Citaat Wendy van Deurzen: De verhaallijn ontwikkelt zich voor mij zoals verwacht: er is een moord gebeurd, en stukjes van de puzzel worden beetje bij beetje ontdekt. Omdat het over een debuut gaat, moet je bovendien de personages nog leren kennen, zij worden ook goed beschreven.Echte schrijffouten heb ik nog niet ontdekt, al moest ik, zoals anderen, ook het woord ‘sneven’ even opzoeken, dat komt wat ‘gemaakt over. Ik heb ook mijn twijfels bij het woord ‘opzichter’ (begin hfst 26), en komt ‘een tijdlang lang’ (hfst 42) wat vreemd over. Er zijn ook wat onzorgvuldigheden in het verhaal, zoals:hfst. 24: er wordt over ene Paul gesproken, terwijl die nooit eerder voorkwam. Vond ik verwarrend. Citaat Sabrina: Ik ben nog geen opmerkelijke citaten tegengekomen. Het boek leest heel vlot. Een zeer goede schrijfstijl! Af en toe wel enkele woorden/zinnen waarbij ik me vragen stel, maar geen schrijffouten gevonden. Citaat sanhan: De uitdrukking ‘Kon er geen chocola van maken.’ Enkele keren tegengekomen, vind het een grappige omschrijving, iets wat ik nog nooit hoorde.  Het mocht een tikje meer vooruitgaan, soms lange dialogen die de vaart eruit halen. Te veel migraine voor Hanna bijvoorbeeld. Na het lezen: In de laatste rubriek wordt openlijk over de inhoud van het verhaal gediscussieerd. Doelstelling is om hier gezamenlijk vast te stellen of de meningen overeenkomen, iedereen het verhaal op een zelfde wijze leest, beleeft en waardeert.  De witte kamer is uiteindelijk door 13 lezers beoordeeld en gewaardeerd. Het krijgt als 78ste leesclubboek een gemiddelde puntenwaardering van  7,23 dat helaas niet voldoende is voor een plaats in de HALL of FAME, maar natuurlijk wel is opgenomen in de Gerankte Deelnemerslijst Noot redactie over de bepaling gemiddelde puntenwaardering: Door de deelnemers wordt een puntenwaardering over de zes belangrijkste facetten toegekend, over een schaal van 0 t/m 10. Dit geeft een realistischer, vollediger en nauwkeuriger beeld van de totstandkoming van de eindwaardering. Voor De witte kamer van Samantha Stroombergen geldt de gemiddelde beoordeling per facet, zoals hieronder is weergegeven. 1. Spanning: 6,38 2. Plot: 7,85 3. Leesplezier: 7,46 4. Schrijfstijl: 6,92 5. Originaliteit: 7,92 6. Psychologie: 6,85 Gemiddelde puntenwaardering: 7,23 Wat vindt Samantha Stroombergen van deze leesclub? Mijn eerste leesclub! Heel spannend om met je debuutthriller gelijk ‘live’ de ervaringen van een heel scala lezers te kunnen meelezen. Ik moet toegeven: ik ben een perfectionist. Het is daardoor een leerzaam proces om allerlei verschillende meningen te lezen. Ik ben er de afgelopen maanden ook echt achtergekomen dat er niet echt objectiviteit in lezen bestaat: iedereen neemt zijn of haar eigen ervaringen en verwachtingen mee, waardoor je mening gekleurd wordt. Dat is best interessant eigenlijk, want wat de één geweldig vindt, vindt de ander juist een minpunt. Tegelijk ben ik een groot voorstander van het ‘altijd blijven leren’. Ik neem ook al jullie feedback mee voor mijn tweede boek. Tenminste: niet alles, want dat kan ook niet, maar natuurlijk kijk ik wel naar de punten die vaker terugkomen. Ik ben nog jong en hoop mezelf in de komende jaren flink te kunnen ontwikkelen als thrillerauteur, dus houvast waar ik op moet letten is altijd fijn. Sterker nog: ik ben begin augustus een weekend naar Londen geweest om een masterclass van de Ierse thrillerauteur Claire McGowan te volgen over ‘creating suspense in writing’. Daarin gaf ze onder andere tips die ze zelf weer van onder andere Sharon Bolton kreeg. Door al dit soort input hoop ik mijn tweede boek nog sterker en nog scherper neer te kunnen zetten. Iedereen in ieder geval enorm bedankt voor de tijd die jullie in alle feedback hebben gestoken. Ik ben heel benieuwd wat jullie van mijn tweede boek vinden, al laat dat nog even op zich wachten. Ik klim in ieder geval nu weer in mijn pen om uit te vinden hoe Léon en Hanna het zich er dit keer van afbrengen… Getekend: Samantha Stroombergen Een impressie van de antwoorden die Samantha Stroombergen gaf op lezersvragen: Sander83 vraagt: Wat heeft je tot de keuze voor de combinatie met de aanslag en de witte kamer gebracht? Samantha Stroombergen antwoordt: Thanks voor je vraag! Ik vind hem best lastig, want ik heb denk ik nooit echt een ‘keuze’ gemaakt. Het verhaal duwde me eerder een bepaalde richting uit. Het uitgangspunt van het boek was altijd de witte kamer, de rest kwam daarna pas. Ik vroeg me af waarom er zo’n witte kamer in Nederland zou kunnen zijn en vanuit daar ben ik heel het verhaal uit gaan denken: het slachtoffer en alle gebeurtenissen eromheen. En ik vind maatschappelijke thema’s sowieso interessant (in mijn tweede boek speel ik ook met verschillende thema’s). Je kunt je waarschijnlijk wel herinneren dat er enkele jaren geleden in een korte tijd relatief veel aanslagen waren. Er werden toen steeds zó snel meningen gevormd over het hele schuldvraagstuk, voornamelijk op social media, dat dat me denk ik ook deels triggerde. Sander83 vraagt: Ik vind de combinatie zeker interessant. Ook het onderwerp en inderdaad de snelle beeldvorming voor de schuldige. Omdat het woord sneeft blijft hangen ben ik eigenlijk dus benieuwd naar de reden waarom dit is gebruikt. Het past voor mijn gevoel totaal niet in het boek. Samantha Stroombergen antwoordt: Ik heb voor het boek gesproken met een patholoog-anatoom die dat woord gebruikte. Johan is een heel stuk ouder dan de rest en leeft een beetje in zijn eigen wereld, dus juist dit soort taalgebruik past bij hem. Vandaar dat hij ook Latijn gebruikt. Voor alle vragen aan en antwoorden van Samantha Stroombergen, klik hier Citaat Sander83: Ik heb meer het gevoel de karakters steeds beter te hebben leren kennen. Niet zozeer zien groeien dus, dat zal in een vervolg meer te zien moeten zijn. Nu heb ik vooral een basis beeld gekregen. Leon is een sterk karakter met doorzettingsvermogen. Net als andere karakters is deze goed omschreven. Ondank de heel kleine rol is Daisy ook een mooi karakter omdat ze zomaar in het dagelijks leven voorbij kan komen. Een nieuwsgierig kind dat op een mooie manier in het verhaal is opgenomen. Ik vind de schrijfstijl niet helemaal passen bij het verhaal. Het verhaal had vol spanning kunnen zitten. Alleen door de zinsopbouw komt het af en toe traag over en is er weinig spanning helaas. Beoordeling: 7,17 Citaat Cindy: Uiteraard evolueren karakters in een verhaal, maar ik moet zeggen dat het niet echt de diepte in gaat. De karakters blijven aardig aan de oppervlakte hangen. Persoonlijk vind ik dit jammer. Ik denk dat ze sterker en realistischer over zouden komen als hun karakters meer waren uitgediept. Ik vind Daisy echt een schatje, een heerlijk open meisje dat zeer intelligent overkomt. Beoordeling: 6,17 Citaat LoisC: Lopende het verhaal leer je de personages beter kennen; in zo verre zit er enige ontwikkeling in. Hoewel de karakters van Hanna en Léon het meest uitgewerkt zijn, blijven de karakters toch wat vlak. Voor een thriller is dat wat mij betreft geen groot probleem, maar het zou mooi zijn als de karakters wat meer doorwrocht zouden zijn geweest. Daisy heeft weliswaar een bescheiden rol in het verhaal, maar ze komt leuk over. Beoordeling: 7,50 Citaat Erpi: Ik denk dat Hanna mijn favoriet is. Ze is een doorzetter, ondanks alles wat ze heeft meegemaakt in het verleden. Voor nu hoeft er voor mij niets te veranderen aan personages. Voor mij past de schrijfstijl bij het verhaal. Ik heb het boek in ieder geval met plezier gelezen en als prettig te lezen ervaren. Wel aardig dat in meerdere verhaallijnen ‘heden en verleden’ af en toe door elkaar lopen. Beoordeling: 7,17 Citaat Lieke: De twee belangrijkste personages, Hanna en Léon, worden bij ons als lezer geïntroduceerd. Ze maken beiden een ontwikkeling door zodat we (goed) leren kennen. De enige echt opvallende ontwikkeling vond ik bij Simons, die aan het eind toch hulpvaardig bleek. Mijn favoriete personage is Mirte, zij is degene die zowel Léon als Hanna steunt en motiveert.Heel raar, de schrijfstijl (afwisselend korte en lange zinnen, veel dialoog) zou bij het verhaal moeten passen, maar toch ontbreekt de spanning. Als er meerdere korte zinnen achter elkaar staan, lijkt het een opsomming. Beoordeling: 6,17 Citaat Wendy van Deurzen: Ik vond de schrijfstijl goed bij het boek passen, ook al haperden de zinnen hier en daar een beetje. Maar over het algemeen is het vlot geschreven, en naar het einde toe zat de spanning er ook in. Ik heb niet zozeer het gevoel dat de karakters evolueren, als wel dat je hen beter leert kennen. Je duikt in hun leven op een moment dat ze al behoorlijk wat hebben meegemaakt, op een moment dat ze (even) niet zo evolueren). Misschien evolueert Simons nog wel het meeste, hij gaat van antipathiek naar toch iets sympathieker. Beoordeling: 6,50 Citaat helderinge: De plot vind ik heel goed bedacht. Tot het einde toe spannend. Heel subtiel toegewerkt naar het einde. Ik had steeds niet erg in de gaten wie erachter zat, alhoewel toen de journalist op een gegeven moment wel erg nieuwsgierig werd had ik wel zoiets van, is hij wel te vertrouwen? Ja, door de verschillende verhaallijnen vond ik het boek veelzijdig en origineel. In het begin was het niet duidelijk dat alles met elkaar te maken had en word je beeld bepaald door stereotypering. Alleen blijkt het dan verweven en met elkaar te maken te hebben en ook nog een andere groep blijkt erachter te zitten dan dat je dacht. Ik had continue mijn aandacht erbij. Beoordeling: 8,00 Citaat Dafna34: Het boek leest vlot weg en is soms echt gruwelijk spannend het verhaal is erh actueel. Ben benieuwd naar het volgende boek! Na het lezen moest ik echt even bijkomen. Ik heb niet echt een favoriet personage alhoewel ik Hanna wel een topwijf vind. Ik vind niet dat de karakters erg evolueren maar misschien ligt het aan mij. Wel “leuk” dat Hanna net als ik migraine heeft dat maakt dat ik me een beetje met haar kan identificeren. Ik zou niet echt een karakter willen veranderen. Ik neem aan dat de auteur ze zo beschreven heeft met een reden. Beoordeling: 8,00 Citaat Dini57: Langzamerhand kom je erachter hoe het precies zit. Ik had al door bepaalde gebeurtenissen door wie de dader moest zijn. Hoe het precies zat had ik nog niet door dus dat was nog wel wat verrassend. Ik vond het een boeiend verhaal en het las vlot want ik had het in twee avonden uit. De schrijfstijl vond ik makkelijk en begrijpelijk. Door de locatie Leiden zou je het een Nederlandse thriller kunnen noemen maar het had zich net zo goed elders in het buitenland kunnen afspelen. Dit boek zou ik typeren als een veelbelovend thrillerdebuut. Beoordeling: 7,83 Citaat Wendy: Ik vond De witte kamer wel uniek en dit had van mij nog wel iets meer in het boek verwerkt mogen worden.Verder is het natuurlijk niet echt uniek, een geschorste rechercheur, een nieuwsgierig nichtje die meehelpt, dat kennen we natuurlijk ondertussen allemaal wel. Ik ga een volgend boek van Samantha zeker wel lezen. Ik verwacht (hoop) dat een volgend boek nog beter isen dat ze als schrijfster groeit. Stiekem hoop ik ook wel op een nieuw boek met Leon en Hanna, ik hou altijdwel van serie-personages. Een tip heb ik niet voor Samantha Stroombergen, ga vooral zo door! Beoordeling: 7,00 Citaat Sabrina: De verschillende karakters evolueren in het verhaal, maar ik mis de diepgang/uitwerking bij de karakters. Mijn favoriete personages zijn: Leon, Daisy en Hanna. Hanna spreekt mij het meest aan. Ze heeft al veel meegemaakt maar blijft toch doorzetten. De schrijfster heeft goed nagedacht over het plot, spannend tot het einde. Ik vond het een prettige schrijfstijl. Niet te veel karakters in het verhaal. Beoordeling: 7,67 Citaat Linda: Toch wel onverwachts omdat de schrijfster eerst de meest voor de hand liggende daders de revue laat passeren (Brent, Jon en Daniel Hassel). Ik vond dat het net iets te lang duurde voordat het verhaal rond werd gebreid. Nee, eigenlijk had ik dit einde niet verwacht, qua dader maar wel dat het met Hanna weer goed zou komen. De schrijfstijl is duidelijk en begrijpelijk, opvallend veel korte zinnen. Beoordeling: 7,17 Citaat sanhan: Goed uitgewerkt plot, verrassend ook. Ik vond het ook best wel verrassend. Het was een goed uitgewerkt plot en verrassend. Ik had wel meer verhaal over de kamer zelf verwacht, maar achteraf gezien was het wel goed zo. Eerst had ik dit einde wel verwacht, dan toch weer niet. Toch wel verrast op het einde. Af en toe vond ik het wel wat langdradig, lange dialogen. Beoordeling: 7,67 Lees de onverkorte discussie en de reacties in alle onderdelen van deze leesclub Voor het lezen Tijdens het lezen Na het lezen #1 Na het lezen #2 Beoordeling ++++++++++++