Interview - Soraya Vink

• 05 november 2018
• Interview
• Marinus van de Velde

Interview - Soraya Vink

[fusion_builder_container hundred_percent="yes" overflow="visible"][fusion_builder_row][fusion_builder_column type="1_1" background_position="left top" background_color="" border_size="" border_color="" border_style="solid" spacing="yes" background_image="" background_repeat="no-repeat" padding="" margin_top="0px" margin_bottom="0px" class="" id="" animation_type="" animation_speed="0.3" animation_direction="left" hide_on_mobile="no" center_content="no" min_height="none"][caption id="attachment_26267" align="alignright" width="225"] Soraya Vink (copyright: Frank Ruiter)[/caption] Wij stelden Soraya Vink enkele vragen over haar debuutthriller Persona, die onlangs verscheen bij uitgeverij Harper Collins. Vink kennen we als collega van Hebban. Ze is redacteur en recensent bij deze boekensite. Onlangs verscheen je debuut Persona. Wat kun je onze lezers hierover vertellen? Persona gaat over het grijze gebied tussen goed en kwaad. Niemand is volledig goed of slecht, door omstandigheden kunnen mensen ingrijpende beslissingen nemen die voor de rest van hun leven gevolgen hebben. Mijn hoofdpersonage Elvira Selas heeft als rechercheur een rotsvast geloof in het wetboek van strafrecht maar wordt ernstig aan het twijfelen gebracht door een persoonlijk motief. Haar broer Eduardo is in de greep gekomen van een drugskartel, waardoor ze besluit dat er maar één manier is om hem terug te vinden; afdalen naar de onderwereld als infiltrant. Door een mislukte actie is ze gedwongen haar missie te beëindigen en tijdelijk van de radar te verdwijnen. Bij de Nederlandse politie wordt haar een laatste kans geboden door een positie als teamleider bij de afdeling Zware Criminaliteit te accepteren. Daar wordt ze geconfronteerd met een raadselachtige dubbelmoord die het uiterste van haar vraagt. Maar tegelijkertijd zet ze alles op alles om haar broer te vinden, die nog steeds vermist is. Daardoor heeft ze nog geen afscheid genomen van haar dubbelleven en kun je de vraag stellen waar haar loyaliteit ligt; bij haar familie of de wet? En wie ben jij zelf? Wat is je achtergrond? In het dagelijks leven werk ik als redacteur en recensent bij boekenwebsite Hebban.nl waardoor ik altijd omringd ben door boeken. Door mijn specialisatie in thrillers en True Crime speur ik graag naar vers bloed binnen de Hollandse polder en ver daarbuiten. In kalenderjaar 2017 nam ik plaats in de jury van de Gouden Strop, een kroon op mijn werk als redacteur. Voordat ik fulltime bij Hebban aan de slag ging, studeerde ik aan de Universiteit Utrecht aan de bacheloropleiding Spaanse taal en cultuur, gevolgd door een masteropleiding waarin ik mij heb gespecialiseerd in Educatie en Communicatie binnen mijn vakgebied. Waar komt de inspiratie vandaan om Persona te schrijven? Infiltranten hebben altijd mijn interesse gehad; ze zijn een essentieel onderdeel van een onderzoek doordat ze informatie aanleveren of ervoor zorgen dat een onderhandeling een bepaalde richting opgaat. Een fenomeen dat naast ons kan afspelen zonder dat we er weet van hebben en dat trok mijn aandacht. Ik ben geleidelijk aan begonnen met het doen van research en schreef in mijn vrije tijd losse scènes om te zien hoe de verschillende personen zich door een verhaal zouden kunnen bewegen. Ik vond het belangrijk om ze goed te leren kennen dus ik werkte eerst hun profielen uit. Toen ik een synopsis had waarin de meest belangrijke elementen samenkwamen, ben ik werkelijk begonnen met het schrijven van een boek; puzzelen waar de plotwendingen kwamen en het verhaal structuur geven. Je bent zelf werkzaam bij Hebban. Wat is je tegengevallen als auteur, iets waarvan je in eerste instantie niet wist dat het zo ‘zwaar’ zou zijn? Van een tegenvaller kan ik eigenlijk niet spreken. Maar ik ondervond dat sociale contacten op een laag pitje moesten worden gezet tijdens het schrijven van mijn boek. Helaas zitten er maar 24 uur in een dag, waardoor ik naast een fulltime baan eigenlijk altijd bezig was met mijn boek. Daarom gaf ik mezelf ook deadlines, hoewel journalistiek schrijven en fictie schrijven bijna niet met elkaar te vergelijken zijn. Voor een artikel weet ik hoeveel tijd ik kwijt ben, maar zodra ik verdwijn in mijn verhaal verlies ik het besef van tijd. Wat is de beste thriller die jij zelf ooit las? En waarom? Een thriller die bij mij met stip op nummer 1 staat is Doodsimpel van Peter James. Deze Engelse thrillerschrijver begon met dit boek een reeks rond rechercheur Roy Grace, die rond Brighton de meest uiteenlopende misdaden oplost met zijn team. In Doodsimpel word je meegenomen naar een vrijgezellenfeest dat gruwelijk uit de hand loopt. Vrienden begraven de aanstaande in een doodskist, met een fles whisky en portofoon, onder het mom dat ze hem later wel komen halen. De vrienden komen kort daarna om het leven in een auto-ongeluk en de andere portofoon wordt gevonden door een autistische jongen. En dit is slechts het begin van het verhaal; dit boek zit vol met plottwisten, heerlijk! Automatisch volgt dan de vraag… wie is jouw favoriete thrillerauteur? Ik heb meerdere favoriete thrillerschrijvers; ik lees standaard alle boeken van Lars Kepler omdat ik van hun bloedstollende spanning houd, maar ik waardeer daarnaast de research in de boeken van Don Winslow en de personages die Michael Connelly opvoert. De IJslande thrillerschrijfster Yrsa Sigurdadóttir en de Spaanse Dolores Redondo weten altijd een duistere sfeer op te roepen in hun verhalen. Boeken van deze auteurs vind je sowieso in mijn boekenkast. Je moet een trigger hebben gehad om te gaan schrijven. Wat was die trigger? Door mijn werk als thrillerspecialist bij Hebban.nl krijg ik de kans om auteurs uit binnen- en buitenland te ontmoeten voor interviews. Het is inspirerend als je hen hoort vertellen hoe zij het schrijfproces aanpakken en daarom leek het mij een uitdaging om ooit zelf een boek te schrijven. Om voor een keer plaats te nemen aan de andere kant van de tafel. Het heeft er zeker voor gezorgd dat ik meer begrip heb voor de fases die horen bij het afronden van een boek. Om eerlijk te zeggen; het is bijna verslavend om dag in dag uit met een verhaal bezig te zijn, alsof je puzzelstukjes in elkaar moet passen. Hoe zag het schrijfproces er voor jou uit? Alles bij elkaar genomen heb ik drie jaar besteed tot Persona werkelijk een boek is geworden. Research vind ik een heel fijne fase, dus daar heb ik behoorlijk wat tijd in gestoken. Zo zorgde ik ervoor dat ik met iedere stap dichterbij een synopsis kwam. Toen ik samenwerkte met mijn uitgever HarperCollins Holland lag er binnen zeven maanden een eerste versie waarna er nog rondes van feedback volgden. Dat was een ontzettend leerzaam proces omdat je uitgedaagd wordt om iedere keer met een frisse blik naar je eigen verhaal te kijken maar ook het boek naar een hoger niveau probeert te tillen. Wanneer is Persona voor jou een succes? Als er binnenkort een tweede druk komt, dat zou ik erg leuk vinden. Maar ik vind het ook fijn om in recensies te lezen dat lezers graag een tweede boek van mij zouden willen lezen omdat ik nog niet klaar ben met mijn hoofdpersonage Elvira Selas. Je bent zelf bij Hebban werkzaam als redacteur. Is het door je hoofd gegaan dat andere websites wellicht niet zo objectief zouden zijn over jouw debuut als je wellicht hoopte? Dat is geen enkel moment door mijn hoofd gegaan. Eerlijkheid is een kernwaarde voor een recensent die je altijd moet blijven behouden. Was je baan bij een grote boekensite ook een voordeel om bij een uitgever binnen te komen? Of was het gewoon ook weer een manuscript inzenden, op de grote stapel en duimen? Ik heb iedere fase doorlopen die bij het proces hoort, dus ik pitchte mijn manuscript bij uitgeverij HarperCollins Holland met een synopsis en een aantal hoofstukken. Op basis daarvan heb ik een contract aangeboden gekregen. Hoe voelt het om te moeten wachten op recensies... is dat spannend? Dat is absoluut spannend, zeker omdat ik voor mijn werk regelmatig zelf een boek bespreek in een artikel of een recensie schrijf. Maar tegelijkertijd is het heel bijzonder om mijn verhaal met meer lezers te delen. Dat is de kracht van een boek; zodra je de eerste bladzijdes omslaat, opent zich een wereld die dan alleen van jou is. Ben je al bezig met een nieuw boek? Ik wil zeker een tweede boek schrijven, maar eerst zet ik mijn tijd en aandacht in voor de promotie van Persona. Je debuteert maar één keer en daar wil ik van gaan genieten. In de tussentijd ligt er wel een nieuw notitieboekje klaar voor ‘boek #2’, en wie weet vullen de eerste bladzijdes zich binnenkort. Waarvoor kunnen we je 's nachts wakker maken? Een vliegticket naar een bestemming in Spanje. Ik zou alles uit mijn handen kunnen laten vallen als ik de kans krijg om daar weer tijd door te brengen. Ik voel me er ontzettend thuis en ben nog lang niet uitgekeken in de verschillende regio’s van Spanje. Als we jouw partner vragen waarover deze jou achter het behangt plakt, voor welke eigenschap is dat dan? Ik heb de neiging om een ‘controlfreak’ te zijn, ik vind het soms moeilijk om dingen uit handen te geven omdat ik mij dan verantwoordelijk voel voor zaken. Maar aan een boek werk je uiteindelijk niet alleen, daarom vind ik het heel leerzaam om die verschillende fases mee te maken en te overleggen met betrokkenen. Tot slot. Je bent een debuterende auteur. Heb je tips voor collega’s die graag net zo’n succes zouden willen als jij? Lees boeken van auteurs die je bewondert en probeer voor jezelf op te sommen waarom je hun boeken goed vindt, daar kun je veel van opsteken. Probeer dus met een andere blik naar een verhaal te kijken waardoor je een techniek of opvallende eigenschap uit het verhaal weet te halen. Vanaf dat moment begint de fase om je eigen ‘stem’ te ontwikkelen die jou bijzonder maakt tussen alle andere duizenden boeken die verschijnen.    [/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container]