a href="https://www.thrillzone.nl/wp-content/uploads/2019/10/Yvonne-Franssen-nieuw.jpg"> In mijn laatste column beschreef ik hoe ik op het laatste moment besloot tot een significante aanpassing van het manuscript van Kamer 305. “Buiten was het tweeënveertig graden, en binnen niet veel minder. Met verhitte tegenzin ging ik aan de slag.’ Dat was in augustus. In september gebeurde er veel, heel veel. Mijn gewijzigde manuscript veranderde in een heus boek dat op 15 september in een volle boekhandel Dominicanen werd gepresenteerd, binnen een week in de Top 10 van populairste boeken op Hebban.nl belandde en precies twee weken later de eerste plaats bereikte. Wow. Het duizelde me. En nu, informeerde een vriendin van een vriendin op een avond, hoe gaat het verder? Wat is het plan? Ik dronk van mijn verse gemberthee en staarde haar aan. Het plan? Ik ben heel slecht in plannen. Ik doe iets, en daarna nog iets, en met een beetje mazzel pakt dat vervolgens plezierig uit. Maar een heus plan… poeh… Wat wil je bereiken met je boek, vroeg de vriendin opnieuw, waar wil je naartoe? Een bestseller lijkt me wel leuk, antwoordde ik bescheiden, en dan fulltime thrillerauteur worden. De vriendin dacht na. Dan heb je een breed draagvlak nodig, zei ze opgewekt, landelijke bekendheid. Ik knikte instemmend. Lastig, waagde ik op te merken. Ik zou natuurlijk eigenlijk in een talkshow moeten kunnen aanschuiven, ging ik verder, maar hoe krijg je zoiets voor elkaar? Ze keek me aan. Ga er naartoe, zei ze. Ik knikte opnieuw. Natuurlijk. Zo logisch. Ga er naartoe. Wat anders? En zo meldde ik me op 8 oktober jongstleden stipt om 21.00 uur bij Studio Artis in Amsterdam om de uitzending van Beau van die avond bij te wonen. Mijn plan was om Beau een exemplaar van Kamer 305 te overhandigen en daarna… eh… zou ik wel verder zien. Al binnen een kwartier leek mijn plan in duigen te vallen. Het was verboden om wat dan ook mee de studio in te nemen. Het boek voor Beau zat in mijn tas en mijn tas moest ik inleveren en werd door de vriendelijke dames van het ontvangstcomité ergens veilig opgeborgen. Wat nu? De uitzending begon en ik besloot noodgedwongen mijn plan te laten varen en te genieten van een interessante avond. Ik was ten slotte niet elke dag aanwezig bij de live opnames van een tv-programma. Dankzij een gelukkig toeval, of nee, dankzij mijn gedegen planning en volharding lukte het me aan het eind van de avond toch nog om een exemplaar van Kamer 305 aan Beau te overhandigen én om dat moment op de gevoelige plaat vast te laten leggen. Woehoe! Ik had een stap gezet! Een plan gemaakt en uitgevoerd! Tevreden stapte ik rond middernacht in mijn auto. Tijdens de lange rit terug naar huis vlogen mijn gedachten alle kanten op. Zou Beau Kamer 305 daadwerkelijk gaan lezen? Zou hij het net zo spannend vinden als alle andere lezers die het boek inmiddels gelezen hebben? Zou hij er misschien een aanleiding in zien om me een keer als gast in zijn programma te ontvangen? En zou dan…? Ik weet niet hoe het verder gaat. Óf het verder gaat. Maar één ding weet ik wel: ik had een topavond! Hoogste tijd dus voor nóg een plan! Over de auteur: Yvonne Franssen heeft een grote liefde voor taal. Al sinds ze kan lezen, schrijft ze korte verhalen en versjes. Ze schreef jarenlang maandelijks een column voor een website en wist bij schrijfwedstrijden met haar verhalen diverse prijzen en publicaties in de wacht te slepen. In 2011 verscheen haar eerste thriller Talio, een jaar later gevolgd door De genius. In 2013 schreef ze ter gelegenheid van de Limburgse Avond van het Spannende Boek de minithriller Mysterie aan de Maas. In 2017 maakte Yvonne met de versjesbundel #omazegt een uitstapje buiten het thrillergenre, waarin ze in 2018 is teruggekeerd met haar vierde thriller Schaduwen. In september 2019 is de vijfde thriller van haar hand verschenen: Kamer 305.