strong>Een fictieschrijver is niet zijn personages Omdat ik me als auteur niet aan één bepaald genre gebonden voel, neem ik deze keer de vrijheid om het over een onderwerp te hebben dat niet alleen voor het fantastische genre opgaat; de persoonsverwisseling. Het komt regelmatig voor dat lezers schrijvers vereenzelvigen met de personages uit hun boeken. Wat vooral bij Horror en Dark Fantasy een zeer ongelukkige omstandigheid kan zijn, als dat de realiteit zou zijn. Stel je voor, een zombie die een horrorverhaal schrijft: ‘De zombie Apocalyps’ en die vervolgens – tijdens een signeersessie – de hersenen van zijn fans opeet en zo een Zombiepandemie veroorzaakt. Natuurlijk is geen enkele Horror of Fantasyschrijver in werkelijkheid een magiër of een draak of een ander gruwelijk monster of een superheld, en is geen enkele Thrillerschrijver een superdetective of (gelukkig veel vaker niet dan wel) een moordenaar. Wel beschikken fictieschrijvers waarschijnlijk over een duisterdere fantasie dan de gemiddelde lezer, maar gewoonlijk mankeert de behoefte bij hen om die fantasieën op een andere manier dan op papier tot leven te brengen. Voor schrijvers is die mate van fantasie onontbeerlijk want het bedenken van personages die totaal het tegenovergestelde van hun bedenkers zijn, op een zo geloofwaardige manier dat het lijkt alsof het bewuste boek autobiografisch is, is wel een van de kunsten die auteurs tot in de puntjes moeten beheersen, vind ik. Ikzelf, ontzettende genre-onvaste auteur, doe ook altijd mijn uiterste best om mijn personages zo levend mogelijk te schrijven. En omdat ik maar al te goed besef dat lezers geloofwaardige personages vaak identificeren met hun scheppers, geneer ik me af en toe wel een beetje als ik een ontzettend wreed personage op papier tot leven wek. Maar ik zet me er altijd overheen en schep zulke personages als dat mij zo uitkomt, zonder enige medelijden voor de lezer. Ik weet namelijk ook dat die lezers die hartvochtigheid uiteindelijk wel op prijs weten te stellen. En, waar en wanneer ik kan wijs ik hen er heel graag op dat ik niet dat brute personage ben dat hen zo heeft aangegrepen of die hen van angst heeft laten trillen. Tot zover, want ik heb honger, zin in een portie verse, grijze massa…