strong>Coronavrije literatuur Voor veel fictieschrijvers vormt de coronacrisis toch best een groot probleem want, hoe verwerk je het virus in een boek, vooral nu de maatregelen om het in te perken regelmatig blijken te veranderen en er dus geen touw aan vast te knopen valt? En wat als dit virus langer onder ons blijft dan we aannemen en de anderhalvemetermaatschappij minstens zo lang duurt als dat woord lang is, of als het een blijvend fenomeen is? Kunnen schrijvers het virus dan nog wel gewoon negeren in hun boeken en bijvoorbeeld romantische verhalen zonder mondmaskertje of anderhalve meter, zonder omhelzingen -  laat staan kussen -  blijven publiceren? Doe je de waarheid daar dan geen geweld mee? Niemand kan ontkennen dat het virus nu eenmaal al een deel van de geschiedenis is. Daarom vind ik dat het niet mag worden genegeerd, ook al werpt het hindernissen op voor heel veel schrijvers. Het virus beïnvloedt echter niet alle genres, waaronder verbeeldingsliteratuur en alle historische verhalen. Schrijvers in deze genres kunnen en mogen de coronacrisis zonder meer weglaten. Ze hoeven ook geen rekening te houden met de maatschappelijke ontwrichting die dat virus veroorzaakt. In fantasiewerelden heersen namelijk alleen de wetten en regels van de schrijver, niet die van de geschiedenis en realiteit. Voor schrijvers van historische verhalen geldt dat de geschiedenis voor altijd onveranderd blijft en dus een constante is. Of verhalen waarin de coronacrisis niet  voorkomt, resulteren in meer lezers voor deze genres, omdat de meesten waarschijnlijk onderhand meer dan genoeg hebben van deze crisis en er niets meer over willen horen, moet nog blijken. Zelf kies ik ervoor om het virus en de crisis in mijn mogelijkerwijs mogelijke thrillers wel als een alledaags verschijnsel voor te laten komen, en ik ben zelfs bereid en geneigd om de inhoud van manuscripten aan te passen naar de maatregelen die vlak voor de controle van drukproeven gelden. Maar, natuurlijk zal ook ik erg opgelucht zijn als het nieuwe normaal heel snel tot het verleden hoort, en alleen schrijvers van historische verhalen in de toekomst niet onder dit deel van de geschiedenis uit kunnen.