Lars Kepler draait al jaren aan de top van de Scandithriller mee. Het echtpaar Alexander en Alexandra Ahndoril zit achter het pseudoniem. Ze zijn vooral bekend van hun reeks met de Fins-Zweedse politieman Joona Linna. Hoog tijd om de twee wat vragen te stellen!

Waren krijgen jullie de inspiratie voor jullie boeken?

Dat is een goede vraag. We krijgen vaak het gevoel dat, wanneer we het eind van een boek naderen qua schrijven, we schrijven alsof er geen morgen is. Het is behoorlijk intensief. We zien de vuile vaat niet meer staan, de was blijft in de wasmachine zitten. We schrijven, schrijven en schrijven. En wanneer we de finishlijn over zijn, zijn we helemaal leeg. Net alsof we nooit meer kunnen schrijven. Dus dan beginnen we ons huis schoon te maken, doen we de vuile vaat weer en wordt de was ook gedaan. En opeens krijgt een van ons een nieuw idee. De inspiratie is altijd een combinatie van wat we vrezen en wat we als schrijvers of lezers willen. We wilden bijvoorbeeld dat De Spiegelman een snelle thriller zou worden met een psychologisch labyrint eronder.

Hoe lang gaat de serie met Joona Linna nog door?  

Eerlijk gezegd willen we nooit stoppen met het schrijven van deze boeken. Bij elk boek voelen we ons wat dichterbij Joona Linna staan. En hij is in vele opzichten nog steeds een mysterie. Zolang we nog steeds nieuwsgierig naar hem zijn en in het schrijven onze eigen angsten onder ogen willen zien, blijven we de boeken met Joona Linna schrijven. Trouwens, tijdens het schrijven van Spiegelman hadden we soms wel medelijden met hem. Hij krijgt er pittig van langs. Hij is sterk en stoer, maar hij krijgt zowel littekens op zijn lichaam als zijn ziel.

Zouden jullie ook een boek zonder elkaar willen schrijven? En zou dat dan een thriller zijn?

We schreven, voordat we aan thrillers begonnen, als veel boeken. Niet als koppel, maar individueel. Schrijven is een geweldig beroep maar wel eenzaam. We zijn zo blij dat we deze eenzaamheid hebben omzeild door als koppel te gaan schrijven. Je kunt het schrijfproces niet dwingen; je moet je instinct volgen en sinds we als Lars Kepler schrijven, kijken we niet meer terug. Maar; zeg nooit nooit.

Jullie schrijven als koppel. Hoe ziet jullie schrijfproces eruit? En is het een voordeel dat jullie een relatie hebben?

Laten we het zo zeggen. Het schrijven als een koppel is zowel voordelig voor ons als stel als schrijverskoppel. Lars Kepler heeft onze relatie op velerlei wijzen verdiept. We delen alles eerlijk; het onderzoek, het proberen van wapens, het bezoeken van misdrijfplekken, zwaar beveiligde gevangenissen, alsook het schrijven tot de laatste zin. Wanneer we een idee krijgen, beginnen we direct te overleggen. We schrijven briefjes die we op de muur hangen en we beleven de verhaallijn samen. Dat doen we ook met de karakters; die doorleven we en dat geldt ook voor de climax van het verhaal. En wanneer we precies weten welk verhaal we gaan vertellen, gaan we achter de computer zitten en beginnen we te schrijven. En dan begint de magie; de karakters komen tot leven en wij volgen ze gewoon. We schrijven verschillende delen van het boek en dat laten we elkaar de tekst zien en passen we dat waar nodig aan. Als een soort van redacteuren. Aan het eind weten we niet meer wie welk deel heeft geschreven; het is Lars Kepler.

Zijn er plannen om de boeken in een tv-serie om te bouwen?

Ja die zijn er! Het zijn grootse plannen; de bedoeling is om zowel als tv-serie als een bioscoopfilm op tv te kijken. De productiemaatschappij Anonymous Content uit Hollywood heeft de rechten van de boeken gekocht. Maar, zoals we allemaal weten; het is een uitzonderlijke tijd momenteel en de producties van tv-series en films ligt op z’n gat. Dus we weten momenteel niet hoe het ermee staat, we hopen alleen dat het binnenkort weer kan opstarten. Het is trouwens een klein probleem in vergelijking met de ellende die COVID19 veroorzaakt in de wereld.

Hoeveel van jullie zelf zien jullie in het personage van Joona Linna terug?

Dat is moeilijk te zeggen. We houden van hem omdat hij nooit opgeeft als de zaak nog niet is opgelost. Het voelt alsof we dicht bij hem staan, alsof hij een familielid is. We zijn er blij om dat hij zoveel tijd met ons doorbrengt.

Is er meer druk voelbaar voor jullie, omdat jullie zo succesvol zijn?  

We zijn extreem dankbaar dat we zoveel lezers hebben. Wanneer we daar aan denken maakt ons dat nederig. Schrijven is onze manier van communiceren en om onze ervaringen en gedachten te delen. Maar wanneer we schrijven, denken we alleen aan het boek dat we zelf willen lezen; het beste boek ooit.

Is het voor jullie nog steeds spannend als er een nieuw boek wordt gepubliceerd?

Ja, dat is iets wat nooit went. Het is spannend, eng en vreemd dat het boek waaraan we zoveel tijd hebben besteed, officieel uitkomt. Het voelt als een kind dat uit huis gaat. Het is er tijd voor, we zijn blij maar tegelijkertijd ook wat bezorgd.