A.C. Porter debuteerde onlangs met de thriller De erfgenamen. Porter heet echter geen Porter, maar het is een pseudoniem. Hoe dat zit? Lees hier meer.

Vertel, wie ben je?

Beste lezers van ThrillZone, vanwege mijn functie schrijf ik onder het pseudoniem A.C. Porter. Ik ben 44 en heb de afgelopen twintig jaar op veel plekken in de wereld gewerkt, waaronder voor de VN en de Europese
Commissie.

Hoe kwam je op het idee van De erfgenamen?

Dat is een bijzonder verhaal. Ik was in Beieren in het bergdorpje Berchtesgaden en wilde terugkeren naar het Gasthof waar ik verbleef, maar had het adres niet opgeschreven en kon het ook niet terugvinden in de routeplanner. Ik wist alleen nog de naam van het Gasthof. Toen ik dat opzocht deed ik een bijzondere ontdekking over een van de voormalige gasten van het Gasthof. Die avond liet het me niet meer los en zocht ik verder. En zo ontdekte ik dat ik op een speciale plek verbleef waar zich een uniek verhaal had afgespeeld. Een verhaal dat me inspireerde tot het schrijven van De erfgenamen.

Wat vind je het meest uitdagende aan het schrijven van fact > fiction?

De mooiste uitdaging van fact fiction is het tot leven brengen vanpersonages in een wereld die echt heeft bestaan. Zo’n wereld is eenprachtig toneel waar je dankbaar gebruik van kan maken, maar stelt je tegelijkertijd continu voor uitdagingen omdat je verhaal wel naadloos moet passen binnen de historische context. Tegelijkertijd mag diecontext niet overheersen want het verhaal staat altijd centraal en in een thriller draait het daarbij vooral om de spanning. De feiten moeten kloppen, maar voor de lezer is dat een gegeven, die moet je omverblazen met het verhaal.

Hoe blijf je dichtbij de werkelijkheid, qua 'echte' personages?

Verschillende personages in De erfgenamen hebben echt bestaan, maar het verhaal draait niet om hen. Zij draaien om het verhaal en maken hun opwachting op die momenten dat dit het verhaal versterkt. Mensen hebben meteen beelden als ze lezen dat John F. Kennedy een rol speelt in dit boek. De nipte overwinning op Nixon in 1960, de Cubacrisis, zijn toespraak in Berlijn en natuurlijk de moord in 1963. Maar dit boek speelt voor die tijd en laat een hele andere kant van Kennedy zien. Zijn zachte kant, zijn kwetsbare kant, omdat juist dat heel goed in dit verhaal past. Bij het schrijven kijk je dus welke ‘echte’ personages en gebeurtenissen uit hun leven iets kunnen toevoegen aan (de spanning in) het verhaal. Hoe onbeduidend dat mogelijk in hun eigen leven ook is geweest, in het verhaal kan het alles op scherp zetten. Zo blijf je dicht bij de werkelijkheid en staat het verhaal toch centraal.

Heb je qua auteurs of boeken ook 'voorbeelden'? Welk boek had jij graag willen schrijven?

Recent las ik Oktober van Soren Sveistrup en Ik ben Pelgrim van Terry Hayes en vond beide boeken heel goed.

Zijn er plannen voor nieuwe boeken?

De eerste reacties op De erfgenamen zijn echt overweldigend en mijn uitgever wil graag om tafel voor een volgend boek. Ik hoop daar binnenkort meer over te kunnen melden. Verder hebben verschillende producenten belangstelling getoond voor de verfilming van De erfgenamen.
Kortom, er ligt nog genoeg in het verschiet!