Auteur Karen Rose behoeft eigenlijk geen enkele introductie. Ze verkocht miljoenen exemplaren van haar thrillers en heeft over de hele wereld fans. Naar aanleiding van haar nieuwste boek Vijf voor twaalf was ze in België, in Kortrijk om precies te zijn. Hoog tijd om haar daar te interviewen. 

Kun je ons iets over jezelf vertellen?

Deze vraag krijg ik niet vaak. Goed, ik schrijf thrillers met een vleugje romantiek, maar meestal met veel moorden. Ik kom oorspronkelijk uit Washington DC, maar heb in het hele land gewoond. 

Momenteel woon ik in Seattle, aan de Amerikaanse westkust, met mijn man, twee dochters en een hond die nogal wat problemen veroorzaakt, maar we houden veel van haar. Ze is nog een puppy. Ik heb mijn diploma in de chemische technologie en dat was ook mijn eerste baan. Schrijven begon als een hobby voor mij, puur voor het plezier. In de loop der jaren is het mijn beroep geworden. Weet je, ik verkocht wel boeken, maar ik deed het nog steeds voor het plezier. Nu doe ik het fulltime.

Kun je ons iets vertellen over je nieuwste boek, Vijf voor twaalf? Wat kunnen lezers van dit boek verwachten?

Dit is het eerste boek dat zich afspeelt in New Orleans. In dit boek doe ik iets anders dan normaal. Meestal zijn het politiemensen of mensen uit de juridische wereld die het onderzoek doen, maar deze keer zijn het privédetectives. Dat is echt nieuw voor mij. Voor trouwe lezers van mijn boeken zullen sommige personages bekend voorkomen, omdat ze al eerder een rol hebben gespeeld in een van mijn vorige boeken.

Orkaan Katrina speelt een grote rol in dit boek. Is daar een specifieke reden voor?

Orkanen zijn een integraal onderdeel van New Orleans. Jaarlijks worden mensen dakloos of lijden grote schade door orkanen. Katrina was de ergste in de geschiedenis van New Orleans, een gebeurtenis die niet vergeten mag worden. Er wordt altijd gesproken over een tijdperk vóór en na Katrina. De scènes die in het boek beschreven worden tijdens de orkaannacht zijn niet verzonnen, maar echt gebeurd. Ik heb zelf in New Orleans gewoond en we hebben altijd geluk gehad dat we gespaard zijn gebleven van ernstige schade, maar ik ken mensen die alles hebben verloren door een orkaan.

In jouw boeken speelt romantiek en sensuele spanning een belangrijke rol. Kun je ons vertellen hoe je de balans vindt tussen het verkennen van sensuele momenten en het vermijden van te expliciete beschrijvingen? Kun je ons ook iets vertellen over je persoonlijke ervaring tijdens het schrijven van deze scènes?

Romantiek en seksscènes zijn een essentieel onderdeel van mijn boeken; zonder deze scènes zou er iets ontbreken. Ik zorg er echter altijd voor dat de scènes niet te expliciet worden. Eerlijk gezegd, zelfs tijdens het schrijven van deze scènes krijg ik nog steeds rode wangen. Het is belangrijk dat ze op een respectvolle en passende manier worden geschreven, als een echt team.

Je gaf eerder aan dat lezers bepaalde personages uit eerdere boeken in Vijf voor Twaalf kunnen herkennen. Kun je hier meer in detail op ingaan?

Molly komt al voor in eerdere boeken, en ook Steven, die een kleine rol speelt in dit boek, was de held in mijn tweede boek. Farrah, Molly's vriendin, komt ook al eerder voor in mijn Sacramento-serie. Nu is ze terug in New Orleans, waar ze oorspronkelijk vandaan komt. In mijn Sacramento-serie ging ze op bezoek in Californië, waar ze de vriendin was van een van de personages. Ik vind het leuk dat de personages in verschillende boeken bij elkaar op bezoek gaan, en soms beginnen ze heel jong en krijgen ze uiteindelijk hun eigen boek, zoals Tom, die 14 was toen ik hem voor het eerst gebruikte.

Moeten je boeken in volgorde worden gelezen?

Nee, elk boek is op zichzelf staand. Je zult echter wel personages herkennen, omdat ze elkaar opzoeken. Het ergste wat er kan gebeuren als je ze niet in volgorde leest, is dat je ontdekt dat een personage nog leeft. Maar wees gerust, de goede personages overleven altijd.

Is het een vereiste dat de goede personages altijd overleven?

Het schrijven van een thriller is geen exacte wetenschap. Het doel is om de slechteriken te pakken en de goede personages te laten overleven. Ik vergelijk het graag met het kijken naar een voetbalwedstrijd. Als je elke week naar je favoriete voetbalteam kijkt, zie je ook steeds dezelfde 11 spelers op het veld staan, maar ze spelen tegen verschillende tegenstanders. De regels blijven hetzelfde, en dat geldt ook voor het schrijven van thrillers.

Kun je ons iets vertellen over je onderzoek voordat je aan een boek begint? En hoe ziet je schrijfproces eruit?

Ik heb een uitgebreid netwerk van politiemensen en mensen uit de juridische wereld die mij van informatie voorzien. Degenen die met pensioen zijn, delen vaak meer details. Ik stel echter nooit te veel vragen, omdat ik weet dat ze niet alles kunnen delen. Het opbouwen van een goed netwerk van mensen die je de benodigde informatie kunnen verstrekken, is belangrijk. Onderzoek is van groot belang voor mij, omdat ik wil dat de situaties in mijn boeken authentiek en herkenbaar zijn voor lezers. Als ik begin te schrijven, sluit ik me op in mijn kamer. Ongeveer halverwege het boek gebruik ik post-its om alles terug te controleren en ervoor te zorgen dat alle verhaallijnen kloppen, zodat ik consistent naar het einde kan werken.

Je hebt al veel boeken op je naam staan. Wat is de mooiste feedback dat je ooit hebt ontvangen?

Over mijn eerste boek is er één stuk feedback dat me altijd is bijgebleven. Het boek gaat over een vrouw die uit een misbruikrelatie ontsnapt met hulp van anderen. Een lezer schreef naar me dat ze dankzij mijn boek eindelijk de woorden had om haar huidige partner uit te leggen hoe het was om uit haar eerste huwelijk te ontsnappen. Ze had nooit de juiste woorden kunnen vinden, maar mijn boek heeft haar geholpen om het uit te leggen. Natuurlijk waren de situaties niet identiek, maar dat is precies waarom we schrijven: zodat mensen zich kunnen identificeren met de verhalen en de woorden kunnen vinden die ze zelf niet konden.

Als je een aspirant-schrijver een tip zou moeten geven, wat zou dat zijn?

Mijn tip zou zijn om te werken aan het opbouwen van een netwerk, waarbij je mensen vindt die je informatie kunnen verschaffen over verschillende onderwerpen. Dat is van groot belang. Ik had het geluk om een groot netwerk te hebben, en dat is waar het allemaal begint. Nog belangrijker dan een goed netwerk is echter dat je niet schrijft voor het geld, maar voor het plezier. Zorg ervoor dat je in de eerste plaats voor jezelf schrijft. Dat heb ik gedaan, en het heeft ervoor gezorgd dat het schrijven leuk blijft.