Het heksenboek van Ellie Briar
Het heksenboek van Ellie Briar
-
Serie
-
Auteur(s)
-
Uitgeverij(en)
-
Jaar van uitgave
-
Thrillzone score
-
Deel deze recensie
Angela Slatter schrijft vanaf 2005 novelles en korte verhalen, na het behalen van haar diploma Creative Writing. Ze schreef later ook thrillers en fantasy. Slatter woont in Australië. Daar won ze meermaals prijzen voor haar boeken, evenals enkele Engelstalige awards.
Het heksenboek van Ellie Briar is het 2e boek wat naar het Nederlands vertaald is, eerder verscheen haar fantasyboek Het lied van de zee.
De gelimiteerde editie is een bijzonder vormgegeven uitgave: de bladzijdes zijn gekarteld, waardoor het de sfeer geeft van een werkelijk oud ‘heksen-boek’. De binnen-omslag en zwart-witte illustraties van bomen en takken versterken dit. Als extraatje is er een bonusverhaal achterin opgenomen, waar naar verwezen wordt in het boek.
In een fijne vertelstijl, die vergeleken wordt met die van Nora Roberts (De Bron-trilogie) en Rolf Österberg (Varingholtkronieken), maken we kennis met Ellen Briar, die opgroeit in Silverton in het Briarhuis, dat al eeuwen bewoond wordt door haar heksen-familie. Zij lijkt geen heks en worstelt met wie zij is.
Haar familie heeft een deal gesloten met de kerk, waardoor ze gedoogd worden en zelfs het dorp besturen, in ruil voor het inzetten van hun gaven voor de bewaking van de dorpsgrens. Ellie draagt haar steentje bij als rentmeester door het organiseren van belangrijke zaken. Ze werd hiervoor opgeleid door haar oma, Gisela, die in het begin van het boek overlijdt.
Het is belangrijk, Ellie, dat ze het gevoel hebben dat we een goedhartige dictatuur vormen. Zo kunnen we met nog meer wegkomen.
Ze weten dat we voor ze zorgen, dat de krachten van de Briars worden ingezet voor hun welbevinden en gezondheid, dus neigen ze naar dankbaarheid en gehoorzaamheid.
Ellie blijkt na een val toch een speciale gave te hebben: ze kan de doden zien en met hen praten. Sandor, haar overleden voorvader, helpt haar als dodentolk haar taak te vervullen, zodat deze geesten het aardse leven kunnen loslaten.
‘Ik ken de weg zelf niet eens!’
‘Praat met ze, luister naar wat ze te zeggen hebben en wat hen hier houdt, schrijf het op in je boek en help ze op die manier om dingen los te laten. Sommigen hoeven alleen maar te horen dat ze dood zijn. Anderen hebben nog wat kleine taakjes te volbrengen die alleen een levend persoon voor ze kan uitvoeren; weer ander veel grotere.’
De belangrijkste personen in het boek, veelal familieleden van Ellie, komen tot leven door de uitgebreide dialogen met Ellie en door haar gedachten over hen. Ook situaties worden met oog voor detail beschreven.
Als haar nicht Audra de hoofdheks wordt, vinden er steeds meer vreemde voorvallen plaats in het dorp. In haar onderzoek naar de oorzaken ontdekt Ellie dat er veel onuitgesproken zaken een rol speelden en spelen. Door haar contact met de geesten komen ook oude geheimen in haar familie aan het licht. Bij het ontrafelen van deze geheimen wordt de sfeer in het boek grimmiger. Ellen weet niet langer wie ze kan vertrouwen…
Slatter heeft in Het heksenboek van Ellie Briar een wereld vol heksenrituelen en diepgaande geheimen gecreëerd, waardoor het een spannende fantasy is geworden. Het is een fantastisch weergegeven verhaal, waarbij de lezer zich makkelijk kan laten onderdompelen in deze magische wereld. Een boek over hoop, liefde en de zoektocht van een jonge vrouw naar zichzelf.
Het heksenboek van Ellie Briar oppakken, betekent volop genieten voor liefhebbers van spannende heksenmagie.
Sinds ik kon lezen, dook ik in een boek. Als kind las ik graag sprookjesboeken. Even een andere wereld instappen en daar dingen meebeleven die in het echt niet kunnen, vond ik prachtig. Het verplichte boeken lezen voor mijn schoolexamen vond ik geen straf en wellicht ben ik een van de weinige leerlingen die daadwerkelijk alle boeken van haar lijst helemaal heeft gelezen!
Ik geniet tegenwoordig ter ontspanning van spannende boeken, historische romans, fantasy en science fiction, maar uitstapjes naar andere genres maak ik ook wel. Belangrijk voor mij aan een boek is dat ik graag meegenomen word naar een andere wereld, een ander milieu of een andere cultuur. Bij een thriller vind ik het belangrijk dat het lang spannend blijft en dat ik nieuwsgierig word gemaakt naar de personen in het boek.
Schrijf jouw recensie!