Liefhebbers van de boeken van Angela Marsons hebben heel wat te lezen. Vlak na deel elf is er nu al Dodelijke macht, het twaalfde deel van de Kim Stone-serie. 

Marsons staat inmiddels bekend als de beveiliger die zich heeft weten te vestigen in de gevestigde orde van bekende thrillerschrijvers. Er zijn wereldwijd al miljoenen, exemplaren van haar boeken over de toonbanken van de boekhandels gegaan. In elk van haar boeken is haar grote interesse in het thema goed terug te lezen. Ze verdiept zich vooraf goed in de thematiek en weet dit in elk boek weer goed tot uiting te brengen in de avonturen van inspecteur Kim Stone en haar team.

Voor het schrijven van Dodelijke macht heeft Marsons zich duidelijk verdiept in de psychologie achter sektes. Zelf beschrijft ze achterin het boek in haar brief aan de lezer dat ze door het schrijven van dit boek ook echt tot andere inzichten is gekomen. 
Door het lezen van dit boek leer je als lezer ook echt veel over de psychologie die in de wereld van sektes heerst. 

Kim wordt als inspecteur gestuurd naar het huis van Samantha Browns. Daar treft ze het dode lichaam van de jonge bewoonster liggend op diens bed aan. Ogenschijnlijk gaat het om zelfdoding, omdat het slachtoffer zelf het mes waarmee haar keel is doorgesneden nog in haar handen heeft. Ook het uitblijven van sporen van braak en de sociale status en psychische staat van het leven van Samantha lijken passend bij een zelfdoding.

Wanneer vlak daarna het lichaam van een jonge man in het park wordt gevonden, met dezelfde snede in zijn keel, speelt Kims onderbuikgevoel meer op. Ze verdiept zich in de relatie tussen beide slachtoffers en de overeenkomsten tussen beide moorden. Daarbij stuit ze al snel op Unity farm, een toevluchtoord onder leiding van Jake Black waar men in vrede als een familie met elkaar samenleeft en een alternatieve levenswijze nastreeft. 

Waar Kim en haar team vermoeden dat deze familiaire samenleving er iets mee te maken heeft, kunnen ze er geen van allen de vinger leggen Wat is het verband tussen het oord en de doden? De ondertitel van het boek “Je bent vrij om te vertrekken, maar dat is het laatste wat je doet” geeft perfect weer wat zij vrezen.

Om achter de waarheid over het oord en de doden te komen, voelt Kim zich genoodzaakt een teamlid undercover te laten gaan. Of dit verstandig is en of ze hiermee het raadsel op tijd oplost, voor er meer slachtoffers vallen, is waar je als lezer graag achter wilt komen. Je wilt  doorlezen tot je weet of iedereen veilig is en hoe alle personages zich met elkaar en tot de doden verhouden. 

In  Dodelijke macht maakt Marsons weer gebruik van de bekende karakters van de teamleden van Kim Stone. Ze worden allemaal sterk neergezet en spelen weer een belangrijke rol in de verhaallijn. Dit keer is de extra verhaallijn die is toegevoegd, gericht op Bryant die nog verbonden is aan een oude zaak. Daarin wordt zijn karakter mooi weergegeven en de relatie van Kim en hem op de proef gesteld.

Het blijft aan te bevelen de boeken van de serie op volgorde te lezen. Op die manier leven de personages veel meer. Het is overigens geenszins een straf, want het is een fantastische serie. Wie dat doet, zal aan het begin dit twaalfde deel Tink (Tiffany) missen. Zij kwam in het elfde deel het team van Stone versterken met haar nog jonge en opgewekte karakter. 

Door de, voor Marsons kenmerkende vlotte schrijfstijl met korte hoofdstukken, weet ze het tempo in het verhaal hoog te houden. Als lezer wordt je weer in het verhaal gezogen door een raadselachtige proloog die pas echt aan het eind van de boek geduid kan worden. Dit is werkelijk fantastisch gedaan.

Het is Marsons wederom gelukt een psychologische thriller te schrijven dat ervoor zorgt dat we uitkijken naar het volgende deel. Deze reeks is echt een aanrader voor elke thrillerverslaafde.