Met haar debuut Maalstroom (lees de recensie hier) dat in 2018 werd gelanceerd tijdens het BOEK10-event in Hoorn, werd al snel duidelijk dat Anja Maas geen eendagsvlieg zou zijn. Het verhaal was interessant, de lezers positief en dan heb je als auteur weinig stimulerende middelen nodig om aan een tweede boek te beginnen. Het was op een volgende editie van het BOEK10-event in 2019 dat Onbegrensd, haar tweede boek aan het publiek is gepresenteerd.

Sylvia Pronk, leider van het Alkmaarse rechercheteam, geniet een paar weken van een korte vakantie in het Franse dorpje Les Arcs. Ze maakt kennis met bewoners in haar directe omgeving, ontmoet er Henriette en Claude en bezoekt hun buren, het gezin Huub en Francine Huibregts met hun kinderen Laurie van 16 jaar en de 14-jarige Vincent. Thuis in Nederland wacht haar vriend Cas Heymans geduldig op haar terugkeer. Het afwezige gedrag van Francine, haar ongeïnteresseerdheid in haar omgeving en eindeloos bezig zijn met haar smartphone triggert Sylvia en ze vermoedt dat in het huisgezin van de arts iets speelt. Als Francine plotseling spoorloos verdwijnt wordt de rechercheur in haar wakker en gaat ze op onderzoek. De lokale agenten Ludovic Lebon en Didier Plante vinden haar bemoeizucht ongewenst en laten dat ook duidelijk weten. Als het beter voor haar relatie met Cas is dat ze terugkeert naar Alkmaar, wordt ze snel bij een zaak betrokken, in de duinen bij Hargen aan Zee is een ernstig verminkt vrouwenlichaam gevonden…

De plot in Onbegrensd is opgebouwd uit meerdere verhaallijnen maar de grootste rol is toch wel weggelegd voor Sylvia Pronk. Nog onder behandeling met traumatherapie EMDR t.g.v. PTTS dat ze door een schokkende gebeurtenis tijdens de uitvoering van haar dienst heeft opgelopen, probeert ze zich overeind te houden. Flashbacks en nachtmerries over de gebeurtenis zijn niet alleen belastend voor haar maar ook een beproeving voor de prille relatie met Cas. De auteur heeft dit thema op een juiste wijze in het verhaal geïntegreerd maar had er iets meer toelichting over het onderwerp bij kunnen geven, dat had de lezer ongetwijfeld geholpen. De plotopbouw ontwikkelt zich verder vanuit diverse perspectieven, waarin zelfs de moordenaar zijn of haar afwegingen aan de lezer vertelt. Door deze opzet is het mogelijk via diverse, veelal emotioneel beladen, denkpaden de lezer te misleiden door meerdere verdachten voor het voetlicht te brengen. Goed neergezette en menselijke personages vullen deze verhaallijnen zeer goed aan.

"De zondagmorgen begint goed. Haar tot spleetjes geknepen ogen zoeken de wekker die gauw de mond gesnoerd moet worden. Met een harde klap en bovenop brengt ze het haar gehoor teisterende onding het zwijgen toe."

Met dit tweede boek heeft Maas haar techniek meer weten te verfijnen. Meerdere thema’s voorkomen dat het verhaal inzakt en zorgen dat dit ook niet gebeurt met de aandacht van de lezer. De spanningslijn zou nog wat strakker aangetrokken kunnen worden door de intonatie meer aan te passen aan de gebeurtenis met korte, felle tekstuele uithalen. Een wellicht kan iets aan de lengte van de romantisch getinte scenes worden gedaan, ze zijn nu op maximaal aantal en lengte wat een spannend verhaal kan verdragen. Iets minder romantiek schept ruimte voor meer spanning en met dieper beschreven angst en gevaar. Maar neemt niet weg dat dit tweede boek als klassieke misdaadthriller met veel plezier is te lezen en daar scoort dit verhaal een ruime voldoende voor, het leesplezier.