Ooit was het gebied dat nu de Vervloeking heet een levendig en gezond koninkrijk. Onder het oog van de Verloste, een barmhartige God, leefde zijn volk een gelukkig en vrolijk leven. Maar een onbekende gebeurtenis deed het allemaal veranderen. Waar ooit schoonheid was is nu bezoedeling. Waar ooit leven was, is nu de dood. En waar hij ooit de Verloste heette, heerst nu de Krankzinnige God. 

Anthony Ryan had een ongekend succes met zijn debuuttrilogie In de Schaduw van de Raaf en zette zichzelf daarmee in één klap op de kaart. Op het gebied van heroïsche fantasy wordt hij – na nog twee bewierookte reeksen - in één adem genoemd met Joe Abercrombie, Terry Goodkind en Richard Schwartz. En van de moderne fantasyschrijvers is hij momenteel zelfs één van de populairste. Met zijn nieuwe novellereeks De Zeven Zwaarden probeert hij iets anders; korte verhalen in dunne boeken. Een Pelgrimstocht van Zwaarden is het eerste deel.

Direct vanaf de eerste pagina begint de actie. We maken kennis met Pelgrim, een krijger bewapend met een bezeten zwaard dat tegen hem praat. Hij is onderweg naar de Kapel van de Verlossing, vanwaar hij zijn reis zal beginnen naar de Krankzinnige God, in het hart van de Vervloeking. De Krankzinnige God verhoort gebeden van degenen die bereid zijn de vele gevaren van zijn verdoemde en verwoeste land te trotseren. Pelgrim gaat niet alleen, maar wordt tijdens zijn tocht vergezelt door zes anderen, ieder met zijn of haar eigen reden. Allen gebruiken uit voorzorg niet hun eigen naam. Priester leidt de groep, een jonge volgeling van de Kerk van Verlossing. Zoeker is een beestenbezweerster, Boek een wijze geleerde en Speler een uitgebluste acteur. Bij hen voegen zich de twee verbannen geliefdes Maisha en Kusiph.

Het verhaal focust zich vervolgens op de gevaarlijke pelgrimstocht van het reisgezelschap. Dwars door dichtbeboste moerassen, woestijnen van as en een onvoorspelbaar grottenstelsel, langs kwaadaardige geesten, onwaarschijnlijke monsters en angstaanjagende wezens, hopen zij uiteindelijk bij de Sikkel aan te komen, de plek waar de Krankzinnige God verblijft. En daar wacht hen vervolgens het volgende probleem, want de Krankzinnige God zal maar één gebed beantwoorden…

Een vraag die kan opdoemen is hoe bovenstaande allemaal in een boek van 126 pagina’s past. Het antwoord op deze vraag is simpel: door het uitzonderlijke schrijftalent van Anthony Ryan. Met een solide en eveneens prachtige stijl van schrijven diept hij de personages zodanig uit dat ze levendig overkomen, maar ook een mysterieuze (en dus onbetrouwbare) kant houden. Pelgrim beseft dat het gevaar niet alleen vanuit de Vervloeking komt, maar dat er ook binnen hun groep sluwe vossen zitten, die ieder hun eigen doel najagen.

Het verhaal is opgedeeld in negen hoofdstukken. Elk hoofdstuk staat voor een etappe van de queeste. Eigenlijk zijn het korte verhalen an sich, want de passages zijn origineel, hebben hun eigen karakter en zitten vol spanning, actie en nieuwe ontdekkingen.

Als lezer maak je gedurende het lezen tevens een ontdekkingstocht, vol antwoorden op diverse vraagstukken. Wie zijn de reisgenoten nou eigenlijk, waar komen ze vandaan en wat zijn hun beweegredenen? En ook de verdoemde wereld van de Vervloeking leer je gaandeweg het verhaal beter kennen. Het bevat in ieder geval genoeg stof voor meer verhalen.

De rode draad in dit verhaal is echter het bezweten zwaard van Pelgrim, dat constant tegen hem praat, zonder dat iemand anders het kan verstaan. Wat huist er in het zwaard, met welke reden en waarom draagt Pelgrim het? Het einde onthult al veel, maar het zal allicht nog verder worden uitgewerkt in de volgende delen.

Hoe je een groots avontuur met gedenkwaardige personages in een dun boek kan stoppen? Nou, zo! Anthony Ryan is een verhalenverteller pur sang, en of hij dat nu in een klein verhaal of in een flinke pil stopt; de kwaliteit, de bewondering en het leesplezier zijn even formidabel. Een Pelgrimstocht van Zwaarden is het eerste en zeer veelbelovende deel dat het begin vormt van een ongetwijfeld nieuw, fantastisch epos.