Het weeshuis
Het weeshuis
-
Serie
-
Auteur(s)
-
Uitgeverij(en)
-
Jaar van uitgave
-
Thrillzone score
-
Deel deze recensie
Bailey Seybolt groeide op in New York. Ze studeerde literatuur en creatief schrijven en heeft in de afgelopen jaren allerlei banen gehad waarbij het schrijven centraal stond. Nu leeft ze met haar familie in Vermont. Het weeshuis is haar debuut.
In Het weeshuis wordt Alex gevraagd om als ghostwriter te fungeren voor een advocaat. Haar man is recent overleden en het schrijven staat op een laag pitje. Haar laatste boek was een ramp en ze hoopt hiermee haar carrière weer een boost te kunnen geven.
Tijdens het onderzoek voor het boek stuit ze op een vermissing van een jongetje. De vraag is of hij werd vermoord of dat hij is weggelopen uit Coram House, het weeshuis. Er zijn tegenstrijdige verklaringen en dit laat Alex niet meer los. Als ze dan ook nog het lijk van een vrouw vindt, raakt ze er meer betrokken bij dan ze had verwacht. Ze is vastbesloten om de hele zaak op te lossen, ook als zij zelf in gevaar komt...
Seybolt heeft een heel gedetailleerde manier van schrijven en het schetsen van de sfeer. Van de gebouwen met hun kleuren of vervallen staat tot aan de notige smaak van de koffie, de auteur besteedt er aandacht aan. Deze kleine dingen zorgen ervoor dat je als lezer in de huid van Alex kunt kruipen en het net voelt alsof je zelf aan de zaak werkt. Dat is heel goed gedaan.
De personages in Het weeshuis worden echter niet allemaal uitgebreid omschreven. De hoofdpersoon Alex dan weer wel, maar dat gebeurt meer gaandeweg het boek. Tijdens het lezen wordt haar uiterlijk meermaals beschreven en ook haar gedachtegang en haar verleden worden gedurende het verhaal duidelijker. Er zijn veel personages die enkele scènes in het boek aanwezig zijn en deze worden summier beschreven.
Het verhaal zelf komt wat langzaam op gang. De eerste honderd pagina's is het niet echt 'spannend', maar vanaf de vondst van het eerste lijk, het bloed eromheen en de stukjes nader te bepalen lichaamsdelen, is er een constant gevoel van dreiging. Het idee dat iemand je bekijkt, papieren die er anders bij liggen dan wanneer je het huis verlaat en het vinden van lichamen, dat zorgt allemaal voor een flinke dosis onderhuidse spanning waardoor je Het weeshuis niet weg wilt leggen.
Seybolt heeft een originele manier van het verhaal schrijven. De kinderen die vroeger in het weeshuis zaten, worden als volwassenen geïnterviewd. Het hoofdverhaal wordt afgewisseld met de ondervragingen van de advocaat. Dit zorgt dan weer voor een extra laag, maar ook meer vragen en twijfel over wie er nu de waarheid spreekt. Dit vergroot het leesplezier nog net wat meer.
De ontknoping is echt een verrassing. En zodra de dader bekend is, valt alles op zijn plek. Maar dan komt de vraag of degene de dader is, of een slachtoffer. Het ethisch dilemma hierachter zaait twijfels over wat en wie er goed is of slecht en wie dit bepaalt. Door dit soort dilemma's wordt je als lezer echt aan het denken gezet.
Het weeshuis is een thriller met een constante dreiging die je zelfs nog na het lezen over je schouder laat kijken. Een geweldig goed debuut. Bailey Seybolt is een nieuwe auteur aan het firmament om in de gaten te houden.
Schrijf jouw recensie!