Om in het almaar uitdijende genre van de ‘Scandi-thriller’ op te vallen, moet je iets bijzonders doen of schrijven. De top bestaat uit namen als Stieg Larsson en Jo Nesbö, maar de middenmoot is gigantisch. De laatste tijd verschijnen er om de haverklap nieuwe thrillers afkomstig uit het hoge noorden. Een van de laatsten is Wie zonder zonde is van de Zweedse auteur Bo Svernström. Hij is echter niet de eerste de beste, want in 2018 schreef hij Wie zint op wraak. Volgens ThrillZone een thriller die echt onderscheidend was, een echte schoonheid (lees het hier nog eens terug). Hoe zit dat met Wie zonder zonde is?
Wie zonder zonde is is de tweede thriller met politie-inspecteur Carl Edson in de hoofdrol. Hij krijgt een bijzondere casus voor zijn neus. Er wordt een meisje gevonden die vermoord is. Ze is aangetroffen in een grot, niet ver van haar school. Haar hoofd is ingeslagen met een stomp voorwerp. Wie heeft dit gedaan, en vooral; waarom? Al snel volgen er nog een aantal -op het oog willekeurige- moorden. Edson en collega Jodie moeten aan de bak om de zaak op te lossen.
De tweede verhaallijn gaat over Robert Lindstrom. Hij vermoordde, toen hij elf was, zijn beste vriendje. Uit het niets, zonder reden. Het achtervolgt hem tot op de dag van vandaag. Dan klopt er een journalist bij hem aan. Deze Lexa wil zijn levensverhaal optekenen en doet daartoe een aantal interviews met betrokkenen uit zijn verleden. Maar sommigen willen dat de zaak met rust gelaten wordt. En hebben daarvoor veel over…
Zoals gezegd is Wie zonder zonde is het tweede deel met Carl Edson als hoofdrolspeler. Maar eigenlijk, net als in het eerste deel, speelt hij slechts een bijrol. Hij is een wat vlakke, rustige man die ook privé wel het nodige te verstouwen had, maar alles momenteel onder controle lijkt te hebben. De hoofdrol is weggelegd voor de plot; die zit namelijk uitstekend in elkaar en laat zien dat Svernström een rasverteller is. Eigenlijk draait het verhaal vooral om Robert Lindstrom en zijn duistere verleden. Heeft hij de moord destijds wel gepleegd, of was het iemand anders? Deze vraag blijft gedurende de ruim 450 pagina’s boven de markt zweven. En pas op het laatst, wanneer de lezer een soort van idee begint te krijgen, tovert auteur Svernström de climax uit de hoge hoed.
Wie zonder zonde is is een echte Scandi-thriller; het heeft alle elementen in zich die dit genre zo succesvol maken. Een stevige moordzaak; duistere verledens; interessante karakters en een veelvoud aan mogelijke verdachten. Alleen de maatschappijkritische blik ontbreekt in Wie zonder zonde is. Alhoewel, wie het verhaal goed leest, ziet wel degelijk een kritisch blik op het politieapparaat en het risico dat tunnelvisie in een moordzaak met zich meebrengt. De liefhebbers van het genre, en van het thrillergenre in het algemeen, zijn bij Bo Svernström aan het goede adres. De auteur weet de spanning er gedurende het hele boek in te houden en weet de lezer tot het laatst in het ongewisse te laten. En dat is een compliment waard, want zelfs doorgewinterde thrillerliefhebbers als het team van ThrillZone, hadden het niet bij het juiste eind. Dit komt met name doordat er in het verhaal veel personages zijn die de moord in het verleden -en het heden- gepleegd kunnen hebben. Ieder met een eigen motief, en vrijwel allemaal geloofwaardig.
Svernström bedient zichzelf van een korte, rustige schrijfstijl. Hij gebruikt in het boek korte zinnen, prima dialogen en korte hoofdstukken. Zo houdt hij de vaart en continu in. De afwisseling wordt veroorzaakt door het verspringen in de tijd tussen hoofdstukken én de verandering van perspectief. Zo blikt de lezer regelmatig terug naar de moordzaak in het verleden, springt de blik weer naar het heden én zijn er hoofdstukken vanuit het ik-perspectief van Robert Lindström. En dit alles zonder verwarrend te zijn, we geven het je te doen.
Wie een spannende thriller zoekt, en dan ook nog eentje uit het hoge noorden, zit bij Bo Svernström goed. Wie zonder zonde is is een boek met veel spanning, een prima plot en een dito schrijfstijl. Aanrader!
Wie zonder zonde is is de tweede thriller met politie-inspecteur Carl Edson in de hoofdrol. Hij krijgt een bijzondere casus voor zijn neus. Er wordt een meisje gevonden die vermoord is. Ze is aangetroffen in een grot, niet ver van haar school. Haar hoofd is ingeslagen met een stomp voorwerp. Wie heeft dit gedaan, en vooral; waarom? Al snel volgen er nog een aantal -op het oog willekeurige- moorden. Edson en collega Jodie moeten aan de bak om de zaak op te lossen.
De tweede verhaallijn gaat over Robert Lindstrom. Hij vermoordde, toen hij elf was, zijn beste vriendje. Uit het niets, zonder reden. Het achtervolgt hem tot op de dag van vandaag. Dan klopt er een journalist bij hem aan. Deze Lexa wil zijn levensverhaal optekenen en doet daartoe een aantal interviews met betrokkenen uit zijn verleden. Maar sommigen willen dat de zaak met rust gelaten wordt. En hebben daarvoor veel over…
Zoals gezegd is Wie zonder zonde is het tweede deel met Carl Edson als hoofdrolspeler. Maar eigenlijk, net als in het eerste deel, speelt hij slechts een bijrol. Hij is een wat vlakke, rustige man die ook privé wel het nodige te verstouwen had, maar alles momenteel onder controle lijkt te hebben. De hoofdrol is weggelegd voor de plot; die zit namelijk uitstekend in elkaar en laat zien dat Svernström een rasverteller is. Eigenlijk draait het verhaal vooral om Robert Lindstrom en zijn duistere verleden. Heeft hij de moord destijds wel gepleegd, of was het iemand anders? Deze vraag blijft gedurende de ruim 450 pagina’s boven de markt zweven. En pas op het laatst, wanneer de lezer een soort van idee begint te krijgen, tovert auteur Svernström de climax uit de hoge hoed.
Wie zonder zonde is is een echte Scandi-thriller; het heeft alle elementen in zich die dit genre zo succesvol maken. Een stevige moordzaak; duistere verledens; interessante karakters en een veelvoud aan mogelijke verdachten. Alleen de maatschappijkritische blik ontbreekt in Wie zonder zonde is. Alhoewel, wie het verhaal goed leest, ziet wel degelijk een kritisch blik op het politieapparaat en het risico dat tunnelvisie in een moordzaak met zich meebrengt. De liefhebbers van het genre, en van het thrillergenre in het algemeen, zijn bij Bo Svernström aan het goede adres. De auteur weet de spanning er gedurende het hele boek in te houden en weet de lezer tot het laatst in het ongewisse te laten. En dat is een compliment waard, want zelfs doorgewinterde thrillerliefhebbers als het team van ThrillZone, hadden het niet bij het juiste eind. Dit komt met name doordat er in het verhaal veel personages zijn die de moord in het verleden -en het heden- gepleegd kunnen hebben. Ieder met een eigen motief, en vrijwel allemaal geloofwaardig.
Svernström bedient zichzelf van een korte, rustige schrijfstijl. Hij gebruikt in het boek korte zinnen, prima dialogen en korte hoofdstukken. Zo houdt hij de vaart en continu in. De afwisseling wordt veroorzaakt door het verspringen in de tijd tussen hoofdstukken én de verandering van perspectief. Zo blikt de lezer regelmatig terug naar de moordzaak in het verleden, springt de blik weer naar het heden én zijn er hoofdstukken vanuit het ik-perspectief van Robert Lindström. En dit alles zonder verwarrend te zijn, we geven het je te doen.
Wie een spannende thriller zoekt, en dan ook nog eentje uit het hoge noorden, zit bij Bo Svernström goed. Wie zonder zonde is is een boek met veel spanning, een prima plot en een dito schrijfstijl. Aanrader!