Boris O. Dittrich schrijft met kennis van zaken, vooral wanneer hij menselijk onrecht opwerpt. Beroepshalve (mensenrechtenactivist, voormalig politicus…), eveneens vanwege zijn functie als Global Advocacy Director bij Human Rights Watch, is de auteur immers vaak geconfronteerd met gemeenheid. Vuurgloed is zijn vijfde thriller.

Het leven van Walter Beekman ziet er in Vuurgloed heel rooskleurig uit. In New York, waar hij woont, kent hij succes als professor. Hij is gespecialiseerd in geweld tegen vrouwen. Beekman is erg in trek bij de media en geliefd door het vrouwelijke geslacht. Van zijn verworven internationale faam kan hij volop genieten. 

Totaal onverwacht duikt echter zijn sinistere verleden weer op. De Nederlandse therapeut Erica Lohman herkent hem op straat. Kort daarna komt ze om het leven door een ongeluk in Manhattan. Na een dramatische val belandt Erica onder een metro die aan kwam rijden. Is het wel een dramatisch ongeval? De politie denkt het in ieder geval. Of is ze vermoord?

Haar dochter Robin Prins vertrekt uit Nederland en gaat in New York op zoek naar de waarheid. Ze achterhaalt dat haar moeder het grote geheim van Beekman heeft gekend. Met alle gevolgen van dien, of toch niet? 

‘Ze was betrapt, haar hart bonsde, hard en veel te snel. Ze deed net of haar telefoon ging en al pratend liep ze de straat uit richting Central Park. Ze probeerde zelfverzekerd te lopen, al leek de grond onder haar voeten weg te zakken.

Vuurgloed begint met een spannende en tegelijk fatale proloog. Vervolgens duikt de schrijver diep in de hoofden van zijn hoofdpersonages. Een pluspunt is ongetwijfeld hoe hij probleemloos onder de huid kruipt van Erika, Robin en diens vriendin Gemma. Ook Walter Beekman - de man met twee gezichten - ontsnapt niet aan de aandacht. De lezer kijkt lekker mee achter de façade van een man, een onverbeterlijke narcist met een dubbele persoonlijkheid. Aardig is eveneens de knappe beschrijving van New York, de plek waar de auteur gedurende zes jaar heeft gewoond. The Big Apple komt helemaal tot leven.    

Vuurgloed is een beeldend weergegeven misdaadroman, waarin de uitwerking van de hoofdthema’s het geheel overheersen. Stalking en femicide (haatmisdrijf tegenover vrouwen), MeToo-situaties en het tekortschieten van belangrijke instituten, zijn de overheersende thema’s in het verhaal. Dittrich hekelt bijvoorbeeld uitvoerig de gemakzuchtige houding van de New Yorkse politiediensten en deze van de MTA (Metropolitan Transportation Authority). Zelfs de zoutloze schikkingen van de universiteiten blijven niet gespaard van kritiek. De emoties lopen hierbij hoog op. Terecht, al is dit jammer genoeg nefast voor de spanning en de vaart. 

Samengevat is Vuurgloed een vakkundig neergeschreven en emotievolle misdaadroman, ingekleurd met een indrukwekkende metropool als fraaie setting.