Een helpende hand

• 24 juli 2024
• Thriller
• Marinus van de Velde

Een helpende hand

• Serie

  N.v.t.

• Auteur(s)

  Celia Dale

• Uitgeverij(en)

  De Geus

• Jaar van uitgave

  2024

• Thrillzone score

  4
• Deel deze recensie

Celia Dale (1912-2011) was een Engelse auteur en recensent. Tot haar dood schreef ze dertien boeken, waarvan de latere steeds meer de hoek van de psychologische thriller in gingen. Dat geldt ook voor Een helpende hand uit 1966. Het boek werd onlangs opnieuw uitgegeven door uitgeverij De Geus.

Maak kennis met Josh en Maisie Evans, een gepensioneerd Engels stel. Het is een onopvallende echtpaar, dat in hun huis zorgt voor tante Flo. Wanneer tante Flo overlijdt en hun een mooie erfenis nalaat, gaan ze op vakantie naar Italië.

Daar ontmoeten ze Mrs. Fingal en haar nichtje Lena. Al snel klikt het tussen hun, zozeer zelfs dat Josh en Maisie aanbieden voor Mrs. Fingal te gaan zorgen. Nichtje Lena is namelijk wel klaar met het gezeur van haar ‘tante’. Zogezegd, zo gedaan. Terug in Engeland trekt Mrs. Fingal bij de familie Evans in. Maar zijn Josh en Maisie wel zo vriendelijk, of hebben ze een dubbele agenda?

Een helpende hand is zo’n boek dat niet direct spannend is, maar zorgt voor een verontrustend en gemakkelijk gevoel bij de lezer. Dit komt doordat je merkt dat er iets niet in de haak is, maar wat precies, is niet direct duidelijk. 

En dat is precies wat deze ‘thriller’ zo aansprekend maakt: er is geen actie, geen bloed, geen snelheid, maar veel meer psychologische suspense. Dat komt onder meer doordat Dale de karakters enorm sterk uitwerkt. Sympathieke personages zijn dat juist niet, onsympathieke zijn dat weer wel; Dale weet de personen zo uit te werken alsof ze regelrecht van straat zijn geplukt. Met andere woorden; je weet niet wat er achter elke voordeur gebeurt. Dale ontvouwt langzamerhand de snode plannen van de Evanses en neemt de lezer zo rustig mee, de duistere diepte in. 

Een helpende hand bestaat veelal uit dialogen, die vlijmscherp overkomen. De combinatie van het onheilspellende gevoel, de realistische personages en goed uitgewerkte dialogen, laat het vakmanschap van Celia Dale zien. Én laat zien dat een thriller die indruk maakt, niet altijd bloederig of vlot hoeft te zijn. De vraag is of thrillers als deze, traag en verontrustend, tegenwoordig nog worden geschreven. Mocht je denken dat je alles inmiddels in het thrillergenre wel hebt gezien, dan is het aan te raden om Een helpende hand te lezen. Dale doet met weinig, heel veel.