In een kerk wordt het bloederige lichaam van een priester gevonden, met op zijn bovenlichaam het cijfer ‘3’ gekerfd. Robert Hunter denkt op het eerste gezicht aan een rituele moord, maar al snel worden er meer toegetakelde lichamen gevonden. De moordenaar lijkt zijn slachtoffers geconfronteerd te hebben met hun ergste nachtmerrie. Maar hoe kan hij dat zo precies weten? In hun zoektocht de moordenaar te vinden en te stoppen, worden Robert Hunter en zijn sidekick Carlos Garcia zelf ook geconfronteerd met hun grootste angst…

Auteur Chris Carter is geboren in Brazilië en opgegroeid in de Verenigde Staten. Hij studeerde psychologie en bestudeerde in zijn baan als forensisch psycholoog geruime tijd het gedrag van criminelen. Tegenwoordig is hij fulltime schrijver. Zijn reeks rondom profiler Robert Hunter wordt in meer dan twintig landen uitgegeven. Handtekening van het kwaad was het eerste deel met Robert Hunter in de hoofdrol, Gezicht van het kwaad is het tweede deel. Het is het eerste werk van Carter dat Thrillzone recenseert, wij zijn nieuwsgierig!

Carter is er in geslaagd de lezer van begin tot eind te kluisteren aan Gezicht van het kwaad. Het boek heeft alle elementen in zich die een goede thriller betaamt. Moorden, bloederige scenes, spanning en snelheid. De spanning is vanaf de eerste regels aanwezig:

“Ironisch dat de dood de enige zekerheid in het leven is, vind je niet?” De stem van de man was kalm, zijn houding ontspannen. De man die op de grond lag, was daarentegen uitgeput en verlamd van angst.

Chris Carter heeft een filmische schrijfstijl. Hij besteedt veel zorg en aandacht aan de sfeer en omgeving. En treedt daarbij ook graag in detail; beelddenkers met een zwakke maag, wees gewaarschuwd! Want Carter slaagt erin de thrillerlezer op zijn wenken te bedienen door je lugubere en ranzige scenes voor te schotelen. De schrijfstijl is daarentegen bovenal prettig. Met de korte hoofdstukken leest het boek als een trein én dan weet de auteur ook nog ieder hoofdstuk te eindigen met een climax waardoor je keer op keer toch nog even een hoofdstuk verder leest. Bingelezen op z’n best.

Hunter, Garcia en hun team doen onderzoek naar de moorden en stuiten keer op keer op  een nieuw slachtoffer. En iedere keer als ze denken dat het niet gruwelijker kan, weet de seriemoordenaar hen toch weer te verrassen met nog iets gruwelijkers. Langzaam maar zeker worden details aan elkaar gelinkt en komen ze de moordenaar op het spoor, maar die kent ook hen angsten maar al te goed.

De auteur heeft een subliem onderwerp weten te vervlechten in een thriller, want zeg nou zelf iedereen is wel ergens bang voor toch? Deze seriemoordenaar maakt daar dankbaar gebruik van en weet zijn slachtoffers te laten lijden. Het verhaal wordt veelal verteld vanuit Robert Hunter, een charismatisch rechercheur die zich niets aantrekt van zijn leidinggevende en graag zijn eigen gang gaat als het gaat om een doorbraak in de zaak. Dat wordt hem niet altijd in dank afgenomen. En we krijgen een kijkje door de ogen van de moordenaar. Maar door een aantal personages verdacht te maken, blijft de lezer gissen naar wie de moordenaar is en wat hem er toe drijft zulke afschuwelijke moorden te plegen. Met een spannende climax ontvouwt zich een web, met duidelijke motieven voor de daden.

Ondanks dat we het eerste deel in deze reeks niet hebben gelezen, doet dat geen afbreuk aan het geheel. Niet of nauwelijks wordt er teruggeblikt naar het eerste deel met Hunter en Garcia in de hoofdrol. We leren het duo matig kennen, maar daar is ook geen tijd voor, want het ene na het andere slachtoffer vliegt je om de oren.

Carter is er in geslaagd een bloedstollende, lugubere thriller te schrijven die zich als een film voor de ogen van de lezer afspeelt. Dat smaakt naar meer! Kom maar op met het volgende deel, want dit is binge-reading op z’n best!