Daniel Silva is wellicht de grootste spionage-auteur van dit moment. Natuurlijk is John le Carré onbetwist met zijn George Smiley, maar inmiddels is spion en meestermoordenaar Gabriel Allon steeds dichterbij de hegemonie van Smiley gekropen. Dat komt doordat Silva een enorm fijne schrijfstijl heeft, en zijn thrillers enorm actueel blijken. De zestiende thriller in de serie rond de Israëlische spion Allon is Het zwarte gif.
Amsterdam en Parijs worden opgeschrikt door een reeks heftige en dodelijke aanslagen. In Parijs is het Weinberg instituut doelwit. Het lijkt om een antisemitische actie te gaan, waarbij een vriendin van Gabriel Allon wordt gedood. In Amsterdam is de Albert Cuyp (!) doelwit. Bij beide aanslagen van honderden doden. De wereld kijkt toe en vraagt zich af wie achter deze aanslagen zit. Al snel blijkt het te gaan om Islamitische Staat. De bedenker van de aanslagen is alleen bekend onder zijn bijnaam; Saladin. Gabriel Allon wil wraak en besluit IS te infiltreren. Zijn pion is een Israëlische verpleegkundige met de naam Natalie. Zij wordt op missie gestuurd…
Silva heeft met Het zwarte gif wederom een enorm actuele en accurate spionagethriller geschreven. De plot lijkt uit de krantenkoppen van morgen te komen en dat maakt het lezen van Het zwarte gif een beangstigende ervaring. Dat is allemaal toe te schrijven aan de enorme kennis die Daniel Silva heeft van het internationale podium. Hij weet zijn weg te vinden in de politiek en de spionage, die vaker dan we denken in elkaars verlengde blijken te liggen. De intrige die de rode draad is in het boek, is erg interessant en zal de fans kunnen bekoren.
In Het zwarte gif mag Gabriel Allon nog eenmaal opdraven als operationeel expert, voordat hij het nieuwe hoofd van Het Bureau wordt. Hij gaat dan ook helemaal los bij het infiltreren van IS. De manier hoe Allon dit weet vorm te geven, is enorm gedetailleerd opgetekend door Silva. Hierdoor leert de lezer bijna hoe een infiltratie van A tot Z in zijn werk gaat. Keerzijde is dat het boek hierdoor enigszins traag op gang komt, maar het wordt echter nergens minder interessant.
Natuurlijk wordt Silva gelezen om de spionage en de actie, maar deze maal slaat hij de spijker ook op zijn kop met de beschrijving van het leven in het IS kalifaat rondom Raqqa. We kennen de situatie allemaal vanuit de kranten en kunnen ons er moeilijk een beeld van vormen. Maar Silva doet iets wat weinig schrijvers tot nog toe hebben gekund; hij wekt het kalifaat tot leven, wat zorgt voor een beklemmende leeservaring. Angst ligt op de loer en de dood lijkt overal te roepen met afgehakte hoofden die op hekken gespietst zijn en IS politie die op elke straathoek kijkt of alles wel heilig genoeg wordt nageleefd. De lezer wordt in dit gedeelte het verhaal ingezogen en voelt de angst die Natalie ook voelt tijdens haar infiltratie. Een dikke pluim voor deze ervaring.
De plot is, zoals we van Daniel Silva gewend zijn, spannend en zoals gezegd enorm actueel. Het voelt daarom bijna nergens als fictie, al hopen we natuurlijk dat het geschrevene nooit praktijk zal worden. Volgens Silva mogen we echter geloven dat een aanslag in het westen meer realiteit dan fictie is. Hij schreef dit voordat Brussel, Londen, Nice en Parijs bewaarheid werden. Het laat eens te meer zien hoe goed Silva in zijn vak is. Daarbovenop komt zijn fijne en accurate schrijfstijl waarmee hij de gebeurtenissen beelden maakt en de dialogen realistisch.
Voor de fans van Gabriel Allon is Het zwarte gif qua personages een feest der herkenning. Personages als Ari Shamron, Adrian Carter en Uri Lavon keren allemaal terug. Voor de nieuwelingen beschrijft Silva kort hoe de relaties tussen de persoonlijkheden zijn, zonder voor de Silva-addicts in herhaling te vallen. Dat doet hij dus prima en maakt de instap voor mensen die eens iets met Gabriel Allon willen lezen, laag.
Nagenoeg alles klopt aan de geweldige spionagethriller die Het zwarte gif is. Het is actueel, spannend en beklemmend. Het mocht wel wat vlotter van start gaan, maar dat is dan ook het enige kleine minpuntje. Silva is hét voorbeeld van de succesvolle spionagethriller. Hij brengt een genre dat het lastig heeft gehad de laatste jaren, weer tot volle wasdom. Wij zijn fan van Gabriel Allon!
Lees hier alle recensies van Daniel Silva.
Amsterdam en Parijs worden opgeschrikt door een reeks heftige en dodelijke aanslagen. In Parijs is het Weinberg instituut doelwit. Het lijkt om een antisemitische actie te gaan, waarbij een vriendin van Gabriel Allon wordt gedood. In Amsterdam is de Albert Cuyp (!) doelwit. Bij beide aanslagen van honderden doden. De wereld kijkt toe en vraagt zich af wie achter deze aanslagen zit. Al snel blijkt het te gaan om Islamitische Staat. De bedenker van de aanslagen is alleen bekend onder zijn bijnaam; Saladin. Gabriel Allon wil wraak en besluit IS te infiltreren. Zijn pion is een Israëlische verpleegkundige met de naam Natalie. Zij wordt op missie gestuurd…
Silva heeft met Het zwarte gif wederom een enorm actuele en accurate spionagethriller geschreven. De plot lijkt uit de krantenkoppen van morgen te komen en dat maakt het lezen van Het zwarte gif een beangstigende ervaring. Dat is allemaal toe te schrijven aan de enorme kennis die Daniel Silva heeft van het internationale podium. Hij weet zijn weg te vinden in de politiek en de spionage, die vaker dan we denken in elkaars verlengde blijken te liggen. De intrige die de rode draad is in het boek, is erg interessant en zal de fans kunnen bekoren.
In Het zwarte gif mag Gabriel Allon nog eenmaal opdraven als operationeel expert, voordat hij het nieuwe hoofd van Het Bureau wordt. Hij gaat dan ook helemaal los bij het infiltreren van IS. De manier hoe Allon dit weet vorm te geven, is enorm gedetailleerd opgetekend door Silva. Hierdoor leert de lezer bijna hoe een infiltratie van A tot Z in zijn werk gaat. Keerzijde is dat het boek hierdoor enigszins traag op gang komt, maar het wordt echter nergens minder interessant.
Natuurlijk wordt Silva gelezen om de spionage en de actie, maar deze maal slaat hij de spijker ook op zijn kop met de beschrijving van het leven in het IS kalifaat rondom Raqqa. We kennen de situatie allemaal vanuit de kranten en kunnen ons er moeilijk een beeld van vormen. Maar Silva doet iets wat weinig schrijvers tot nog toe hebben gekund; hij wekt het kalifaat tot leven, wat zorgt voor een beklemmende leeservaring. Angst ligt op de loer en de dood lijkt overal te roepen met afgehakte hoofden die op hekken gespietst zijn en IS politie die op elke straathoek kijkt of alles wel heilig genoeg wordt nageleefd. De lezer wordt in dit gedeelte het verhaal ingezogen en voelt de angst die Natalie ook voelt tijdens haar infiltratie. Een dikke pluim voor deze ervaring.
De plot is, zoals we van Daniel Silva gewend zijn, spannend en zoals gezegd enorm actueel. Het voelt daarom bijna nergens als fictie, al hopen we natuurlijk dat het geschrevene nooit praktijk zal worden. Volgens Silva mogen we echter geloven dat een aanslag in het westen meer realiteit dan fictie is. Hij schreef dit voordat Brussel, Londen, Nice en Parijs bewaarheid werden. Het laat eens te meer zien hoe goed Silva in zijn vak is. Daarbovenop komt zijn fijne en accurate schrijfstijl waarmee hij de gebeurtenissen beelden maakt en de dialogen realistisch.
Voor de fans van Gabriel Allon is Het zwarte gif qua personages een feest der herkenning. Personages als Ari Shamron, Adrian Carter en Uri Lavon keren allemaal terug. Voor de nieuwelingen beschrijft Silva kort hoe de relaties tussen de persoonlijkheden zijn, zonder voor de Silva-addicts in herhaling te vallen. Dat doet hij dus prima en maakt de instap voor mensen die eens iets met Gabriel Allon willen lezen, laag.
Nagenoeg alles klopt aan de geweldige spionagethriller die Het zwarte gif is. Het is actueel, spannend en beklemmend. Het mocht wel wat vlotter van start gaan, maar dat is dan ook het enige kleine minpuntje. Silva is hét voorbeeld van de succesvolle spionagethriller. Hij brengt een genre dat het lastig heeft gehad de laatste jaren, weer tot volle wasdom. Wij zijn fan van Gabriel Allon!
Lees hier alle recensies van Daniel Silva.