Zullen we de introductie van David Baldacci maar overslaan? De kans is levensgroot dat je al eens wat van deze bestsellerauteur hebt gelezen. Bijvoorbeeld in de reeks met Amos Decker, of die van John Puller, Robie & Reel, of zijn laatste protagonist, Aloysius Archer. Baldacci verkocht honderden miljoenen exemplaren van zijn boeken. In een interview met ons eind 2021, gaf hij al aan met een nieuwe serie te starten: die rond ‘De 6:20 man’. Hij zei toen het volgende:

“In de zomer van 2022 begin ik een nieuwe reeks; The 6:20 Man. 6:20 refereert naar de trein waarmee deze persoon elke dag naar New York reist. Ik bedacht dit personage toen ik op de fiets in Florida reed,” vertelt Baldacci lachend. “Ik ging zitten en begon te schrijven. Dat ging echt snel. Het karakter is begin dertig en werkt in de hoge regionen van de financiële wereld in New York. Er gebeurt van alles in de trein en rond zijn werk.”

En daar begint onze recensie van De 6:20 man, want dat is de start van deze nieuwe reeks. Travis Devine is begin dertig en werkt op de financiële markt van Wall Street. Elke dag stapt hij in de trein van 6:20 uur, die hem naar New York brengt. En elke dag stopt die trein op hetzelfde punt, voor dezelfde wissel, op dezelfde heuvel, voor dezelfde villa. Daar zwemt elke dag een prachtige vrouw en Devine denkt na wie dat zou kunnen zijn, en waarom ze doet wat ze doet.

Wanneer op zijn kantoor een dode vrouw wordt aangetroffen, is Devine de eerste waarnaar de politie kijkt. Hij had namelijk een kortstondige relatie met haar en volgens de kaartlezer was Devine rond die tijd op kantoor. Maar hij weet zelf dat hij het niet kon zijn, want hij was ergens anders. Daarom start hij een eigen onderzoek naar de gebeurtenissen, maar hij wordt ook gedwongen door Homeland Security. En die zoektocht brengt hem naar de diepste krochten van de financiële wereld…

Baldacci kent het klappen van de zweep wanneer het om een interessante verhaallijn gaat, en dito personage. En laten we met de deur in huis vallen; met Travis Devine heeft Baldacci wederom een fantastisch hoofdpersonage gegenereerd. Devine is een ex-Army Ranger, die om duistere redenen ineens ontslag nam bij het leger. Baldacci werkt het karakter van Devine in De 6:20 man al wel wat uit, maar laat nog voldoende ruimte voor Devine om verder te groeien. Ergens, in de verte, doet Devine denken aan Jack Reacher. Maar dan gestructureerder, en netter. Dat maakt Devine interessant genoeg om een serie mee te gaan.

De auteur maakt in De 6:20 man gebruik van sidekicks, die Travis Devine bijstaan in zijn zoektocht. Zo is er Emerson Campbell, zijn wat duistere opdrachtgever vanuit Homeland Security. Deze man zal vast nog wel een paar andere opdrachten uit zijn hoge hoed toveren. Daarnaast zijn er de huisgenoten van Devine, variërend van een advocaat, tot een whizzkid. Een aantal van hen zal vast terugkeren. En dan is er nog Michelle Montgomery, over wie we niet veel zullen vertellen maar die zeker nog terugkomt. Zij is de ideale speurpartner voor Devine in toekomstige delen.

Wat we van Baldacci weten, is dat hij kritisch is op de overheid, en mensen met geld en macht. In De 6:20 man zijn dat Wall Street en de grote ‘jongens’ achter het geld. De auteur doet een tipje van de sluier omhoog waar het gaat om de frauduleuze praktijken die zich op de financiële markt afspelen, en ook de rol van de overheid erin. Voor veel lezers zal dit een nieuwe wereld zijn en daarom is dit gegeven enorm interessant om uit te werken. Daar levert Baldacci geen half werk; er zitten veel plotwendingen in, veel interessante weetjes, en ook een climax die de lezer aan De 6:20 man zal binden. Hier laat Baldacci zijn grote talent zien; hij schrijft zo gemakkelijk, dat het geen pagina duurt om in het boek gezogen te worden.

Er zitten wel wat verbeterpunten in De 6:20 man. Zo is de heldere schrijfstijl van Baldacci en daardoor de duidelijke denkrichting van Devine zo klip-en-klaar, dat de lezer eigenlijk achterover kan leunen en de rit kan uitzitten. Overigens kennen we dat van Baldacci. Zijn boeken zijn instapklaar, iets wat een grote kracht is maar wat voor de  doorgewinterde lezers wellicht té makkelijk overkomt. Daarnaast valt de auteur zo nu en dan in herhaling. Gebeurtenissen die in een hoofdstuk plaatsvinden, worden elders nog eens helemaal uitgeschreven. Dat is niet nodig, en komt slordig over.

Desalniettemin is het helder. Baldacci is echt een grootmeester in het schrijven van snelle, goede thrillers. En met Travis Devine heeft hij goud in handen, want deze protagonist kan nog wel even mee.