De Zweedse auteur David Lagercrantz schreef ooit de biografie Ik, Zlatan over Zwedens beroemdste voetballer. Bij het thrillerpubliek werd hij bekend als eerste voortzetter van de Millennium-serie van wijlen Stieg Larsson. Dat deed hij zeker niet onverdienstelijk. Ook startte hij een eigen thrillerreeks: die rondom Rekke & Vargas. Deel drie is Post Mortem.
Aan het einde van de jaren tachtig gaan twee jonge Zweedse mannen, Dag en Pompe, op een roadtrip naar Noord-Spanje. Ze drinken bier, bespreken muziek en lezen literatuur.
Twintig jaar later wordt Hans Rekke benaderd over een cold case. Twintig jaar geleden werd Sandra Ramirez uit Baskenland toegetakeld en vermoord gevonden. Op haar lichaam werd een bizarre markering aangetroffen.
Rekke ontdekt samen met zijn partner Micaela Vargas dat er meer van dit soort zaken waren. Niet alleen in Spanje, maar ook in Denemarken en Finland werd dergelijke femicide gepleegd. Is er een seriemoordenaar actief?
Met Post Mortem bewijst David Lagercrantz opnieuw dat de Rekke & Vargas-reeks veel meer is dan een doorsnee Scandinavische thriller. In dit derde deel staat de inmiddels vertrouwde samenwerking tussen de briljante, maar sociaal onbeholpen (ietwat autistische) Hans Rekke en rechercheur Micaela Vargas centraal. Wie de boeken rondom Sherlock Holmes kent, herkent al snel de overeenkomst met het iconische duo Sherlock Holmes en dokter John Watson. Overigens heeft Lagercrantz dat ook al eens in een interview met ThrillZone aangegeven; de boeken zijn een hommage aan het werk van Sir Arthur Conan Doyle. Toch is er meer dan genoeg eigens in de Rekke & Vargas-boeken te ontdekken.
Het is een must om de eerste boeken in deze reeks te lezen voordat je aan Post Mortem begint. Dit is goed om de dynamiek rondom Rekke & Vargas beter te duiden en te waarderen. Rekke is een gewezen pianovirtuoos en hoogleraar die leed aan drugsverslaving. Hij is een bijzonder personage die ook nog eens lijdt aan een tekort aan empathie. Dit maakt hem een fantastische speurder. De dialogen van hem met andere personages zijn regelmatig tenenkrommend en daardoor een genot om te lezen. Vargas is zijn sidekick, maar wel eentje die haar mannetje meer dán staat. Met een getormenteerd verleden is ze een rechercheur met een neus voor het ‘goede’. En ze wordt steeds meer een echt tegenwicht voor de wat zweverige Rekke, met haar nuchtere blik.
Lagercrantz weet in Post Mortem de informatie juist te doseren. Hij speelt continu met de verwachtingen van de lezer. Wie is de geheimzinnige moordenaar van Sandra Ramirez en wat was het motief? En waarom verliep de roadtrip van Dag en Pompe in 1988 zo dramatisch? Het zijn vragen die de nieuwsgierigheid van de lezer blijven prikkelen. Daarbij wisselt Post Mortem steeds af tussen heden en verleden: hoofdstukken uit 1988 worden afgewisseld met het ‘heden’.
Daarbij pakt de auteur gemakkelijk de ongemakkelijke thema’s op. Onderwerpen als femicide, de macht in de uitgeverswereld van de ‘groten’, maar ook geheimhouding en politiek spelen allen een belangrijke rol in Post Mortem. Het risico was aanwezig dat het een overdaad zou zijn, maar Lagercrantz weet de thema’s soms subtiel, dan weer niet, aan de lezer voor te schotelen. Daarmee is het met recht een Scandi: maatschappijkritiek wordt niet geschuwd, een belangrijk ingrediënt van dit populaire genre.
Bijzonder is ook dat de pen van David Lagercrantz laagdrempelig aanvoelt, maar tegelijk diepte met zich meebrengt. Deze combinatie maak je niet vaak mee in een thriller en daarmee onderscheidt Lagercrantz zich van andere collega’s.
Voor wie overigens nog niet overtuigd was van de liefde van deze auteur voor Sherlock Holmes, zal na het laatste hoofdstuk niet anders kunnen dan erkennen dat dit wel het geval is. Zonder veel te verklappen wordt een personage ten tonele gebracht die zelfs dezelfde naam als een van de grootste opponenten van de Britse speurder heeft: Irene. De liefde voor het genre spat ervan af.
We zeiden het al eerder: David Lagercrantz weet zich te onderscheiden met de Rekke & Vargas-reeks. Het is origineel, verfrissend, en ook nog eens enorm spannend. Deze reeks is een must read voor de thrillerliefhebber.
Ik ben Marinus van de Velde, van bouwjaar 1984. Ik mag mezelf de eigenaar noemen van ThrillZone! Ik lees al van jongs af aan. Mijn interesses liggen breed; Scandi, Nederlandstalig, spionage, maar ik vind Baldacci en Lee Child bijvoorbeeld ook geweldig. Lezen voor ThrillZone betekent soms het oprekken van je comfortzone en dat lukt goed!
Alle recensies van deze recensent
Schrijf jouw recensie!